1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
2 ‹‹Biraz bekle, sana açıklayayım, 2 Çünkü Tanrı için söylenecek daha çok söz var.
3 Bilgimi geniş kaynaklardan toplayacağım, 2 Yaratıcıma hak vereceğim.
4 Kuşkusuz söylediğim hiçbir şey yalan değil, 2 Karşında bilgide yetkin biri var.
5 ‹‹Tanrı güçlüdür, ama kimseyi hor görmez, 2 Güçlü ve amacında kararlı.
6 Kötüleri yaşatmaz, 2 Ezilenin hakkını verir.
7 Gözlerini doğru kişiden ayırmaz, 2 Onu krallarla birlikte tahta oturtur, 2 Sonsuza dek yükseltir.
8 Ama insanlar zincire vurulur, 2 Baskı altında tutulurlarsa,
9 Onlara yaptıklarını, 2 Gurura kapılıp isyan ettiklerini bildirir.
10 Öğüdünü dinletir, 2 Kötülükten dönmelerini buyurur.
11 Eğer dinler ve Ona kulluk ederlerse, 2 Kalan günlerini bolluk, 2 Yıllarını rahatlık içinde geçirirler.
12 Ama dinlemezlerse ölür, 2 Ders almadan yok olurlar.
13 ‹‹Tanrısızlar öfkelerini içlerinde gizler, 2 Kendilerini bağladığında Tanrıdan yardım istemezler.
14 Genç yaşta ölüp giderler, 2 Yaşamları putperest tapınaklarında fuhşu iş edinmiş erkekler arasında sona erer.
15 Ama Tanrı acı çekenleri acı çektikleri için kurtarır, 2 Düşkünlere kendini dinletir.
16 ‹‹Evet, seni sıkıntıdan çeker çıkarırdı; 2 Darlığın olmadığı geniş bir yere, 2 Zengin yiyeceklerle bezenmiş bir sofraya.
17 Oysa şimdi kötülerin hak ettiği cezayı çekiyorsun, 2 Yargı ve adalet yakalamış seni.
18 Dikkat et, para seni baştan çıkarmasın, 2 Büyük bir rüşvet seni saptırmasın.
19 Zenginliğin ya da bütün gücün yeter mi 2 Sıkıntı çekmeni önlemeye?
20 Halkların yeryüzünden 2 Yok edildiği geceyi özleme.
21 Dikkat et, kötülüğe dönme, 2 Çünkü sen onu düşkünlüğe yeğledin.
22 ‹‹İşte Tanrı gücüyle yükselir, 2 Onun gibi öğretmen var mı?
23 Kim Ona ne yapması gerektiğini söyleyebilir? 2 Kim Ona, ‹Haksızlık ettin› diyebilir?
24 Onun işlerini yüceltmelisin, anımsa bunu, 2 İnsanların ezgilerle övdüğü işlerini.
25 Bütün insanlar bunları görmüştür, 2 Herkes onları uzaktan izler.
26 Evet, Tanrı öyle büyüktür ki, Onu anlayamayız, 2 Varlığının süresi hesaplanamaz.
27 ‹‹Su damlalarını yukarı çeker, 2 Buharından yağmur damlatır.
28 Bulutlar nemini döker, 2 İnsanların üzerine bol yağmur yağdırır.
29 Bulutları nasıl yaydığını, 2 Göksel konutundan nasıl gürlediğini kim anlayabilir?
30 Şimşekleri çevresine nasıl yaydığına, 2 Denizin dibine dek nasıl ulaştırdığına bakın.
31 Tanrı halkları böyle yönetir, 2 Bol yiyecek sağlar.
32 Şimşeği elleriyle tutar, 2 Hedefine vurmasını buyurur.
33 O'nun gürleyişi fırtınayı haber verir, 2 Sığırlar bile fırtına kopacağını bildirir.
1 Prosseguiu ainda Eliú, e disse:
2 Espera-me um pouco, e mostrar-te-ei que ainda há razões a favor de Deus.
3 De longe trarei o meu conhecimento; e ao meu Criador atribuirei a justiça.
4 Porque na verdade, as minhas palavras não serão falsas; contigo está um que tem perfeito conhecimento.
5 Eis que Deus é mui grande, contudo a ninguém despreza; grande é em força e sabedoria.
6 Ele não preserva a vida do ímpio, e faz justiça aos aflitos.
7 Do justo não tira os seus olhos; antes estão com os reis no trono; ali os assenta para sempre, e assim são exaltados.
8 E se estão presos em grilhões, amarrados com cordas de aflição,
9 Então lhes faz saber a obra deles, e as suas transgressões, porquanto prevaleceram nelas.
10 Abre-lhes também os seus ouvidos, para sua disciplina, e ordena-lhes que se convertam da maldade.
11 Se o ouvirem, e o servirem, acabarão seus dias em bem, e os seus anos em delícias.
12 Porém se não o ouvirem, à espada serão passados, e expirarão sem conhecimento.
13 E os hipócritas de coração amontoam para si a ira; e amarrando-os ele, não clamam por socorro.
14 A sua alma morre na mocidade, e a sua vida perece entre os impuros.
15 Ao aflito livra da sua aflição, e na opressão se revela aos seus ouvidos.
16 Assim também te desviará da boca da angústia para um lugar espaçoso, em que não há aperto, e as iguarias da tua mesa serão cheias de gordura.
17 Mas tu estás cheio do juízo do ímpio; o juízo e a justiça te sustentam.
18 Porquanto há furor, guarda-te de que não sejas atingido pelo castigo violento, pois nem com resgate algum te livrarias dele.
19 Estimaria ele tanto tuas riquezas? Não, nem ouro, nem todas as forças do poder.
20 Não suspires pela noite, em que os povos sejam tomados do seu lugar.
21 Guarda-te, e não declines para a iniquidade; porquanto isso escolheste antes que a aflição.
22 Eis que Deus é excelso em seu poder; quem ensina como ele?
23 Quem lhe prescreveu o seu caminho? Ou, quem lhe dirá: Tu cometeste maldade?
24 Lembra-te de engrandecer a sua obra, que os homens contemplam.
25 Todos os homens a veem, e o homem a enxerga de longe.
26 Eis que Deus é grande, e nós não o compreendemos, e o número dos seus anos não se pode esquadrinhar.
27 Porque faz miúdas as gotas das águas que, do seu vapor, derramam a chuva,
28 A qual as nuvens destilam e gotejam sobre o homem abundantemente.
29 Porventura pode alguém entender as extensões das nuvens, e os estalos da sua tenda?
30 Eis que estende sobre elas a sua luz, e encobre as profundezas do mar.
31 Porque por estas coisas julga os povos e lhes dá mantimento em abundância.
32 Com as nuvens encobre a luz, e ordena não brilhar, interpondo a nuvem.
33 O que nos dá a entender o seu pensamento, como também ao gado, acerca do temporal que sobe.