1 RABbi seviyorum, 2 Çünkü O feryadımı duyar.

2 Bana kulak verdiği için, 2 Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.

3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, 2 Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, 2 Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

4 O zaman RABbi adıyla çağırdım, 2 ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim.

5 RAB lütufkâr ve adildir, 2 Sevecendir Tanrımız.

6 RAB saf insanları korur, 2 Tükendiğim zaman beni kurtardı.

7 Ey canım, yine huzura kavuş, 2 Çünkü RAB sana iyilik etti.

8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, 2 Gözlerimi yaştan, 2 Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

9 Yaşayanların diyarında, 2 RABbin huzurunda yürüyeceğim.

10 İman ettim, 2 ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13).

11 Şaşkınlık içinde, 2 ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim.

12 Ne karşılık verebilirim RABbe, 2 Bana yaptığı onca iyilik için?

13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp 2 RABbi adıyla çağıracağım.

14 Bütün halkının önünde, 2 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.

15 RABbin gözünde değerlidir 2 Sadık kullarının ölümü.

16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; 2 Kulun, hizmetçinin oğluyum, 2 Sen çözdün bağlarımı.

17 Ya RAB, seni adınla çağırıp 2 Şükran kurbanı sunacağım.

18 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim 2 Bütün halkının önünde,

19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, 2 Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!

1 J'aime l'Éternel, car il a entendu ma voix et mes supplications;

2 Car il a incliné son oreille vers moi; aussi je l'invoquerai toute ma vie.

3 Les liens de la mort m'avaient entouré, les angoisses du Sépulcre m'avaient saisi; j'avais trouvé la détresse et la douleur.

4 Mais j'invoquai le nom de l'Éternel: O Éternel, délivre mon âme!

5 L'Éternel est compatissant et juste, et notre Dieu fait miséricorde.

6 L'Éternel garde les petits; j'étais misérable, et il m'a sauvé.

7 Mon âme, retourne à ton repos, car l'Éternel t'a fait du bien.

8 Car tu as délivré mon âme de la mort, mes yeux de pleurs, et mes pieds de chute.

9 Je marcherai devant la face de l'Éternel sur la terre des vivants.

10 J'ai cru, c'est pourquoi j'ai parlé. J'ai été fort affligé.

11 Je disais dans mon agitation: Tout homme est menteur.

12 Que rendrai-je à l'Éternel? Tous ses bienfaits sont sur moi.

13 Je prendrai la coupe des délivrances, et j'invoquerai le nom de l'Éternel.

14 Je rendrai mes vœux à l'Éternel, en présence de tout son peuple.

15 La mort des bien-aimés de l'Éternel est précieuse à ses yeux.

16 Je te prie, ô Éternel! car je suis ton serviteur, ton serviteur, fils de ta servante. Tu as délié mes liens.

17 Je t'offrirai le sacrifice d'actions de grâces, et j'invoquerai le nom de l'Éternel.

18 Je rendrai mes vœux à l'Éternel, en présence de tout son peuple,

19 Dans les parvis de la maison de l'Éternel, au milieu de toi, Jérusalem. Louez l'Éternel!