1 Ey Tanrı, susma, 2 Sessiz, hareketsiz kalma!
2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, 2 Senden nefret edenler boy gösteriyor.
3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, 2 Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
4 ‹‹Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım›› diyorlar, 2 ‹‹İsrailin adı bir daha anılmasın!››
5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, 2 Sana karşı anlaşmaya vardı:
6 Edomlular, İsmaililer, 2 Moavlılar, Hacerliler,
7 Geval, Ammon, Amalek, 2 Filist ve Sur halkı.
8 Asur da onlara katıldı, 2 Lutoğullarına güç verdiler. |iSela
9 Onlara Midyana, 2 Kişon Vadisinde Siseraya ve Yavine yaptığını yap:
10 Onlar Eyn-Dorda yok oldular, 2 Toprak için gübreye döndüler.
11 Onların soylularına Orev ve Zeeve yaptığını, 2 Beylerine Zevah ve Salmunnaya yaptığını yap.
12 Onlar: ‹‹Gelin, sahiplenelim 2 Tanrının otlaklarını›› demişlerdi.
13 Ey Tanrım, savrulan toza, 2 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
14 Orman yangını gibi, 2 Dağları tutuşturan alev gibi,
15 Fırtınanla kovala, 2 Kasırganla dehşete düşür onları!
16 Utançla kapla yüzlerini, 2 Sana yönelsinler, ya RAB.
17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, 2 Rezil olup yok olsunlar.
18 Senin adın RAB'dir, 2 Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.
1 Ó Deus, não estejas em silêncio; não te cales, nem te aquietes, ó Deus,
2 Porque eis que teus inimigos fazem tumulto, e os que te odeiam levantaram a cabeça.
3 Tomaram astuto conselho contra o teu povo, e consultaram contra os teus escondidos.
4 Disseram: Vinde, e desarraiguemo-los para que não sejam nação, nem haja mais memória do nome de Israel.
5 Porque consultaram juntos e unânimes; eles se unem contra ti:
6 As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moabe, e dos agarenos,
7 De Gebal, e de Amom, e de Amaleque, a Filístia, com os moradores de Tiro;
8 Também a Assíria se ajuntou com eles; foram ajudar aos filhos de Ló. (Selá.)
9 Faze-lhes como aos midianitas; como a Sísera, como a Jabim na ribeira de Quisom;
10 Os quais pereceram em Endor; tornaram-se como estrume para a terra.
11 Faze aos seus nobres como a Orebe, e como a Zeebe; e a todos os seus príncipes, como a Zebá e como a Zalmuna,
12 Que disseram: Tomemos para nós as casas de Deus em possessão.
13 Deus meu, faze-os como um tufão, como a aresta diante do vento.
14 Como o fogo que queima um bosque, e como a chama que incendeia as montanhas,
15 Assim os persegue com a tua tempestade, e os assombra com o teu redemoinho.
16 Encham-se de vergonha as suas faces, para que busquem o teu nome, Senhor.
17 Confundam-se e assombrem-se perpetuamente; envergonhem-se, e pereçam,
18 Para que saibam que tu, cujo nome é Senhor, és o Altíssimo sobre toda a terra.