1 Üçüncü gün Celilenin Kana Köyünde bir düğün vardı. İsanın annesi de oradaydı.
2 İsayla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.
3 Şarap tükenince annesi İsaya, ‹‹Şarapları kalmadı›› dedi.
4 İsa, ‹‹Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi›› dedi.
5 Annesi hizmet edenlere, ‹‹Size ne derse onu yapın›› dedi.
6 Yahudilerin geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.
7 İsa hizmet edenlere, ‹‹Küpleri suyla doldurun›› dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.
8 Sonra hizmet edenlere, ‹‹Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün›› dedi. Onlar da götürdüler.
9 Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, ‹‹Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar›› dedi, ‹‹Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.››
11 İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celilenin Kana Köyünde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de Ona iman ettiler.
12 Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahuma gidip orada birkaç gün kaldılar.
13 Yahudilerin Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalime gitti.
14 Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.
15 İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.
16 Güvercin satanlara, ‹‹Bunları buradan kaldırın, Babamın evini pazar yerine çevirmeyin!›› dedi.
17 Öğrencileri, ‹‹Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek›› diye yazılmış olan sözü hatırladılar.
18 Yahudi yetkililer İsaya, ‹‹Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?›› diye sordular.
19 İsa şu yanıtı verdi: ‹‹Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.››
20 Yahudi yetkililer, ‹‹Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?›› dediler.
21 Ama İsanın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.
22 İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazıya ve İsanın söylediği bu söze iman ettiler.
23 Fısıh Bayramında İsanın Yeruşalimde bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları Onun adına iman ettiler.
24 Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.
25 İnsan hakkında kimsenin O'na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.
1 And on the third day a marriage took place in Cana of Galilee, and the mother of Jesus was there.
2 And Jesus also, and his disciples, were invited to the marriage.
3 And wine being deficient, the mother of Jesus says to him, They have no wine.
4 Jesus says to her, What have I to do with thee, woman? mine hour has not yet come.
5 His mother says to the servants, Whatever he may say to you, do.
6 Now there were standing there six stone water-vessels, according to the purification of the Jews, holding two or three measures each.
7 Jesus says to them, Fill the water-vessels with water. And they filled them up to the brim.
8 And he says to them, Draw out now, and carry {it} to the feast-master. And they carried {it}.
9 But when the feast-master had tasted the water which had been made wine (and knew not whence it was, but the servants knew who drew the water), the feast-master calls the bridegroom,
10 and says to him, Every man sets on first the good wine, and when {men} have well drunk, then the inferior; thou hast kept the good wine till now.
11 This beginning of signs did Jesus in Cana of Galilee, and manifested his glory; and his disciples believed on him.
12 After this he descended to Capernaum, he and his mother and his brethren and his disciples; and there they abode not many days.
13 And the passover of the Jews was near, and Jesus went up to Jerusalem.
14 And he found in the temple the sellers of oxen and sheep and doves, and the money-changers sitting;
15 and, having made a scourge of cords, he cast {them} all out of the temple, both the sheep and the oxen; and he poured out the change of the money-changers, and overturned the tables,
16 and said to the sellers of doves, Take these things hence; make not my Father's house a house of merchandise.
17 {And} his disciples remembered that it is written, The zeal of thy house devours me.
18 The Jews therefore answered and said to him, What sign shewest thou to us, that thou doest these things?
19 Jesus answered and said to them, Destroy this temple, and in three days I will raise it up.
20 The Jews therefore said, Forty and six years was this temple building, and thou wilt raise it up in three days?
21 But *he* spoke of the temple of his body.
22 When therefore he was raised from among {the} dead, his disciples remembered that he had said this, and believed the scripture and the word which Jesus had spoken.
23 And when he was in Jerusalem, at the passover, at the feast, many believed on his name, beholding his signs which he wrought.
24 But Jesus himself did not trust himself to them, because he knew all {men},
25 and that he had not need that any should testify of man, for himself knew what was in man.