1 ‹‹Avutun halkımı›› diyor Tanrınız, 2 ‹‹Avutun!

2 Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin. 2 Angaryanın bittiğini, 2 Suçlarının cezasını ödediklerini, 2 Günahlarının cezasını RABbin elinden 2 İki katıyla aldıklarını ilan edin.››

3 Şöyle haykırıyor bir ses: 2 ‹‹Çölde RABbin yolunu hazırlayın, 2 Bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın. hazırlayın, bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın› ›› ya da ‹‹Çölde haykıran, ‹RABbin yolunu hazırlayın, geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor››.

4 Her vadi yükseltilecek, 2 Her dağ, her tepe alçaltılacak. 2 Böylelikle engebeler düzleştirilecek, 2 Sarp yerler ovaya dönüştürülecek.

5 O zaman RABbin yüceliği görünecek, 2 Bütün insanlar hep birlikte onu görecek. 2 Bunu söyleyen RABdir.››

6 Ses, ‹‹Duyur›› diyor. 2 ‹‹Neyi duyurayım?›› diye soruyorum. 2 ‹‹İnsan soyu ota benzer, 2 Bütün vefası kır çiçeği gibidir. metin ‹‹Sordu››.

7 RABbin soluğu esince üzerlerine, 2 Ot kurur, çiçek solar. 2 Gerçekten de halk ottan farksızdır.

8 Ot kurur, çiçek solar, 2 Ama Tanrımızın sözü sonsuza dek durur.››

9 Ey Siyona müjde getiren, 2 Yüksek dağa çık! 2 Ey Yeruşalime müjde getiren, 2 Yükselt sesini, bağır, 2 Sesini yükselt, korkma. 2 Yahuda kentlerine, ‹‹İşte, Tanrınız!›› de. Ey Yeruşalime müjde getiren›› ya da ‹‹Ey müjde getiren Siyon halkı, yüksek dağa çık! Ey müjde getiren Yeruşalim halkı››.

10 İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, 2 Kudretiyle egemenlik sürecek. 2 Ücreti kendisiyle birlikte, 2 Ödülü önündedir.

11 Sürüsünü çoban gibi güdecek, 2 Kollarına alacak kuzuları, 2 Bağrında taşıyacak; 2 Usul usul yol gösterecek emziklilere.

12 Kim denizleri avucuyla, 2 Gökleri karışıyla ölçebildi? 2 Yerin toprağını ölçeğe sığdıran, 2 Dağları kantarla, 2 Tepeleri teraziyle tartabilen var mı?

13 RABbin düşüncesine kim akıl erdirebildi? 2 Ona öğüt verip öğretebilen var mı?

14 Akıl almak, adalet yolunu öğrenmek için 2 RAB kime danıştı ki? 2 Ona bilgi veren, anlayış yolunu bildiren var mı?

15 RAB için uluslar kovada bir damla su, 2 Terazideki toz zerreciği gibidir. 2 Adaları ince toz gibi tartar.

16 Adakları yakmaya yetmez Lübnan ormanı, 2 Yakmalık sunu için az gelir hayvanları.

17 RABbin önünde bütün uluslar bir hiç gibidir, 2 Hiçten bile aşağı, değersiz sayılır.

18 Öyleyse Tanrıyı kime benzeteceksiniz? 2 Neyle karşılaştıracaksınız Onu?

19 Putu döküm işçisi yapar, 2 Kuyumcu altınla kaplar, 2 Gümüş zincirler döker.

20 Böyle bir sunuya gücü yetmeyen yoksul kişi 2 Çürümez bir ağaç parçası seçer. 2 Yerinden kımıldamaz bir put yapsın diye 2 Usta bir işçi arar.

21 Bilmiyor musunuz, duymadınız mı? 2 Başlangıçtan beri size bildirilmedi mi? 2 Dünyanın temelleri atılalı beri anlamadınız mı?

22 Gökkubbenin üstünde oturan RABdir, 2 Yeryüzünde yaşayanlarsa çekirge gibidir. 2 Gökleri perde gibi geren, 2 Oturmak için çadır gibi kuran Odur.

23 Odur önderleri bir hiç eden, 2 Dünyanın egemenlerini sıfıra indirgeyen.

24 O önderler ki, yeni dikilmiş, yeni ekilmiş ağaç gibi, 2 Gövdeleri yere yeni kök salmışken 2 RABbin soluğu onları kurutuverir, 2 Kasırga saman gibi savurur.

25 ‹‹Beni kime benzeteceksiniz ki, 2 Eşitim olsun?›› diyor Kutsal Olan.

26 Başınızı kaldırıp göklere bakın. 2 Kim yarattı bütün bunları? 2 Yıldızları sırayla görünür kılıyor, 2 Her birini adıyla çağırıyor. 2 Büyük kudreti, üstün gücü sayesinde hepsi yerli yerinde duruyor.

27 Ey Yakup soyu, ey İsrail! 2 Neden, ‹‹RAB başıma gelenleri görmüyor, 2 Tanrı hakkımı gözetmiyor?›› diye yakınıyorsun?

28 Bilmiyor musun, duymadın mı? 2 Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan, 2 Ne yorulur ne de zayıflar, 2 Onun bilgisi kavranamaz.

29 Yorulanı güçlendirir, 2 Takati olmayanın kudretini artırır.

30 Gençler bile yorulup zayıf düşer, 2 Yiğitler tökezleyip düşerler.

31 RAB'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur, 2 Kanat açıp yükselirler kartallar gibi. 2 Koşar ama zayıf düşmez, 2 Yürür ama yorulmazlar.

1 Consolai, consolai o meu povo, diz o vosso Deus.

2 Falai benignamente a Jerusalém, e bradai-lhe que já a sua milícia é acabada, que a sua iniquidade está expiada e que já recebeu em dobro da mão do Senhor, por todos os seus pecados.

3 Voz do que clama no deserto: Preparai o caminho do Senhor; endireitai no ermo vereda a nosso Deus.

4 Todo o vale será exaltado, e todo o monte e todo o outeiro será abatido; e o que é torcido se endireitará, e o que é áspero se aplainará.

5 E a glória do Senhor se manifestará, e toda a carne juntamente a verá, pois a boca do Senhor o disse.

6 Uma voz diz: Clama; e alguém disse: Que hei de clamar? Toda a carne é erva e toda a sua beleza como a flor do campo.

7 Seca-se a erva, e cai a flor, soprando nela o Espírito do Senhor. Na verdade o povo é erva.

8 Seca-se a erva, e cai a flor, porém a palavra de nosso Deus subsiste eternamente.

9 Tu, ó Sião, que anuncias boas novas, sobe a um monte alto. Tu, ó Jerusalém, que anuncias boas novas, levanta a tua voz fortemente; levanta-a, não temas, e dize às cidades de Judá: Eis aqui está o vosso Deus.

10 Eis que o Senhor Deus virá com poder e seu braço dominará por ele; eis que o seu galardão está com ele, e o seu salário diante da sua face.

11 Como pastor apascentará o seu rebanho; entre os seus braços recolherá os cordeirinhos, e os levará no seu regaço; as que amamentam guiará suavemente.

12 Quem mediu na concha da sua mão as águas, e tomou a medida dos céus aos palmos, e recolheu numa medida o pó da terra e pesou os montes com peso e os outeiros em balanças?

13 Quem guiou o Espírito do Senhor, ou como seu conselheiro o ensinou?

14 Com quem tomou ele conselho, que lhe desse entendimento, e lhe ensinasse o caminho do juízo, e lhe ensinasse conhecimento, e lhe mostrasse o caminho do entendimento?

15 Eis que as nações são consideradas por ele como a gota de um balde, e como o pó miúdo das balanças; eis que ele levanta as ilhas como a uma coisa pequeníssima.

16 Nem todo o Líbano basta para o fogo, nem os seus animais bastam para holocaustos.

17 Todas as nações são como nada perante ele; ele as considera menos do que nada e como uma coisa vã.

18 A quem, pois, fareis semelhante a Deus, ou com que o comparareis?

19 O artífice funde a imagem, e o ourives a cobre de ouro, e forja para ela cadeias de prata.

20 O empobrecido, que não pode oferecer tanto, escolhe madeira que não se apodrece; artífice sábio busca, para gravar uma imagem que não se pode mover.

21 Porventura não sabeis? Porventura não ouvis, ou desde o princípio não se vos notificou, ou não atentastes para os fundamentos da terra?

22 Ele é o que está assentado sobre o círculo da terra, cujos moradores são para ele como gafanhotos; é ele o que estende os céus como cortina, e os desenrola como tenda, para neles habitar;

23 O que reduz a nada os príncipes, e torna em coisa vã os juízes da terra.

24 E mal se tem plantado, mal se tem semeado, e mal se tem enraizado na terra o seu tronco, já se secam, quando ele sopra sobre eles, e um tufão os leva como a pragana.

25 A quem, pois, me fareis semelhante, para que eu lhe seja igual? Diz o Santo.

26 Levantai ao alto os vossos olhos, e vede quem criou estas coisas; foi aquele que faz sair o exército delas segundo o seu número; ele as chama a todas pelos seus nomes; por causa da grandeza das suas forças, e porquanto é forte em poder, nenhuma delas faltará.

27 Por que dizes, ó Jacó, e tu falas, ó Israel: O meu caminho está encoberto ao Senhor, e o meu juízo passa despercebido ao meu Deus?

28 Não sabes, não ouviste que o eterno Deus, o Senhor, o Criador dos fins da terra, nem se cansa nem se fatiga? É insondável o seu entendimento.

29 Dá força ao cansado, e multiplica as forças ao que não tem nenhum vigor.

30 Os jovens se cansarão e se fatigarão, e os moços certamente cairão;

31 Mas os que esperam no Senhor renovarão as forças, subirão com asas como águias; correrão, e não se cansarão; caminharão, e não se fatigarão.