1 İyi ad hoş kokulu yağdan, 2 Ölüm günü doğum gününden iyidir.
2 Yas evine gitmek, şölen evine gitmekten iyidir. 2 Çünkü her insanın sonu ölümdür, 2 Yaşayan herkes bunu aklında tutmalı.
3 Üzüntü gülmekten iyidir, 2 Çünkü yüz mahzun olunca yürek sevinir.
4 Bilge kişinin aklı yas evindedir, 2 Akılsızın aklıysa şenlik evinde.
5 Bilgenin azarını işitmek, 2 Akılsızın türküsünü işitmekten iyidir.
6 Çünkü akılsızın gülmesi, 2 Kazanın altındaki çalıların çatırtısı gibidir. 2 Bu da boştur.
7 Haksız kazanç bilgeyi delirtir, 2 Rüşvet karakteri bozar.
8 Bir olayın sonu başlangıcından iyidir. 2 Sabırlı kibirliden iyidir.
9 Çabuk öfkelenme, 2 Çünkü öfke akılsızların bağrında barınır.
10 ‹‹Neden geçmiş günler bugünlerden iyiydi?›› diye sorma, 2 Çünkü bu bilgece bir soru değil.
11 Bilgelik miras kadar iyidir, 2 Güneşi gören herkes için yararlıdır.
12 Bilgelik siperdir, para da siper, 2 Bilginin yararı ise şudur: 2 Bilgelik ona sahip olan kişinin yaşamını korur.
13 Tanrının yaptığını düşün: 2 Onun eğrilttiğini kim doğrultabilir?
14 İyi günde mutlu ol, 2 Ama kötü günde dikkatle düşün; 2 Tanrı birini öbürü gibi yaptı ki, 2 İnsan kendisinden sonra neler olacağını bilmesin.
15 Boş ömrümde şunları gördüm: 2 Doğru insan doğruluğuna karşın ölüyor, 2 Kötü insanın ise, kötülüğüne karşın ömrü uzuyor.
16 Ne çok doğru ol ne de çok bilge. 2 Niçin kendini yok edesin?
17 Ne çok kötü ol ne de akılsız. 2 Niçin vaktinden önce ölesin?
18 Birini tutman iyidir, 2 Öbüründen de elini çekme. 2 Çünkü Tanrıya saygı duyan ikisini de başarır.
19 Bilgelik, bilge kişiyi kentteki on yöneticiden daha güçlü kılar.
20 Çünkü yeryüzünde hep iyilik yapan, 2 Hiç günah işlemeyen doğru insan yoktur.
21 İnsanların söylediği her söze aldırma, 2 Yoksa uşağının bile sana sövdüğünü duyabilirsin.
22 Çünkü sen de birçok kez 2 Başkalarına sövdüğünü pekâlâ biliyorsun.
23 Bütün bunları bilgelikle denedim: 2 ‹‹Bilge olacağım›› dedim. 2 Ama bu beni aşıyordu.
24 Bilgelik denen şey 2 Uzak ve çok derindir, onu kim bulabilir?
25 Böylece, bilgelik ve çözüm aramaya, incelemeye, kavramaya, 2 Kötülüğün akılsızlık, akılsızlığın delilik olduğunu anlamaya kafa yordum.
26 Kimi kadını ölümden acı buldum. 2 O kadın ki, kendisi tuzak, yüreği kapan, elleri zincirdir. 2 Tanrının hoşnut kaldığı insan ondan kaçar, 2 Günah işleyense ona tutsak olur.
27 Vaiz diyor ki, ‹‹Şunu gördüm: 2 Bir çözüm bulmak için 2 Bir şeyi öbürüne eklerken
28 -Araştırıp hâlâ bulamazken- 2 Binde bir adam buldum, 2 Ama aralarında bir kadın bulamadım.
29 Bulduğum tek şey: 2 Tanrı insanları doğru yarattı, 2 Oysa onlar hâlâ karmaşık çözümler arıyorlar.››
1 Melhor é a boa fama do que o melhor unguento, e o dia da morte do que o dia do nascimento de alguém.
2 Melhor é ir à casa onde há luto do que ir à casa onde há banquete, porque naquela está o fim de todos os homens, e os vivos o aplicam ao seu coração.
3 Melhor é a mágoa do que o riso, porque com a tristeza do rosto se faz melhor o coração.
4 O coração dos sábios está na casa do luto, mas o coração dos tolos na casa da alegria.
5 Melhor é ouvir a repreensão do sábio, do que ouvir alguém a canção do tolo.
6 Porque qual o crepitar dos espinhos debaixo de uma panela, tal é o riso do tolo; também isto é vaidade.
7 Verdadeiramente que a opressão faria endoidecer até ao sábio, e o suborno corrompe o coração.
8 Melhor é o fim das coisas do que o princípio delas; melhor é o paciente de espírito do que o altivo de espírito.
9 Não te apresses no teu espírito a irar-te, porque a ira repousa no íntimo dos tolos.
10 Nunca digas: Por que foram os dias passados melhores do que estes? Porque não provém da sabedoria esta pergunta.
11 Tão boa é a sabedoria como a herança, e dela tiram proveito os que veem o sol.
12 Porque a sabedoria serve de defesa, como de defesa serve o dinheiro; mas a excelência do conhecimento é que a sabedoria dá vida ao seu possuidor.
13 Atenta para a obra de Deus; porque quem poderá endireitar o que ele fez torto?
14 No dia da prosperidade goza do bem, mas no dia da adversidade considera; porque também Deus fez a este em oposição àquele, para que o homem nada descubra do que há de vir depois dele.
15 Tudo isto vi nos dias da minha vaidade: há justo que perece na sua justiça, e há ímpio que prolonga os seus dias na sua maldade.
16 Não sejas demasiadamente justo, nem demasiadamente sábio; por que te destruirias a ti mesmo?
17 Não sejas demasiadamente ímpio, nem sejas louco; por que morrerias fora de teu tempo?
18 Bom é que retenhas isto, e também daquilo não retires a tua mão; porque quem teme a Deus escapa de tudo isso.
19 A sabedoria fortalece ao sábio, mais do que dez poderosos que haja na cidade.
20 Na verdade que não há homem justo sobre a terra, que faça o bem, e nunca peque.
21 Tampouco apliques o teu coração a todas as palavras que se disserem, para que não venhas a ouvir o teu servo amaldiçoar-te.
22 Porque o teu coração também já confessou que muitas vezes tu amaldiçoaste a outros.
23 Tudo isto provei-o pela sabedoria; eu disse: Sabedoria adquirirei; mas ela ainda estava longe de mim.
24 O que já sucedeu é remoto e profundíssimo; quem o achará?
25 Eu apliquei o meu coração para saber, e inquirir, e buscar a sabedoria e a razão das coisas, e para conhecer que a impiedade é insensatez e que a estultícia é loucura.
26 E eu achei uma coisa mais amarga do que a morte, a mulher cujo coração são redes e laços, e cujas mãos são ataduras; quem for bom diante de Deus escapará dela, mas o pecador virá a ser preso por ela.
27 Vedes aqui, isto achei, diz o pregador, conferindo uma coisa com a outra para achar a razão delas;
28 A qual ainda busca a minha alma, porém ainda não a achei; um homem entre mil achei eu, mas uma mulher entre todas estas não achei.
29 Eis aqui, o que tão somente achei: Que Deus fez ao homem reto, porém eles buscaram muitas astúcias.