1 Bilge kişi terbiye edilmeyi sever, 2 Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.

2 İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir, 2 Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.

3 Dilini tutan canını korur, 2 Ama boşboğazın sonu yıkımdır.

4 Tembel canının çektiğini elde edemez, 2 Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.

5 Doğru kişi yalandan nefret eder, 2 Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.

6 Doğruluk dürüst yaşayanı korur, 2 Kötülük günahkârı yıkar.

7 Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir, 2 Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.

8 Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur, 2 Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.

9 Doğruların ışığı parlak yanar, 2 Kötülerin çırası söner.

10 Kibirden ancak kavga çıkar, 2 Öğüt dinleyense bilgedir.

11 Havadan kazanılan para yok olur, 2 Azar azar biriktirenin serveti çok olur.

12 Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır, 2 Yerine gelen dilekse yaşam verir.

13 Uyarılara kulak asmayan bedelini öder, 2 Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.

14 Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır, 2 İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

15 Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır, 2 Hainlerin yoluysa yıkıma götürür. Masoretik metin ‹‹Sürer›› ya da ‹‹Çetindir››.

16 İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, 2 Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.

17 Kötü ulak belaya düşer, 2 Güvenilir elçiyse şifa getirir.

18 Terbiye edilmeye yanaşmayanı 2 Yokluk ve utanç bekliyor, 2 Ama azara kulak veren onurlandırılır.

19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. 2 Akılsız kötülükten uzak kalamaz.

20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, 2 Akılsızlarla dost olansa zarar görür.

21 Günahkârın peşini felaket bırakmaz, 2 Doğruların ödülüyse gönençtir.

22 İyi kişi torunlarına miras bırakır, 2 Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.

23 Yoksulun tarlası bol ürün verebilir, 2 Ama haksızlık bunu alıp götürür.

24 Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. 2 Seven baba özenle terbiye eder.

25 Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır, 2 Kötünün karnıysa aç kalır.

1 O filho sábio atende à instrução do pai; mas o escarnecedor não ouve a repreensão.

2 Do fruto da boca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violência.

3 O que guarda a sua boca conserva a sua alma, mas o que abre muito os seus lábios se destrói.

4 A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se farta.

5 O justo odeia a palavra de mentira, mas o ímpio faz vergonha e se confunde.

6 A justiça guarda ao que é de caminho certo, mas a impiedade transtornará o pecador.

7 Há alguns que se fazem de ricos, e não têm coisa nenhuma, e outros que se fazem de pobres e têm muitas riquezas.

8 O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve ameaças.

9 A luz dos justos alegra, mas a candeia dos ímpios se apagará.

10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.

11 A riqueza de procedência vã diminuirá, mas quem a ajunta com o próprio trabalho a aumentará.

12 A esperança adiada desfalece o coração, mas o desejo atendido é árvore de vida.

13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.

14 A doutrina do sábio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.

15 O bom entendimento favorece, mas o caminho dos prevaricadores é áspero.

16 Todo prudente procede com conhecimento, mas o insensato espraia a sua loucura.

17 O que prega a maldade cai no mal, mas o embaixador fiel é saúde.

18 Pobreza e afronta virão ao que rejeita a instrução, mas o que guarda a repreensão será honrado.

19 O desejo que se alcança deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominável para os insensatos.

20 O que anda com os sábios ficará sábio, mas o companheiro dos tolos será destruído.

21 O mal perseguirá os pecadores, mas os justos serão galardoados com o bem.

22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a riqueza do pecador é depositada para o justo.

23 O pobre, do sulco da terra, tira mantimento em abundância; mas há os que se consomem por falta de juízo.

24 O que não faz uso da vara odeia seu filho, mas o que o ama, desde cedo o castiga.

25 O justo come até saciar sua alma, mas o ventre dos ímpios passará necessidade.