1 Verdiğimiz habere kim inandı? 2 RABbin gücü kime açıklandı?

2 O RABbin önünde bir fidan gibi, 2 Kurak yerdeki kök gibi büyüdü. 2 Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. 2 Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.

3 İnsanlarca hor görüldü, 2 Yapayalnız bırakıldı. 2 Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. 2 İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, 2 Ona değer vermedik.

4 Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, 2 Acılarımızı o yüklendi. 2 Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, 2 Vurulup ezildiğini sandık.

5 Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, 2 Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. 2 Esenliğimiz için gerekli olan ceza 2 Ona verildi. 2 Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.

6 Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, 2 Her birimiz kendi yoluna döndü. 2 Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.

7 O baskı görüp eziyet çektiyse de 2 Ağzını açmadı. 2 Kesime götürülen kuzu gibi, 2 Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi 2 Açmadı ağzını.

8 Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü. 2 Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden 2 Yaşayanlar diyarından atıldı. 2 Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?

9 Şiddete başvurmadığı, 2 Ağzından hileli söz çıkmadığı halde, 2 Ona kötülerin yanında bir mezar verildi, 2 Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.

10 Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü, 2 Acı çekmesini istedi. 2 Canını suç sunusu olarak sunarsa 2 Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak. 2 RABbin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.

11 Canını feda ettiği için 2 Gördükleriyle hoşnut olacak. 2 RABbin doğru kulu, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak. 2 Çünkü onların suçlarını o üstlendi.

12 Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim, 2 Ganimeti güçlülerle paylaşacak. 2 Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı. 2 Pek çoklarının günahını o üzerine aldı, 2 Başkaldıranlar için de yalvardı.

1 Quem deu crédito à nossa pregação? E a quem se manifestou o braço do Senhor?

2 Porque foi subindo como renovo perante ele, e como raiz de uma terra seca; não tinha beleza nem formosura e, olhando nós para ele, não havia boa aparência nele, para que o desejássemos.

3 Era desprezado, e o mais rejeitado entre os homens, homem de dores, e experimentado nos sofrimentos; e, como um de quem os homens escondiam o rosto, era desprezado, e não fizemos dele caso algum.

4 Verdadeiramente ele tomou sobre si as nossas enfermidades, e as nossas dores levou sobre si; e nós o reputávamos por aflito, ferido de Deus, e oprimido.

5 Mas ele foi ferido por causa das nossas transgressões, e moído por causa das nossas iniquidades; o castigo que nos traz a paz estava sobre ele, e pelas suas pisaduras fomos sarados.

6 Todos nós andávamos desgarrados como ovelhas; cada um se desviava pelo seu caminho; mas o Senhor fez cair sobre ele a iniquidade de nós todos.

7 Ele foi oprimido e afligido, mas não abriu a sua boca; como um cordeiro foi levado ao matadouro, e como a ovelha muda perante os seus tosquiadores, assim ele não abriu a sua boca.

8 Da opressão e do juízo foi tirado; e quem contará o tempo da sua vida? Porquanto foi cortado da terra dos viventes; pela transgressão do meu povo ele foi atingido.

9 E puseram a sua sepultura com os ímpios, e com o rico na sua morte; ainda que nunca cometeu injustiça, nem houve engano na sua boca.

10 Todavia, ao Senhor agradou moê-lo, fazendo-o enfermar; quando a sua alma se puser por expiação do pecado, verá a sua posteridade, prolongará os seus dias; e o bom prazer do Senhor prosperará na sua mão.

11 Ele verá o fruto do trabalho da sua alma, e ficará satisfeito; com o seu conhecimento o meu servo, o justo, justificará a muitos; porque as iniquidades deles levará sobre si.

12 Por isso lhe darei a parte de muitos, e com os poderosos repartirá ele o despojo; porquanto derramou a sua alma na morte, e foi contado com os transgressores; mas ele levou sobre si o pecado de muitos, e intercedeu pelos transgressores.