1 Yatarken fesat ve kötülük tasarlayanların vay haline! 2 Ortalık ağarınca tasarladıklarını yaparlar. 2 Çünkü güçleri buna yeter.

2 Göz diktikleri tarlaları zorla alır, evlere el koyarlar. 2 Birini evinden, bir başkasını mirasından ederler.

3 Bu nedenle RAB bu halka şöyle diyor: 2 ‹‹Bakın, size öyle bir bela hazırlıyorum ki, 2 Bundan yakanızı kurtaramayacaksınız. 2 Öyle amansız bir zaman gelecek ki, 2 Başınız dik yürüyemeyeceksiniz.

4 O gün sizinle alay edecekler. 2 Sizin için şu acıklı ezgiyi söyleyecekler: 2 ‹Büsbütün mahvolduk! 2 RAB halkımızın varını yoğunu başkalarına bölüştürüyor, 2 Topraklarımızı hainlere dağıtıyor.› ››

5 Bu nedenle, ülkeyi kurayla bölüştürme zamanı gelince 2 RABbin topluluğunda sizden kimse bulunmayacak.

6 İnsanlar, ‹‹Peygamberlik etmeyin›› diyorlar, 2 ‹‹Bu konularda peygamberlik etmemeli. 2 Utandırılmayacağız.››

7 Ey Yakupoğulları, böyle konuşulur mu? 2 ‹‹RABbin sabrı mı tükendi acaba? 2 O böyle şeyler yapar mı? 2 Benim sözlerim doğru yolda yürüyenin yararına değil mi?›› diyor RAB,

8 ‹‹Daha dün halkım düşman gibi ayaklandı. 2 Savaştan dönenlerin, kaygısızca önünüzden geçenlerin sırtından 2 Güzel giysilerini sıyırıp alırsınız.

9 Halkımın kadınlarını rahat evlerinden kovar, 2 Çocuklarını yüce huzurumdan yoksun bırakırsınız.

10 Kalkıp gidin, dinlenme yeriniz değil burası! 2 Murdarlığınız yüzünden bu yer korkunç biçimde yıkılacak.

11 Yalancı, aldatıcı biri gelip, 2 ‹Size şarap ve içkiden söz edeyim› dese, 2 Bu halk onu peygamber kabul edecek.››

12 ‹‹Ey Yakupoğulları, 2 Elbette hepinizi bir araya getireceğim. 2 İsrailin geride kalanlarını elbette toplayacağım. 2 Ağıldaki davar gibi, 2 Otlaktaki sürü gibi bir araya getireceğim sizleri. 2 Topraklarınız insanlarla dolacak.››

13 Tanrı yolu açıp halkın önünden gidecek. 2 Kent kapılarını kırıp dışarı çıkacaklar. 2 Kralları olan RAB önlerinden gidecek.

1 Ai daqueles que nas suas camas intentam a iniquidade, e maquinam o mal; à luz da alva o praticam, porque está no poder da sua mão!

2 E cobiçam campos, e roubam-nos, cobiçam casas, e arrebatam-nas; assim fazem violência a um homem e à sua casa, a uma pessoa e à sua herança.

3 Portanto, assim diz o Senhor: Eis que projeto um mal contra esta família, do qual não tirareis os vossos pescoços, e não andareis tão altivos, porque o tempo será mau.

4 Naquele dia se levantará sobre vós um provérbio, e se lamentará pranto lastimoso, dizendo: Nós estamos inteiramente desolados; a porção do meu povo ele a troca; como me despoja! Tira os nossos campos e os reparte!

5 Portanto, não terás tu na congregação do Senhor quem lance o cordel pela sorte.

6 Não profetizeis aos que profetizam; eles não profetizarão para eles, pois não se apartará a sua vergonha.

7 Ó vós que sois chamados casa de Jacó, porventura encurtou-se o Espírito do Senhor? São estas as suas obras? E não é assim que fazem bem as minhas palavras ao que anda retamente?

8 Mas ontem, se levantou o meu povo como inimigo; de sobre a vestidura tirastes a capa daqueles que passavam seguros, como homens que voltavam da guerra.

9 Lançastes fora as mulheres do meu povo, da casa das suas delícias; das suas crianças tirastes para sempre a minha glória.

10 Levantai-vos, e ide-vos, porque este não é lugar de descanso; por causa da imundícia que traz destruição, sim, destruição enorme.

11 Se houver alguém que, andando com espírito de falsidade, mentir, dizendo: Eu te profetizarei sobre o vinho e a bebida forte; será esse tal o profeta deste povo.

12 Certamente te ajuntarei todo, ó Jacó; certamente congregarei o restante de Israel; pô-los-ei todos juntos, como ovelhas de Bozra; como o rebanho no meio do seu pasto, farão estrondo por causa da multidão dos homens.

13 Subirá diante deles o que abrirá o caminho; eles romperão, e entrarão pela porta, e sairão por ela; e o rei irá adiante deles, e o Senhor à testa deles.