1 Edomdanfç, Bosradanfç 2 Al giysiler içinde bu gelen kim? 2 Göz kamaştırıcı giysiler içinde, 2 Büyük güçle yürüyen kim? 2 ‹‹O benim! Adaleti duyuran, 2 Kurtarmaya gücü olan.›› kentlerinden olan Bosra ise ‹‹Bağbozumu›› sözcüğünü çağrıştırıyor.

2 Giysilerin neden kırmızı? 2 Üstün başın neden çukurda üzüm çiğneyen biri gibi kızıla bulanmış?

3 ‹‹Çukurda üzümü tek başıma çiğnedim, 2 Yanımda halklardan kimse yoktu. 2 Öfkeyle çiğnedim onları, 2 Gazapla ayaklarımın altına aldım. 2 Kanları giysilerime sıçradı, bütün elbisemi kirletti.

4 Çünkü öç alma günü yüreğimdeydi, 2 Halkımı kurtaracağım yıl gelmişti.

5 Baktım, yardım edecek kimse yoktu, 2 Destek verecek kimsenin olmayışına şaştım; 2 Gücüm kurtuluş sağladı, 2 Gazabım bana destek oldu.

6 Öfkeyle halkları çiğnedim, 2 Onları gazapla sarhoş ettim, 2 Yere akıttım kanlarını.››

7 Şefkati ve iyiliği uyarınca 2 Bizim için yaptıklarından, evet, 2 İsrail halkı için yaptığı bütün iyiliklerinden ötürü 2 RABbin iyiliklerini ve övülesi işlerini anacağım.

8 RAB dedi ki, ‹‹Onlar kuşkusuz benim halkım, 2 Beni aldatmayacak çocuklardır.›› 2 Böylece onların Kurtarıcısı oldu.

9 Sıkıntı çektiklerinde O da sıkıntı çekti. 2 Huzurundan çıkan melek onları kurtardı. 2 Sevgisi ve merhametinden ötürü onları kurtardı, 2 Geçmişte onları sürekli yüklenip taşıdı.

10 Ama başkaldırıp Onun Kutsal Ruhunu incittiler. 2 O da düşmanları olup onlara karşı savaştı.

11 Sonra halkı eski günleri, 2 Musanın dönemini anımsadı. 2 ‹‹Çobanlarıyla birlikte onları denizden geçiren, 2 Kutsal Ruhunu aralarına yerleştiren, 2 Görkemli gücüyle Musanın sağında yol alan, 2 Sonsuz onur kazanmak için önlerinde suları yaran, 2 Bir at nasıl tökezlemeden kırdan geçerse 2 Onları deniz yatağından öyle geçiren RAB nerede?›› 2 Diye sordular.

14 Ovaya götürülen sürü gibi 2 RABbin Ruhu onları rahata kavuşturdu. 2 İşte adını onurlandırmak için 2 Halkına böyle yol gösterdi.

15 Ya RAB, gökten bak, 2 Kutsal, görkemli ve yüce yerinden bizi gör! 2 Gayretin, gücün nerede? 2 Gönlündeki özlem ve merhameti 2 Bizden esirgedin.

16 Babamız sensin. 2 İbrahim bizi tanımasa da, 2 İsrail bizi kabul etmese de, 2 Babamızsın, ya RAB, 2 Ezelden beri adın ‹‹Kurtarıcımız››dır.

17 Ya RAB, neden bizi yolundan saptırıyor, 2 İnatçı kılıyor, 2 Senden korkmamızı engelliyorsun? 2 Kulların uğruna, 2 Mirasın olan oymakların uğruna geri dön.

18 Kutsal halkın kısa süre tapınağına sahip oldu, 2 Ama düşmanlarımız onu çiğnedi.

19 Öteden beri yönetmediğin, 2 Sana ait olmayan bir halk gibi olduk.

1 Quem é este, que vem de Edom, de Bozra, com vestes tintas; este que é glorioso em sua vestidura, que marcha com a sua grande força? Eu, que falo em justiça, poderoso para salvar.

2 Por que está vermelha a tua vestidura, e as tuas roupas como as daquele que pisa no lagar?

3 Eu sozinho pisei no lagar, e dos povos ninguém houve comigo; e os pisei na minha ira, e os esmaguei no meu furor; e o seu sangue salpicou as minhas vestes, e manchei toda a minha vestidura.

4 Porque o dia da vingança estava no meu coração; e o ano dos meus remidos é chegado.

5 E olhei, e não havia quem me ajudasse; e admirei-me de não haver quem me sustivesse, por isso o meu braço me trouxe a salvação, e o meu furor me susteve.

6 E atropelei os povos na minha ira, e os embriaguei no meu furor; e a sua força derrubei por terra.

7 As benignidades do Senhor mencionarei, e os muitos louvores do Senhor, conforme tudo quanto o Senhor nos concedeu; e grande bondade para com a casa de Israel, que usou com eles segundo as suas misericórdias, e segundo a multidão das suas benignidades.

8 Porque dizia: Certamente eles são meu povo, filhos que não mentirão; assim ele se fez o seu Salvador.

9 Em toda a angústia deles ele foi angustiado, e o anjo da sua presença os salvou; pelo seu amor, e pela sua compaixão ele os remiu; e os tomou, e os conduziu todos os dias da antiguidade.

10 Mas eles foram rebeldes, e contristaram o seu Espírito Santo; por isso se lhes tornou em inimigo, e ele mesmo pelejou contra eles.

11 Todavia se lembrou dos dias da antiguidade, de Moisés, e do seu povo, dizendo: Onde está agora o que os fez subir do mar com os pastores do seu rebanho? Onde está o que pôs no meio deles o seu Espírito Santo?

12 Aquele cujo braço glorioso ele fez andar à mão direita de Moisés, que fendeu as águas diante deles, para fazer para si um nome eterno?

13 Aquele que os guiou pelos abismos, como o cavalo no deserto, de modo que nunca tropeçaram?

14 Como o animal que desce ao vale, o Espírito do Senhor lhes deu descanso; assim guiaste ao teu povo, para te fazeres um nome glorioso.

15 Atenta desde os céus, e olha desde a tua santa e gloriosa habitação. Onde estão o teu zelo e as tuas obras poderosas? A comoção das tuas entranhas, e das tuas misericórdias, detém-se para comigo?

16 Mas tu és nosso Pai, ainda que Abraão não nos conhece, e Israel não nos reconhece; tu, ó Senhor, és nosso Pai; nosso Redentor desde a antiguidade é o teu nome.

17 Por que, ó Senhor, nos fazes errar dos teus caminhos? Por que endureces o nosso coração, para que não te temamos? Volta, por amor dos teus servos, às tribos da tua herança.

18 Só por um pouco de tempo o teu santo povo a possuiu; nossos adversários pisaram o teu santuário.

19 Somos feitos como aqueles sobre quem tu nunca dominaste, e como os que nunca se chamaram pelo teu nome.