1 Mesihi örnek aldığım gibi, siz de beni örnek alın.
2 Her durumda beni anımsadığınız ve size ilettiğim öğretileri olduğu gibi koruduğunuz için sizi övüyorum.
3 Ama şunu da bilmenizi isterim: Her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek, Mesihin başı da Tanrıdır.
4 Başına bir şey takıp dua ya da peygamberlik eden her erkek, başını küçük düşürür.
5 Ama başı açık dua ya da peygamberlik eden her kadın, başını küçük düşürür. Böylesinin, başı tıraş edilmiş bir kadından farkı yoktur.
6 Kadın başını açarsa, saçını kestirsin. Ama kadının saçını kestirmesi ya da tıraş etmesi ayıpsa, başını örtsün.
7 Erkek başını örtmemeli; o, Tanrının benzeri ve yüceliğidir. Kadın da erkeğin yüceliğidir.
8 Çünkü erkek kadından değil, kadın erkekten yaratıldı.
9 Erkek kadın için değil, kadın erkek için yaratıldı.
10 Bu nedenle ve melekler uğruna kadının başı üzerinde yetkisi olmalıdır.
11 Ne var ki, Rabde ne kadın erkekten ne de erkek kadından bağımsızdır.
12 Çünkü kadın erkekten yaratıldığı gibi, erkek de kadından doğar. Ama her şey Tanrıdandır.
13 Siz kendiniz karar verin: Kadının açık başla Tanrıya dua etmesi uygun mu?
14 Doğanın kendisi bile size erkeğin uzun saçlı olmasının kendisini küçük düşürdüğünü, kadının uzun saçlı olmasının ise kendisini yücelttiğini öğretmiyor mu? Çünkü saç kadına örtü olarak verilmiştir.
16 Bu konuda çekişmek isteyen varsa, şunu bilsin ki, bizim ya da Tanrının kiliselerinin böyle bir alışkanlığı yoktur.
17 Toplantılarınız yarardan çok zarar getirdiği için aşağıdaki uyarıları yaparken sizi övemem.
18 Birincisi, toplulukça bir araya geldiğinizde aranızda ayrılıklar olduğunu duyuyorum. Buna biraz da inanıyorum.
19 Çünkü Tanrının beğenisini kazananların belli olması için aranızda bölünmeler olması gerekiyor!
20 Toplandığınızda Rabbin Sofrasına katılmak için toplanmıyorsunuz.
21 Her biriniz ötekini beklemeden kendi yemeğini yiyor. Kimi aç kalıyor, kimi sarhoş oluyor.
22 Yiyip içmek için evleriniz yok mu? Tanrının topluluğunu hor mu görüyorsunuz, yiyeceği olmayanları utandırmak mı istiyorsunuz? Size ne diyeyim? Sizi öveyim mi? Bu konuda övemem!
23 Size ilettiğimi ben Rabden öğrendim. Ele verildiği gece Rab İsa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve şöyle dedi: ‹‹Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın.››
25 Aynı biçimde yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: ‹‹Bu kâse kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır. Her içtiğinizde beni anmak için böyle yapın.››
26 Bu ekmeği her yediğinizde ve bu kâseden her içtiğinizde, Rabbin gelişine dek Rabbin ölümünü ilan etmiş olursunuz.
27 Bu nedenle kim uygun olmayan biçimde ekmeği yer ya da Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suç işlemiş olur.
28 Kişi önce kendini sınasın, sonra ekmekten yiyip kâseden içsin.
29 Çünkü bedeni farketmeden yiyip içen, böyle yiyip içmekle kendi kendini mahkûm eder.
30 İşte bu yüzden birçoğunuz zayıf ve hastadır, bazılarınız da ölmüştür.
31 Kendimizi doğrulukla yargılasaydık, yargılanmazdık.
32 Dünyayla birlikte mahkûm olmayalım diye Rab bizi yargılayıp terbiye ediyor.
33 Öyleyse kardeşlerim, yemek için bir araya geldiğinizde birbirinizi bekleyin.
34 Aç olan karnını evde doyursun. Öyle ki, toplanmanız yargılanmanıza yol açmasın. Öbür sorunları ise geldiğimde çözerim.
1 Be my imitators, even as *I* also {am} of Christ.
2 Now I praise you, that in all things ye are mindful of me; and that as I have directed you, ye keep the directions.
3 But I wish you to know that the Christ is the head of every man, but woman's head {is} the man, and the Christ's head God.
4 Every man praying or prophesying, having {anything} on his head, puts his head to shame.
5 But every woman praying or prophesying with her head uncovered puts her own head to shame; for it is one and the same as a shaved {woman}.
6 For if a woman be not covered, let her hair also be cut off. But if {it be} shameful to a woman to have her hair cut off or to be shaved, let her be covered.
7 For man indeed ought not to have his head covered, being God's image and glory; but woman is man's glory.
8 For man is not of woman, but woman of man.
9 For also man was not created for the sake of the woman, but woman for the sake of the man.
10 Therefore ought the woman to have authority on her head, on account of the angels.
11 However, neither {is} woman without man, nor man without woman, in {the} Lord.
12 For as the woman {is} of the man, so also {is} the man by the woman, but all things of God.
13 Judge in yourselves: is it comely that a woman should pray to God uncovered?
14 Does not even nature itself teach you, that man, if he have long hair, it is a dishonour to him?
15 But woman, if she have long hair, {it is} glory to her; for the long hair is given {to her} in lieu of a veil.
16 But if any one think to be contentious, *we* have no such custom, nor the assemblies of God.
17 But {in} prescribing {to you on} this {which I now enter on}, I do not praise, {namely,} that ye come together, not for the better, but for the worse.
18 For first, when ye come together in assembly, I hear there exist divisions among you, and I partly give credit {to it}.
19 For there must also be sects among you, that the approved may become manifest among you.
20 When ye come therefore together into one place, it is not to eat {the} Lord's supper.
21 For each one in eating takes his *own* supper before {others}, and one is hungry and another drinks to excess.
22 Have ye not then houses for eating and drinking? or do ye despise the assembly of God, and put to shame them who have not? What shall I say to you? shall I praise you? In this {point} I do not praise.
23 For *I* received from the Lord, that which I also delivered to you, that the Lord Jesus, in the night in which he was delivered up, took bread,
24 and having given thanks broke {it}, and said, This is my body, which {is} for you: this do in remembrance of me.
25 In like manner also the cup, after having supped, saying, This cup is the new covenant in my blood: this do, as often as ye shall drink {it}, in remembrance of me.
26 For as often as ye shall eat this bread, and drink the cup, ye announce the death of the Lord, until he come.
27 So that whosoever shall eat the bread, or drink the cup of the Lord, unworthily, shall be guilty in respect of the body and of the blood of the Lord.
28 But let a man prove himself, and thus eat of the bread, and drink of the cup.
29 For {the} eater and drinker eats and drinks judgment to himself, not distinguishing the body.
30 On this account many among you {are} weak and infirm, and a good many are fallen asleep.
31 But if we judged ourselves, so were we not judged.
32 But being judged, we are disciplined of {the} Lord, that we may not be condemned with the world.
33 So that, my brethren, when ye come together to eat, wait for one another.
34 If any one be hungry, let him eat at home, that ye may not come together for judgment. But the other things, whenever I come, I will set in order.