1 ‹‹Dinle, ey Yakup soyu! 2 İsrail adıyla anılan, Yahuda soyundan gelen, 2 RABbin adıyla ant içen sizler, 2 İsrailin Tanrısına yakarır, 2 Ama bunu doğrulukla, içtenlikle yapmazsınız.

2 Kutsal kentli olduğunuzu, 2 İsrailin Tanrısına dayandığınızı ileri sürersiniz. 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir.

3 Olup bitenleri çok önceden bildirdim, 2 Ağzımı açıp duyurdum. 2 Ansızın yaptım ve gerçekleştiler.

4 İnatçı olduğunuzu, 2 Tunç alınlı, demir boyunlu olduğunuzu bildiğim için

5 Bunları size çok önceden bildirdim, 2 Olmadan önce duyurdum. 2 Yoksa, ‹Bunları yapan putlarımızdır, 2 Olmalarını buyuran 2 Oyma ve dökme putlarımızdır› derdiniz.

6 Bunları duydunuz, hepsini inceleyin. 2 Peki, kabul etmeyecek misiniz? 2 Şimdiden size yeni şeyler, 2 Bilmediğiniz gizli şeyler açıklayacağım.

7 Bunlar şimdi yaratılıyor, 2 Geçmişte değil; 2 Bugüne kadar duymadınız, 2 Yoksa, ‹Bunları biliyorduk› derdiniz.

8 Ne duydunuz, ne de anladınız, 2 Öteden beri kulaklarınız tıkalı. 2 Ne denli hain olduğunuzu biliyorum, 2 Doğuştan isyankâr olduğunuz biliniyor.

9 Adım uğruna öfkemi geciktiriyorum. 2 Ünümden ötürü kendimi tutuyorum, 2 Yoksa sizi yok ederdim.

10 Bakın, gümüşü arıtır gibi olmasa da sizleri arıttım, 2 Sıkıntı ocağında denedim.

11 Bunu kendim için, evet, kendim için yapıyorum. 2 Adımı bayağılaştırmanızı nasıl hoş görebilirim? 2 Bana ait olan onuru başkasına vermem.››

12 ‹‹Ey Yakup soyu, çağırdığım İsrail, beni dinle: 2 Ben Oyum; ilk Benim, son da Benim.

13 Yeryüzünün temelini elimle attım, 2 Gökleri sağ elim gerdi. 2 Onları çağırdığımda 2 Birlikte önümde dikilirler.

14 ‹‹Toplanıp dinleyin hepiniz: 2 Putlardan hangisi bunları önceden bildirebildi? 2 RABbin sevdiği kişi 2 Onun Babile karşı tasarladığını yerine getirecek. 2 Gücünü Kildanilere karşı kullanacak.

15 Ben, evet, ben söyledim, onu ben çağırdım, 2 Onu getirdim, görevini başaracak.

16 ‹‹Yaklaşın bana, dinleyin söyleyeceklerimi: 2 Başlangıçtan beri açıkça konuştum, 2 O zamandan bu yana oradayım.›› 2 Egemen RAB şimdi beni ve Ruhunu gönderiyor.

17 Sizleri kurtaran İsrailin Kutsalı RAB diyor ki, 2 ‹‹Yararlı olanı size öğreten, 2 Gitmeniz gereken yolda sizi yürüten 2 Tanrınız RAB benim.

18 ‹‹Keşke buyruklarıma dikkat etseydiniz! 2 O zaman esenliğiniz ırmak gibi, 2 Doğruluğunuz denizin dalgaları gibi olurdu.

19 Soyunuz kum gibi, 2 Torunlarınız kum taneleri gibi olurdu. 2 Adları ne unutulur, 2 Ne de huzurumdan yok olurdu.››

20 Babilden çıkın, Kildanilerden kaçın, 2 Sevinç çığlıklarıyla ilan edin bunu, 2 Haberini duyurun, dünyanın dört bucağına yayın. 2 ‹‹RAB, kulu Yakupun soyunu kurtardı›› deyin.

21 Onları çöllerden geçirirken susuzluk çekmediler, 2 Onlar için sular akıttı kayadan, 2 Kayayı yardı, sular fışkırdı.

22 ‹‹Kötülere esenlik yoktur›› diyor RAB.

1 Ouvi isto, casa de Jacó, que vos chamais do nome de Israel, e saístes das águas de Judá, que jurais pelo nome do Senhor, e fazeis menção do Deus de Israel, mas não em verdade nem em justiça.

2 E até da santa cidade tomam o nome e se firmam sobre o Deus de Israel; o Senhor dos Exércitos é o seu nome.

3 As primeiras coisas desde a antiguidade as anunciei; da minha boca saíram, e eu as fiz ouvir; apressadamente as fiz, e aconteceram.

4 Porque eu sabia que eras duro, e a tua cerviz um nervo de ferro, e a tua testa de bronze.

5 Por isso te anunciei desde então, e te fiz ouvir antes que acontecesse, para que não dissesses: O meu ídolo fez estas coisas, e a minha imagem de escultura, e a minha imagem de fundição as mandou.

6 Já o tens ouvido; olha bem para tudo isto; porventura não o anunciareis? Desde agora te faço ouvir coisas novas e ocultas, e que nunca conheceste.

7 Agora são criadas, e não de há muito, e antes deste dia não as ouviste, para que porventura não digas: Eis que eu já as sabia.

8 Nem tu as ouviste, nem tu as conheceste, nem tampouco há muito foi aberto o teu ouvido, porque eu sabia que procederias muito perfidamente, e que eras chamado transgressor desde o ventre.

9 Por amor do meu nome retardarei a minha ira, e por amor do meu louvor me refrearei para contigo, para que te não venha a cortar.

10 Eis que já te purifiquei, mas não como a prata; escolhi-te na fornalha da aflição.

11 Por amor de mim, por amor de mim o farei, porque, como seria profanado o meu nome? E a minha glória não a darei a outro.

12 Dá-me ouvidos, ó Jacó, e tu, ó Israel, a quem chamei; eu sou o mesmo, eu o primeiro, eu também o último.

13 Também a minha mão fundou a terra, e a minha destra mediu os céus a palmos; eu os chamarei, e aparecerão juntos.

14 Ajuntai-vos todos vós, e ouvi: Quem, dentre eles, tem anunciado estas coisas? O Senhor o amou, e executará a sua vontade contra Babilônia, e o seu braço será contra os caldeus.

15 Eu, eu o tenho falado; também já o chamei, e o trarei, e farei próspero o seu caminho.

16 Chegai-vos a mim, ouvi isto: Não falei em segredo desde o princípio; desde o tempo em que aquilo se fez eu estava ali, e agora o Senhor Deus me enviou a mim, e o seu Espírito.

17 Assim diz o Senhor, o teu Redentor, o Santo de Israel: Eu sou o Senhor teu Deus, que te ensina o que é útil, e te guia pelo caminho em que deves andar.

18 Ah! Se tivesses dado ouvidos aos meus mandamentos, então seria a tua paz como o rio, e a tua justiça como as ondas do mar!

19 Também a tua descendência seria como a areia, e os que procedem das tuas entranhas como os seus grãos; o seu nome nunca seria cortado nem destruído de diante de mim.

20 Saí de Babilônia, fugi de entre os caldeus. E anunciai com voz de júbilo, fazei ouvir isso, e levai-o até ao fim da terra; dizei: O Senhor remiu a seu servo Jacó.

21 E não tinham sede, quando os levava pelos desertos; fez-lhes correr água da rocha; fendeu a rocha, e as águas correram.

22 Mas os ímpios não têm paz, diz o Senhor.