1 Zaferi ışık gibi parlayıncaya, 2 Kurtuluşu meşale gibi yanıncaya dek 2 Siyon uğruna susmayacak, 2 Yeruşalim uğruna sessiz kalmayacağım.

2 Uluslar senin zaferini, 2 Bütün krallar görkemini görecek. 2 RABbin kendi ağzıyla belirlediği yeni bir adla anılacaksın.

3 RABbin elinde güzellik tacı, 2 Tanrının elinde krallık sarığı olacaksın.

4 Artık sana ‹‹Terk edilmiş››, 2 Ülkene ‹‹Virane›› denmeyecek; 2 Bunun yerine sana ‹‹Sevdiğim››, 2 Ülkene ‹‹Evli›› denecek. 2 Çünkü RAB seni seviyor, 2 Ülken de evli sayılacak.

5 Bir delikanlı bir kızla nasıl evlenirse, 2 Oğulların da seninle öyle evlenecek. 2 Güvey gelinle nasıl sevinirse, 2 Tanrın da seninle öyle sevinecek. veren seninle evlenecek››.

6 Ey Yeruşalim, surlarına bekçiler diktim, 2 Gece gündüz hiç susmayacaklar. 2 Ey RABbe sözünü anımsatanlar, Yeruşalimi pekiştirene, 2 Onu yeryüzünün övüncü kılana dek 2 Durup dinlenmeden RABbe yakarın, Ona rahat vermeyin.

8 RAB sağ elini, güçlü kolunu kaldırıp ant içti: 2 ‹‹Tahılını bir daha düşmanlarına yedirmeyeceğim, 2 Emek verdiğin yeni şarabı yabancılar içmeyecek.

9 Tahılı devşiren yiyecek 2 Ve RABbe övgüler sunacak. 2 Üzümü toplayan, 2 Şarabını kutsal avlularımda içecek.››

10 Geçin, geçin kent kapılarından! 2 Halkın yolunu açın! 2 Toprak yığıp yol yapın, 2 Taşları ayıklayın, uluslar için sancak dikin!

11 RAB çağrısını dünyanın dört bucağına duyurdu: 2 ‹‹Siyon kızına, ‹İşte kurtuluşun geliyor› deyin, 2 ‹Ücreti kendisiyle birlikte, ödülü önündedir.› ››

12 Siyon halkına, ‹‹RAB'bin fidyeyle kurtardığı kutsal halk›› diyecekler. 2 Ve sen Yeruşalim, 2 ‹‹Aranan, terk edilmemiş kent›› diye anılacaksın.

1 Por amor de Sião não me calarei, e por amor de Jerusalém não me aquietarei, até que saia a sua justiça como um resplendor, e a sua salvação como uma tocha acesa.

2 E os gentios verão a tua justiça, e todos os reis a tua glória; e chamar-te-ão por um nome novo, que a boca do Senhor designará.

3 E serás uma coroa de glória na mão do Senhor, e um diadema real na mão do teu Deus.

4 Nunca mais te chamarão: Desamparada, nem a tua terra se denominará jamais: Assolada; mas chamar-te-ão: O meu prazer está nela, e à tua terra: A casada; porque o Senhor se agrada de ti, e a tua terra se casará.

5 Porque, como o jovem se casa com a virgem, assim teus filhos se casarão contigo; e como o noivo se alegra da noiva, assim se alegrará de ti o teu Deus.

6 Ó Jerusalém, sobre os teus muros pus guardas, que todo o dia e toda a noite jamais se calarão; ó vós, os que fazeis lembrar ao Senhor, não haja descanso em vós,

7 Nem deis a ele descanso, até que confirme, e até que ponha a Jerusalém por louvor na terra.

8 Jurou o Senhor pela sua mão direita, e pelo braço da sua força: Nunca mais darei o teu trigo por comida aos teus inimigos, nem os estrangeiros beberão o teu mosto, em que trabalhaste.

9 Mas os que o ajuntarem o comerão, e louvarão ao Senhor; e os que o colherem beberão nos átrios do meu santuário.

10 Passai, passai pelas portas; preparai o caminho ao povo; aplainai, aplainai a estrada, limpai-a das pedras; arvorai a bandeira aos povos.

11 Eis que o Senhor fez ouvir até às extremidades da terra: Dizei à filha de Sião: Eis que vem a tua salvação; eis que com ele vem o seu galardão, e a sua obra diante dele.

12 E chamar-lhes-ão: Povo santo, remidos do Senhor; e tu serás chamada: Procurada, a cidade não desamparada.