1 RAB bana şöyle seslendi:

2 ‹‹İnsanoğlu, Sur önderine de ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Gurura kapılıp 2 Ben tanrıyım, 2 Denizlerin bağrında, 2 Tanrının tahtında oturuyorum dedin. 2 Kendini Tanrı sandın, 2 Oysa sen Tanrı değil, insansın.

3 İşte, Danieldenfş daha bilgesin, 2 Kimse senden bir giz saklayamaz.

4 Bilgeliğin, anlayışın sayesinde, 2 Kendine servet biriktirdin, 2 Hazinelerine altın, gümüş yığdın.

5 Ticaretteki üstün becerilerin sayesinde 2 Servetini çoğalttın, 2 Zenginliğin seni gurura sürükledi.

6 Bu yüzden Egemen RAB şöyle diyor: 2 Madem kendini Tanrı gibi bilge sandın,

7 Ben de yabancıları, en acımasız ulusları 2 Üzerine göndereceğim. 2 Bilgeliğinin güzelliğine kılıç çekecek, 2 Görkemini kirletecekler.

8 Seni ölüm çukuruna indirecekler, 2 Denizlerin bağrında korkunç bir ölümle öleceksin.

9 O zaman seni öldürenlerin önünde 2 Ben Tanrıyım diyecek misin? 2 Seni öldürenlerin elinde 2 Sen Tanrı değil, insansın.

10 Yabancıların elinde, 2 Sünnetsizin ölümüyle öleceksin. 2 Egemen RAB böyle diyor.› ››

11 RAB bana şöyle seslendi:

12 ‹‹İnsanoğlu, Sur Kralı için bir ağıt yak. Ona diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Kusursuzlukta örnek biriydin, 2 Bilgeliğin ve güzelliğin eksiksizdi.

13 Sen Tanrının bahçesi Adendeydin. 2 Yakut, topaz, aytaşı, 2 Sarı yakut, oniks, yeşim, 2 Laciverttaşı, firuze, zümrütle, çeşit çeşit değerli taşla bezenmiştin. 2 Kakma ve oyma işlerin hep altındandı. 2 Bunlar yaratıldığın gün hazırlanmışlardı.

14 Meshedilmiş, koruyucu bir Keruv olarak 2 Seni oraya yerleştirdim. 2 Tanrının kutsal dağındaydın, 2 Yanan taşlar arasında dolaştın.

15 Yaratıldığın günden 2 Sende kötülük bulunana dek 2 Yollarında kusursuzdun.

16 Ticaretinin bolluğundan 2 Zorbalıkla doldun 2 Ve günah işledin. 2 Bu yüzden kirli bir şey gibi 2 Seni Tanrının dağından attım, 2 Yanan taşların arasından kovdum, 2 Ey koruyucu Keruv.

17 Güzelliğinden ötürü 2 Gurura kapıldın, 2 Görkeminden ötürü 2 Bilgeliğini bozdun. 2 Böylece seni yere attım, 2 Kralların önünde seni yüzkarası yaptım.

18 İşlediğin pek çok günah 2 Ve ticaretteki hileciliğin yüzünden 2 Kutsal yerlerini kirlettin. 2 Seni yakıp yok edecek 2 Bir ateş çıkardım içinden, 2 Bütün seyredenlerin gözü önünde 2 Seni yeryüzünde küle çevirdim.

19 Seni tanıyan bütün uluslar sana şaştı, 2 Sonun korkunç oldu. 2 Bir daha var olmayacaksın.› ›› olduğundan bildiğimiz Peygamber Daniel olmayabilir.

20 RAB bana şöyle seslendi:

21 ‹‹İnsanoğlu, yüzünü Saydaya çevir, ona karşı peygamberlik et.

22 Diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹İşte sana karşıyım, ey Sayda, 2 Senin içinde yüceleceğim. 2 Onları cezalandırınca, 2 Kutsallığımı onlara gösterince, 2 Benim RAB olduğumu anlayacaklar.

23 Üzerine salgın hastalık gönderecek, 2 Sokaklarında kan akıtacağım. 2 Kentin içinde, her yanında 2 Kılıçla yaralananlar düşüp ölecekler. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

24 ‹‹ ‹İsrail halkını küçümseyen 2 Çevre uluslardan hiçbiri 2 Bir daha İsrail için batan bir çalı, 2 Acıtan bir diken olmayacak. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.

25 ‹‹ ‹Egemen RAB şöyle diyor: İsrail halkını aralarına dağılmış oldukları uluslardan topladığım, ulusların gözü önünde kutsallığımı gösterdiğim zaman kulum Yakupa verdiğim kendi ülkelerine yerleşecekler.

26 Orada güvenlik içinde yaşayacak, evler yapacak, bağlar dikecekler. Onları küçümseyen bütün çevre ulusları cezalandırdığımda güvenlik içinde yaşayacaklar. O zaman benim Tanrıları RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

1 E veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:

2 Filho do homem, dize ao príncipe de Tiro: Assim diz o Senhor Deus: Porquanto o teu coração se elevou e disseste: Eu sou Deus, sobre a cadeira de Deus me assento no meio dos mares; e não passas de homem, e não és Deus, ainda que estimas o teu coração como se fora o coração de Deus;

3 Eis que tu és mais sábio que Daniel; e não há segredo algum que se possa esconder de ti.

4 Pela tua sabedoria e pelo teu entendimento alcançaste para ti riquezas, e adquiriste ouro e prata nos teus tesouros.

5 Pela extensão da tua sabedoria no teu comércio aumentaste as tuas riquezas; e eleva-se o teu coração por causa das tuas riquezas;

6 Portanto, assim diz o Senhor Deus: Porquanto estimas o teu coração, como se fora o coração de Deus,

7 Por isso eis que eu trarei sobre ti estrangeiros, os mais terríveis dentre as nações, os quais desembainharão as suas espadas contra a formosura da tua sabedoria, e mancharão o teu resplendor.

8 Eles te farão descer à cova e morrerás da morte dos traspassados no meio dos mares.

9 Acaso dirás ainda diante daquele que te matar: Eu sou Deus? Mas tu és homem, e não Deus, na mão do que te traspassa.

10 Da morte dos incircuncisos morrerás, por mão de estrangeiros, porque eu o falei, diz o Senhor Deus.

11 Veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:

12 Filho do homem, levanta uma lamentação sobre o rei de Tiro, e dize-lhe: Assim diz o Senhor Deus: Tu eras o selo da medida, cheio de sabedoria e perfeito em formosura.

13 Estiveste no Éden, jardim de Deus; de toda a pedra preciosa era a tua cobertura: sardônia, topázio, diamante, turquesa, ônix, jaspe, safira, carbúnculo, esmeralda e ouro; em ti se faziam os teus tambores e os teus pífaros; no dia em que foste criado foram preparados.

14 Tu eras o querubim, ungido para cobrir, e te estabeleci; no monte santo de Deus estavas, no meio das pedras afogueadas andavas.

15 Perfeito eras nos teus caminhos, desde o dia em que foste criado, até que se achou iniquidade em ti.

16 Na multiplicação do teu comércio encheram o teu interior de violência, e pecaste; por isso te lancei, profanado, do monte de Deus, e te fiz perecer, ó querubim cobridor, do meio das pedras afogueadas.

17 Elevou-se o teu coração por causa da tua formosura, corrompeste a tua sabedoria por causa do teu resplendor; por terra te lancei, diante dos reis te pus, para que olhem para ti.

18 Pela multidão das tuas iniquidades, pela injustiça do teu comércio profanaste os teus santuários; eu, pois, fiz sair do meio de ti um fogo, que te consumiu e te tornei em cinza sobre a terra, aos olhos de todos os que te veem.

19 Todos os que te conhecem entre os povos estão espantados de ti; em grande espanto te tornaste, e nunca mais subsistirá.

20 E veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:

21 Filho do homem, dirige o teu rosto contra Sidom, e profetiza contra ela,

22 E dize: Assim diz o Senhor Deus: Eis-me contra ti, ó Sidom, e serei glorificado no meio de ti; e saberão que eu sou o Senhor, quando nela executar juízos e nela me santificar.

23 Porque enviarei contra ela a peste, e o sangue nas suas ruas, e os traspassados cairão no meio dela, estando a espada contra ela por todos os lados; e saberão que eu sou o Senhor.

24 E a casa de Israel nunca mais terá espinho que a fira, nem espinho que cause dor, entre os que se acham ao redor deles e que os desprezam; e saberão que eu sou o Senhor Deus.

25 Assim diz o Senhor Deus: Quando eu congregar a casa de Israel dentre os povos entre os quais estão espalhados, e eu me santificar entre eles, perante os olhos dos gentios, então habitarão na sua terra que dei a meu servo, a Jacó.

26 E habitarão nela seguros, e edificarão casas, e plantarão vinhas, e habitarão seguros, quando eu executar juízos contra todos os que estão ao seu redor e que os desprezam; e saberão que eu sou o Senhor seu Deus.