1 ‹‹Şimdi, ey kulum Yakup soyu, 2 Seçtiğim İsrail halkı, dinle!

2 Seni yaratan, rahimde sana biçim veren, 2 Sana yardım edecek olan RAB şöyle diyor: 2 ‹Korkma, ey kulum Yakup soyu, 2 Ey seçtiğim Yeşurun! verilen bir addır.

3 ‹‹ ‹Susamış toprağı sulayacak, 2 Kurumuş toprakta dereler akıtacağım. 2 Çocuklarının üzerine Ruhumu dökecek, 2 Soyunu kutsayacağım.

4 Akarsu kıyısında otlar arasında yükselen 2 Kavaklar gibi boy atacaklar.›

5 ‹‹Kimi, ‹Ben RABbe aitim› diyecek, 2 Kimi Yakup adını alacak, 2 Kimi de eline ‹RABbe ait› yazıp 2 İsrail adını benimseyecek.››

6 RAB, İsrailin Kralı ve Kurtarıcısı, 2 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹İlk ve son benim, 2 Benden başka Tanrı yoktur.

7 Benim gibi olan var mı? Haber versin. 2 Ezeli halkımı var ettiğimden beri olup bitenleri, 2 Bundan sonra olacakları söyleyip sıralasın, 2 Evet, gelecek olayları bildirsin!

8 Yılmayın, korkmayın! 2 Size çok önceden beri söyleyip açıklamadım mı? 2 Tanıklarım sizsiniz. 2 Benden başka Tanrı var mı? 2 Hayır, başka Kaya yok; 2 Ben bir başkasını bilmiyorum.››

9 Putlara biçim verenlerin hepsi boş insanlardır. 2 Değer verdikleri nesneler hiçbir işe yaramaz. 2 Putların tanıkları onlardır; 2 Ne bir şey görür ne de bir şey bilirler. 2 Bunun sonucunda utanç içinde kalacaklar.

10 Kim yararsız ilaha biçim vermek, 2 Dökme put yapmak ister?

11 Bakın, bu putlarla uğraşanların hepsi utanacak. 2 Onları yapanlar salt insan. 2 Hepsi toplanıp yargılanmaya gelsin. 2 Dehşete düşecek, utanacaklar birlikte.

12 Demirci aletini alır, 2 Kömür ateşinde çalışır, 2 Çekiçle demire biçim verir. 2 Güçlü koluyla onu işler. 2 Acıkır, güçsüz kalır, su içmeyince tükenir.

13 Marangoz iple ölçü alır, 2 Tahtayı tebeşirle çizer. 2 Raspayla tahtayı biçimlendirir, 2 Pergelle işaretler, insan biçimi verir. 2 İnsan güzelliğinde, 2 Evde duracak bir put yapar.

14 İnsan kendisi için sedir ağaçları keser, 2 Palamut, meşe ağaçları alır. 2 Ormanda kendine bir ağaç seçer. 2 Bir çam diker, ama ağacı büyüten yağmurdur.

15 Sonra ağaç odun olarak kullanılır. 2 İnsan aldığı odunla hem ısınır, 2 Hem tutuşturup ekmek pişirir, 2 Hem de bir ilah yapıp tapınır. 2 Yaptığı putun önünde yere kapanır.

16 Odunun bir kısmını yakar, 2 Ateşinde et kızartıp karnını doyurur. 2 Isınınca bir oh çeker, 2 ‹‹Isındım, ateşin sıcaklığını duyuyorum›› der.

17 Artakalan odundan kendine bir ilah, 2 Oyma put yapar; 2 Önünde yere kapanıp ona tapınır, 2 ‹‹Beni kurtar, çünkü ilahım sensin›› diye yakarır.

18 Böyleleri anlamaz, bilmez. 2 Çünkü gözleri de zihinleri de öylesine kapalı ki, 2 Görmez, anlamazlar.

19 Durup düşünmez, bilmez, 2 Anlamazlar ki şöyle desinler: 2 ‹‹Odunun bir kısmını yakıp 2 Ateşinde ekmek pişirdim, et kızartıp yedim. 2 Artakalanından iğrenç bir şey mi yapayım? 2 Bir odun parçasının önünde yere mi kapanayım?››

20 Külle besleniyorlar. 2 Aldanan yürekleri onları saptırıyor. 2 Canlarını kurtaramaz, 2 ‹‹Sağ elimdeki şu nesne aldatıcı değil mi?›› diyemezler.

21 ‹‹Ey Yakup soyu, ey İsrail, 2 Söylediklerimi anımsayın, çünkü kulumsunuz. 2 Size ben biçim verdim, kulumsunuz; 2 Seni unutmam, ey İsrail.

22 İsyanlarınızı bulut gibi, 2 Günahlarınızı sis gibi sildim. 2 Bana dönün, çünkü sizi kurtardım.››

23 Sevinçle haykırın, ey gökler, 2 Çünkü bunu RAB yaptı. 2 Haykırın, ey yerin derinlikleri. 2 Ey dağlar, ey orman, ormandaki her ağaç, 2 Sevinç çığlıklarına katılın. 2 Çünkü RAB Yakup soyunu kurtararak 2 İsrailde görkemini gösterdi.

24 Sizi kurtaran, 2 Size rahimde biçim veren RAB diyor ki, 2 ‹‹Her şeyi yaratan, 2 Gökleri yalnız başına geren, 2 Yeryüzünü tek başına seren, 2 Sahte peygamberlerin belirtilerini boşa çıkaran, 2 Falcılarla alay eden, 2 Bilgeleri geri çeviren, 2 Bilgilerini saçmalığa dönüştüren, 2 Kulunun sözlerini yerine getiren, 2 Ulaklarının peygamberlik sözlerini gerçekleştiren, 2 Yeruşalim için, ‹İçinde oturulacak›, 2 Yahuda kentleri için, ‹Yeniden kurulacak, 2 Yıkıntılarını onaracağım› diyen; 2 Engine, ‹Kuru! Sularını kurutacağım› diyen, 2 Koreş için, ‹O çobanımdır, 2 Her istediğimi yerine getirecek›, 2 Yeruşalim için, ‹Yeniden kurulacak›, 2 Tapınak için, ‹Temeli atılacak› diyen RAB benim.››

1 Agora, pois, ouve, ó Jacó, servo meu, e tu, ó Israel, a quem escolhi.

2 Assim diz o Senhor que te criou e te formou desde o ventre, e que te ajudará: Não temas, ó Jacó, servo meu, e tu, Jesurum, a quem escolhi.

3 Porque derramarei água sobre o sedento, e rios sobre a terra seca; derramarei o meu Espírito sobre a tua posteridade, e a minha bênção sobre os teus descendentes.

4 E brotarão como a erva, como salgueiros junto aos ribeiros das águas.

5 Este dirá: Eu sou do Senhor; e aquele se chamará do nome de Jacó; e aquele outro escreverá com a sua mão ao Senhor, e por sobrenome tomará o nome de Israel.

6 Assim diz o Senhor, Rei de Israel, e seu Redentor, o Senhor dos Exércitos: Eu sou o primeiro, e eu sou o último, e fora de mim não há Deus.

7 E quem proclamará como eu, e anunciará isto, e o porá em ordem perante mim, desde que ordenei um povo eterno? E anuncie-lhes as coisas vindouras, e as que ainda hão de vir.

8 Não vos assombreis, nem temais; porventura desde então não vo-lo fiz ouvir, e não vo-lo anunciei? Porque vós sois as minhas testemunhas. Porventura há outro Deus fora de mim? Não, não há outra Rocha que eu conheça.

9 Todos os artífices de imagens de escultura são vaidade, e as suas coisas mais desejáveis são de nenhum préstimo; e suas próprias testemunhas, nada veem nem entendem para que sejam envergonhados.

10 Quem forma um deus, e funde uma imagem de escultura, que é de nenhum préstimo?

11 Eis que todos os seus companheiros ficarão confundidos, pois os mesmos artífices não passam de homens; ajuntem-se todos, e levantem-se; assombrar-se-ão, e serão juntamente confundidos.

12 O ferreiro, com a tenaz, trabalha nas brasas, e o forma com martelos, e o lavra com a força do seu braço; ele tem fome e a sua força enfraquece, e não bebe água, e desfalece.

13 O carpinteiro estende a régua, desenha-o com uma linha, aplaina-o com a plaina, e traça-o com o compasso; e o faz à semelhança de um homem, segundo a forma de um homem, para ficar em casa.

14 Quando corta para si cedros, toma, também, o cipreste e o carvalho; assim escolhe dentre as árvores do bosque; planta um olmeiro, e a chuva o faz crescer.

15 Então serve ao homem para queimar; e toma deles, e se aquenta, e os acende, e coze o pão; também faz um deus, e se prostra diante dele; também fabrica uma imagem de escultura, e ajoelha-se diante dela.

16 Metade dele queima no fogo, com a outra metade prepara a carne para comer, assa-a e farta-se dela; também se aquenta, e diz: Ora já me aquentei, já vi o fogo.

17 Então do resto faz um deus, uma imagem de escultura; ajoelha-se diante dela, e se inclina, e roga-lhe, e diz: Livra-me, porquanto tu és o meu deus.

18 Nada sabem, nem entendem; porque tapou os olhos para que não vejam, e os seus corações para que não entendam.

19 E nenhum deles cai em si, e já não têm conhecimento nem entendimento para dizer: Metade queimei no fogo, e cozi pão sobre as suas brasas, assei sobre elas carne, e a comi; e faria eu do resto uma abominação? Ajoelhar-me-ei ao que saiu de uma árvore?

20 Apascenta-se de cinza; o seu coração enganado o desviou, de maneira que já não pode livrar a sua alma, nem dizer: Porventura não há uma mentira na minha mão direita?

21 Lembra-te destas coisas, ó Jacó, e Israel, porquanto és meu servo; eu te formei, meu servo és, ó Israel, não me esquecerei de ti.

22 Apaguei as tuas transgressões como a névoa, e os teus pecados como a nuvem; torna-te para mim, porque eu te remi.

23 Cantai alegres, vós, ó céus, porque o Senhor o fez; exultai vós, as partes mais baixas da terra; vós, montes, retumbai com júbilo; também vós, bosques, e todas as suas árvores; porque o Senhor remiu a Jacó, e glorificou-se em Israel.

24 Assim diz o Senhor, teu redentor, e que te formou desde o ventre: Eu sou o Senhor que faço tudo, que sozinho estendo os céus, e espraio a terra por mim mesmo;

25 Que desfaço os sinais dos inventores de mentiras, e enlouqueço os adivinhos; que faço tornar atrás os sábios, e converto em loucura o conhecimento deles;

26 Que confirmo a palavra do seu servo, e cumpro o conselho dos seus mensageiros; que digo a Jerusalém: Tu serás habitada, e às cidades de Judá: Sereis edificadas, e eu levantarei as suas ruínas;

27 Que digo à profundeza: Seca-te, e eu secarei os teus rios.

28 Que digo de Ciro: É meu pastor, e cumprirá tudo o que me apraz, dizendo também a Jerusalém: Tu serás edificada; e ao templo: Tu serás fundado.