1 Böylece Mesihten gelen bir cesaret, sevgiden doğan bir teselli ve Ruhla bir paydaşlık varsa, yürekten bir sevgi ve sevecenlik varsa, aynı düşüncede, sevgide, ruhta ve amaçta birleşerek sevincimi tamamlayın.
3 Hiçbir şeyi bencil tutkularla ya da boş övünmeyle yapmayın. Her biriniz alçakgönüllülükle öbürünü kendinden üstün saysın.
4 Yalnız kendi yararını değil, başkalarının yararını da gözetsin.
5 Mesih İsadaki düşünce sizde de olsun.
6 Mesih, Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrıya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı.
7 Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı.
9 Bunun için de Tanrı Onu pek çok yükseltti ve Ona her adın üstünde olan adı bağışladı.
10 Öyle ki, İsanın adı anıldığında gökteki, yerdeki ve yer altındakilerin hepsi diz çöksün ve her dil, Baba Tanrının yüceltilmesi için İsa Mesihin Rab olduğunu açıkça söylesin.
12 Öyleyse sevgili kardeşlerim, her zaman söz dinlediğiniz gibi, yalnız ben aranızdayken değil, ama özellikle aranızda olmadığım şu anda da kurtuluşunuzu saygı ve korkuyla etkin kılın.
13 Çünkü kendisini hoşnut edeni hem istemeniz hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrıdır.
14 Her şeyi söylenmeden ve çekişmeden yapın ki, yaşam sözüne sımsıkı sarılarak aralarında evrendeki yıldızlar gibi parladığınız bu eğri ve sapık kuşağın ortasında kusursuz ve saf, Tanrının lekesiz çocukları olasınız. Öyle ki, boşuna koşmadığımı, boşuna emek vermediğimi görerek Mesihin gününde övünecek bir nedenim olsun.
17 Kanım imanınızın sunusu ve hizmeti üzerine adak şarabı gibi dökülecek olsa da seviniyor, hepinizin sevincine katılıyorum.
18 Aynı şekilde siz de sevinin ve benim sevincime katılın.
19 Durumunuzu öğrenmek, böylece içimi rahatlatmak üzere yakında Timoteosu yanınıza gönderebileceğime ilişkin Rab İsada umudum var.
20 Timoteos gibi düşünen, durumunuzla içtenlikle ilgilenecek başka kimsem yok.
21 Herkes kendi işini düşünüyor, Mesih İsanınkini değil.
22 Ama Timoteosun, değerini kanıtlamış biri olduğunu, babasının yanında hizmet eden çocuk gibi, Müjdenin yayılması için benim yanımda hizmet ettiğini bilirsiniz.
23 Durumum belli olur olmaz onu size göndermeyi umuyorum.
24 Ben de yakında geleceğim, bu konuda Rabbe güveniyorum.
25 Ama muhtaç anımda bana yardım etmek üzere gönderdiğiniz elçiyi, omuz omuza mücadele verdiğim kardeşim ve emektaşım Epafroditusu size geri yollamayı gerekli gördüm.
26 Çünkü hepinizi özlüyor, hasta olduğunu öğrendiğiniz için çok üzülüyordu.
27 Gerçekten de ölecek kadar hastaydı. Ama Tanrı ona acıdı; yalnız ona değil, acı üstüne acı duymayayım diye bana da acıdı.
28 İşte bu nedenle, onu tekrar görüp sevinesiniz diye kendisini daha büyük bir istekle yanınıza gönderiyorum. Böylelikle benim de kaygılarım hafifleyecek.
29 Onu Rabde tam bir sevinçle kabul edin, onun gibi kişileri onurlandırın.
30 Çünkü sizin bana yapamadığınız yardımı yapmak için canını tehlikeye atarak Mesih'in işi uğruna neredeyse ölüyordu.
1 If then {there be} any comfort in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of {the} Spirit, if any bowels and compassions,
2 fulfil my joy, that ye may think the same thing, having the same love, joined in soul, thinking one thing;
3 {let} nothing {be} in the spirit of strife or vain glory, but, in lowliness of mind, each esteeming the other as more excellent than themselves;
4 regarding not each his own {qualities}, but each those of others also.
5 For let this mind be in you which {was} also in Christ Jesus;
6 who, subsisting in the form of God, did not esteem it an object of rapine to be on an equality with God;
7 but emptied himself, taking a bondman's form, taking his place in {the} likeness of men;
8 and having been found in figure as a man, humbled himself, becoming obedient even unto death, and {that the} death of {the} cross.
9 Wherefore also God highly exalted him, and granted him a name, that which is above every name,
10 that at the name of Jesus every knee should bow, of heavenly and earthly and infernal {beings},
11 and every tongue confess that Jesus Christ {is} Lord to God {the} Father's glory.
12 So that, my beloved, even as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much rather in my absence, work out your own salvation with fear and trembling,
13 for it is God who works in you both the willing and the working according to {his} good pleasure.
14 Do all things without murmurings and reasonings,
15 that ye may be harmless and simple, irreproachable children of God in the midst of a crooked and perverted generation; among whom ye appear as lights in {the} world,
16 holding forth {the} word of life, so as to be a boast for me in Christ's day, that I have not run in vain nor laboured in vain.
17 But if also I am poured out as a libation on the sacrifice and ministration of your faith, I rejoice, and rejoice in common with you all.
18 In like manner do *ye* also rejoice, and rejoice with me.
19 But I hope in {the} Lord Jesus to send Timotheus to you shortly, that *I* also may be refreshed, knowing how ye get on.
20 For I have no one like-minded who will care with genuine feeling how ye get on.
21 For all seek their own things, not the things of Jesus Christ.
22 But ye know the proof of him, that, as a child a father, he has served with me in the work of the glad tidings.
23 Him therefore I hope to send immediately, as soon as I shall see how it goes with me:
24 but I trust in {the} Lord that I myself also shall soon come;
25 but I have thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother and fellow-workman and fellow-soldier, but your messenger and minister to my need,
26 since he had a longing desire after you all, and was distressed because ye had heard that he was sick;
27 for he was also sick close to death, but God had mercy on him, and not indeed on him alone, but also on me, that I might not have sorrow upon sorrow.
28 I have sent him therefore the more diligently, that seeing him ye might again rejoice, and that *I* might be the less sorrowful.
29 Receive him therefore in {the} Lord with all joy, and hold such in honour;
30 because for the sake of the work he drew near even to death, venturing his life that he might fill up what lacked in your ministration toward me.