1 Sevginin ardınca koşun ve ruhsal armağanları, özellikle peygamberlik yeteneğini gayretle isteyin.

2 Bilmediği dilde konuşan, insanlarla değil, Tanrıyla konuşur. Kimse onu anlamaz. O, ruhuyla sırlar söyler.

3 Peygamberlikte bulunansa insanların ruhça gelişmesi, cesaret ve teselli bulması için insanlara seslenir.

4 Bilmediği dilde konuşan kendi kendini geliştirir; ama peygamberlikte bulunan, inanlılar topluluğunu geliştirir.

5 Hepinizin dillerle konuşmasını isterim, ama peygamberlikte bulunmanızı yeğlerim. Diller inanlılar topluluğunun gelişmesi için çevrilmedikçe peygamberlikte bulunan, dillerle konuşandan üstündür.

6 Şimdi kardeşlerim, yanınıza gelip dillerle konuşsam, ama size bir vahiy, bir bilgi, bir peygamberlik sözü ya da bir öğreti getirmesem, size ne yararım olur?

7 Kaval ya da lir gibi ses veren cansız nesneler bile değişik sesler çıkarmasa, kaval mı, lir mi çalındığını kim anlar?

8 Borazan belirgin bir ses çıkarmasa, kim savaşa hazırlanır?

9 Bunun gibi, siz de anlaşılır bir dil konuşmazsanız, söyledikleriniz nasıl anlaşılır? Havaya konuşmuş olursunuz!

10 Kuşkusuz dünyada çeşit çeşit diller vardır, hiçbiri de anlamsız değildir.

11 Ne var ki, konuşulan dili anlamazsam, ben konuşana yabancı olurum, konuşan da bana yabancı olur.

12 Bu nedenle, siz de ruhsal armağanlara heveslendiğinize göre, inanlılar topluluğunu geliştiren ruhsal armağanlar bakımından zenginleşmeye bakın.

13 Bunun için, bilmediği dili konuşan, kendi söylediklerini çevirebilmek için dua etsin.

14 Bilmediğim dille dua edersem ruhum dua eder, ama zihnimin buna katkısı olmaz.

15 Öyleyse ne yapmalıyım? Ruhumla da zihnimle de dua edeceğim. Ruhumla da zihnimle de ilahi söyleyeceğim.

16 Tanrıyı yalnız ruhunla översen, yeni katılanlar senin ne söylediğini bilmediğinden, ettiğin şükran duasına nasıl ‹‹Amin!›› desin?

17 Uygun biçimde şükrediyor olabilirsin, ama bu başkasını geliştirmez.

18 Dillerle hepinizden çok konuştuğum için Tanrıya şükrediyorum.

19 Ama inanlılar topluluğunda dillerle on bin söz söylemektense, başkalarını eğitmek için zihnimden beş söz söylemeyi yeğlerim.

20 Kardeşler, çocuk gibi düşünmeyin. Kötülük konusunda çocuklar gibi, ama düşünmekte yetişkinler gibi olun.

21 Kutsal Yasada şöyle yazılmıştır: ‹‹Rab, ‹Yabancı diller konuşanların aracılığıyla, Yabancıların dudaklarıyla bu halka sesleneceğim; Yine de beni dinlemeyecekler!› diyor.››

22 Görülüyor ki, bilinmeyen diller imanlılar için değil, imansızlar için bir belirtidir. Peygamberlikse imansızlar için değil, imanlılar için bir belirtidir.

23 Şimdi bütün inanlılar topluluğu bir araya gelip hep birlikte bilmedikleri dillerle konuşurlarken yeni katılanlar ya da iman etmeyenler içeri girerse, ‹‹Siz çıldırmışsınız!›› demezler mi?

24 Ama herkes peygamberlikte bulunurken iman etmeyen ya da yeni katılan biri içeri girerse, söylenen her sözle günahlı olduğuna ikna edilecek, her sözle yargılanacak.

25 Yüreğindeki gizli düşünceler açığa çıkacak ve, ‹‹Tanrı gerçekten aranızdadır!›› diyerek yüzüstü yere kapanıp Tanrıya tapınacaktır.

26 Öyleyse ne diyelim, kardeşler? Toplandığınızda her birinizin bir ilahisi, öğretecek bir konusu, bir vahyi, bilmediği dilde söyleyecek bir sözü ya da bir çevirisi vardır. Her şey topluluğun gelişmesi için olsun.

27 Eğer bilinmeyen dillerle konuşulacaksa, iki ya da en çok üç kişi sırayla konuşsun, biri de söylenenleri çevirsin.

28 Çeviri yapacak biri yoksa, bilmediği dilde konuşan, toplulukta sessiz kalsın, içinden Tanrıyla konuşsun.

29 İki ya da üç peygamber konuşsun, öbürleri söylenenleri iyice düşünüp tartsın.

30 Toplantıda oturanlardan birine vahiy gelirse, konuşmakta olan sussun.

31 Herkesin öğrenmesi ve cesaret bulması için hepiniz teker teker peygamberlikte bulunabilirsiniz.

32 Peygamberlerin ruhları peygamberlerin denetimi altındadır.

33 Çünkü Tanrı karışıklık değil, esenlik Tanrısıdır. Kutsalların bütün topluluklarında böyledir.

34 Kadınlar toplantılarınızda sessiz kalsın. Konuşmalarına izin yoktur. Kutsal Yasanın da belirttiği gibi, uysal olsunlar.

35 Öğrenmek istedikleri bir şey varsa, evde kocalarına sorsunlar. Çünkü kadının toplantı sırasında konuşması ayıptır.

36 Tanrının sözü sizden mi kaynaklandı, ya da yalnız size mi ulaştı?

37 Kendini peygamber ya da ruhça olgun sayan varsa, bilsin ki, size yazdıklarım Rabbin buyruğudur.

38 Bunları önemsemeyenin kendisi de önemsenmesin.

39 Özet olarak, kardeşlerim, peygamberlikte bulunmayı gayretle isteyin, bilinmeyen dillerle konuşulmasına engel olmayın. Ancak her şey uygun ve düzenli biçimde yapılsın.

1 Appliquez-vous à la charité; désirez aussi avec ardeur les dons spirituels, mais surtout celui d'interpréter les Écritures.

2 Car celui qui parle une langue d'un peuple étranger, ne parle pas des hommes, mais de Dieu, et si personne ne le comprend, il prononce pour lui-même des secrets de vanité dans son esprit.

3 Mais celui qui interprète les Écritures, élève, encourage et console les frères.

4 Celui qui parle un langage étranger, s'élève lui-même; mais celui qui interprète les Écritures, élève l'Église.

5 Je souhaite que vous parliez tous les langages de la terre, mais surtout que vous interprétiez les Écritures; car celui qui interprète, est plus grand que celui qui parle les langages des différents peuples, à moins qu'il ne les traduise, afin que l'Église en reçoive de l'accroissement.

6 Maintenant, frères, si je venais parmi vous en parlant des langages inconnues, à quoi vous serais-je utile, si je ne vous adressais des paroles de révélation, ou de science, ou d'interprétation, ou de doctrine?

7 De même, si les choses inanimées qui rendent un son, soit une flûte, soit une harpe, ne forment pas des tons distincts, comment connaîtra-t-on ce qui est joué sur la flûte, ou sur la harpe?

8 Et si la trompette rend un son confus, qui se préparera au combat?

9 Vous, de même, si vous faites un discours en parlant un langage étranger qui ne puisse être compris, comment saura-t-on ce que vous dites? car vous parlerez en l'air.

10 Combien, par exemple, n'y a-t-il pas de sortes de langages dans le monde? Et aucun d'eux ne serait sans signification?

11 Si donc je ne sais ce que ces mots signifient, je serai un barbare pour celui qui parle, et celui qui parle sera un barbare pour moi.

12 Ainsi, puisque vous désirez avec ardeur les dons spirituels, cherchez à en avoir abondamment pour l'accroissement de l'Église.

13 C'est pourquoi, que celui qui parle un langage étranger, prie pour qu'il puisse le traduire.

14 Car, si je prie dans un langage inconnu, mon esprit prie, mais mon intelligence est sans fruit.

15 Qu'y a-t-il donc à faire? Je prierai par l'Esprit, et je prierai aussi par l'intelligence. Je chanterai par l'Esprit, et je chanterai aussi par l'intelligence.

16 Autrement, si tu exalte avec l'Esprit, comment celui qui tient la place d'un ignorant répondra-t-il l'Amen à ton action de grâces, puisqu'il ne sait pas ce que tu dis?

17 Il est vrai que tes actions de grâces sont excellentes; mais les autres n'en sont pas édifiés.

18 Je rends grâces à mon Dieu, de ce que je parle plus de langages que vous tous;

19 Mais j'aime mieux prononcer dans l'Église cinq paroles par mon intelligence, afin d'instruire aussi les autres, que dix mille paroles dans un langage inconnu.

20 Frères, ne soyez pas des enfants sans intelligence; pourquoi seriez-vous des enfants malicieux et des hommes matures quant à la compréhension ?

21 Il est écrit dans la loi: Je parlerai à ce peuple par des gens d'une autre langue, et par des lèvres étrangères, et même ainsi ils ne m'écouteront point, dit le Seigneur.

22 Ainsi donc les langages étrangers sont un signe provisoire, non pour les croyants, mais pour les juifs incrédules; au lieu que l'interprétation est un signe provisoire, non pour les incrédules, mais pour les croyants.

23 Si donc toute l'Église est assemblée en un même lieu, et que tous parlent différents langages, et que des gens du commun peuple, ou des incrédules y entrent, ne diront-ils pas que vous avez perdu le sens?

24 Mais si tous interprètent les Écritures, et qu'il entre un incrédule, ou un ignorant, il est convaincu par tous, il est jugé par tous;

25 Et ainsi les secrets de son cœur sont manifestés, et ainsi se prosternant la face contre terre, il adorera Dieu, et publiera que Dieu est véritablement au milieu de vous.

26 Que faut-il donc, frères? Lorsque vous vous assemblez, chacun a-t-il un psaume, ou une doctrine, un langage étranger, une révélation, une interprétation? Que tout se fasse pour l'édification.

27 S'il y en a qui parlent le langage d'un peuple étranger, qu'il n'y en ait que deux ou trois, tout au plus, et l'un après l'autre; et qu'il y en ait un qui traduise.

28 S'il n'y a point de traducteur, que celui qui parle se taise dans l'Église, et qu'il parle à Dieu en lui-même.

29 Qu'il n'y ait aussi que deux ou trois interprètes des Écritures qui parlent, et que les autres jugent.

30 Et si un autre qui est présent a une révélation, que le premier se taise.

31 Car vous pouvez tous interpréter les Écritures l'un après l'autre, afin que tous apprennent, et que tous soient exhortés.

32 Or, les esprits des interprètes sont soumis aux interprètes;

33 Car Dieu n'est point l'auteur de la confusion, mais de la paix. Comme on le voit dans toutes les Églises des saints,

34 Que vos femmes gardent le calme dans les Églises, parce qu'il ne leur est pas permis de converser; et qu'elles soient soumises, comme la loi le dit aussi.

35 Si elles veulent s'instruire sur quelque chose, qu'elles interrogent leurs maris à la maison; car il n'est pas bienséant aux femmes de discourir dans l'Église.

36 Est-ce de vous que la Parole de Dieu est venue, ou n'est-elle parvenue qu'à vous seuls?

37 Si quelqu'un croit être interprète, ou spirituel, qu'il reconnaisse que les choses que je vous écris sont des commandements du Seigneur.

38 Et si quelqu'un est illettré, qu'il soit novice.

39 C'est pourquoi, frères, désirez avec ardeur d'interpréter les Écritures, et n'entravez point l’expression des langages étrangers.

40 Que toutes choses se fassent avec bienséance et avec ordre.