1 Bundan sonra İsa Celilede dolaşmaya başladı. Yahudi yetkililer Onu öldürmeyi amaçladıkları için Yahudiyede dolaşmak istemiyordu.
2 Yahudilerin Çardak Bayramı yaklaşmıştı.
3 Bu nedenle İsanın kardeşleri Ona, ‹‹Buradan ayrıl, Yahudiyeye git›› dediler, ‹‹Öğrencilerin de yaptığın işleri görsünler.
4 Çünkü kendini açıkça tanıtmak isteyen bir kimse yaptıklarını gizlemez. Mademki bu şeyleri yapıyorsun, kendini dünyaya göster!››
5 Kardeşleri bile Ona iman etmiyorlardı.
6 İsa onlara, ‹‹Benim zamanım daha gelmedi›› dedi, ‹‹Oysa sizin için zaman hep uygundur.
7 Dünya sizden nefret edemez, ama benden nefret ediyor. Çünkü yaptıklarının kötü olduğuna tanıklık ediyorum.
8 Siz bu bayramı kutlamaya gidin. Ben şimdilik gitmeyeceğim. Çünkü benim zamanım daha dolmadı.››
9 İsa bu sözleri söyleyip Celilede kaldı.
10 Ne var ki, kardeşleri bayramı kutlamaya gidince, kendisi de gitti. Ancak açıktan açığa değil, gizlice gitti.
11 Yahudi yetkililer Onu bayram sırasında arıyor, ‹‹O nerede?›› diye soruyorlardı.
12 Kalabalık arasında Onunla ilgili bir sürü laf fısıldanıyordu. Bazıları, ‹‹İyi adamdır››, bazıları da, ‹‹Hayır, tam tersine, halkı saptırıyor›› diyorlardı.
13 Bununla birlikte yetkililerden korktukları için, hiç kimse Ondan açıkça söz etmiyordu.
14 Bayramın yarısı geçmişti. İsa tapınağa gidip öğretmeye başladı.
15 Yahudiler şaşırdılar. ‹‹Bu adam hiç öğrenim görmediği halde, nasıl bu kadar bilgili olabilir?›› dediler.
16 İsa onlara, ‹‹Benim öğretim benim değil, beni gönderenindir›› diye karşılık verdi.
17 ‹‹Eğer bir kimse Tanrının isteğini yerine getirmek istiyorsa, bu öğretinin Tanrıdan mı olduğunu, yoksa kendiliğimden mi konuştuğumu bilecektir.
18 Kendiliğinden konuşan kendini yüceltmek ister, ama kendisini göndereni yüceltmek isteyen doğrudur ve Onda haksızlık yoktur.
19 Musa size Kutsal Yasayı vermedi mi? Yine de hiçbiriniz Yasayı yerine getirmiyor. Neden beni öldürmek istiyorsunuz?››
20 Kalabalık, ‹‹Cin çarpmış seni!›› dedi. ‹‹Seni öldürmek isteyen kim?››
21 İsa, ‹‹Ben bir mucize yaptım, hepiniz şaşkına döndünüz›› diye yanıt verdi.
22 ‹‹Musa size sünneti buyurduğu için -aslında bu, Musadan değil, atalarınızdan kalmadır- Şabat Günü birini sünnet edersiniz.
23 Musanın Yasası bozulmasın diye Şabat Günü biri sünnet ediliyor da, Şabat Günü bir adamı tamamen iyileştirdim diye bana neden kızıyorsunuz?
24 Dış görünüşe göre yargılamayın, yargınız adil olsun.››
25 Yeruşalimlilerin bazıları, ‹‹Öldürmek istedikleri adam bu değil mi?›› diyorlardı.
26 ‹‹Bakın, açıkça konuşuyor, Ona bir şey demiyorlar. Yoksa önderler Onun Mesih olduğunu gerçekten kabul ettiler mi?
27 Ama biz bu adamın nereden geldiğini biliyoruz. Oysa Mesih geldiği zaman Onun nereden geldiğini kimse bilmeyecek.››
28 O sırada tapınakta öğreten İsa yüksek sesle şöyle dedi: ‹‹Hem beni tanıyorsunuz, hem de nereden olduğumu biliyorsunuz! Ben kendiliğimden gelmedim. Beni gönderen gerçektir. Onu siz tanımıyorsunuz.
29 Ben Onu tanırım. Çünkü ben Ondanım, beni O gönderdi.››
30 Bunun üzerine Onu yakalamak istediler, ama kimse Ona el sürmedi. Çünkü Onun saati henüz gelmemişti.
31 Halktan birçok kişi ise Ona iman etti. ‹‹Mesih gelince, bunun yaptıklarından daha mı çok mucize yapacak?›› diyorlardı.
32 Ferisiler halkın İsa hakkında böyle fısıldaştığını duydular. Başkâhinler ve Ferisiler Onu yakalamak için görevliler gönderdiler.
33 İsa, ‹‹Kısa bir süre daha sizinleyim›› dedi, ‹‹Sonra beni gönderene gideceğim.
34 Beni arayacaksınız ama bulamayacaksınız. Ve benim bulunduğum yere siz gelemezsiniz.››
35 Bunun üzerine Yahudiler birbirlerine, ‹‹Bu adam nereye gidecek de biz Onu bulamayacağız?›› dediler. ‹‹Yoksa Grekler arasında dağılmış olanlara gidip Greklere mi öğretecek?
36 ‹Beni arayacaksınız ama bulamayacaksınız. Ve benim bulunduğum yere siz gelemezsiniz› diyor. Ne demek istiyor?››
37 Bayramın son ve en önemli günü İsa ayağa kalktı, yüksek sesle şöyle dedi: ‹‹Bir kimse susamışsa bana gelsin, içsin.
38 Kutsal Yazıda dendiği gibi, bana iman edenin ‹içinden diri su ırmakları akacaktır.› ››
39 Bunu, kendisine iman edenlerin alacağı Ruhla ilgili olarak söylüyordu. Ruh henüz verilmemişti. Çünkü İsa henüz yüceltilmemişti.
40 Halktan bazıları bu sözleri işitince, ‹‹Gerçekten beklediğimiz peygamber budur›› dediler.
41 Bazıları da, ‹‹Bu Mesihtir›› diyorlardı. Başkaları ise, ‹‹Olamaz! Mesih Celileden mi gelecek?›› dediler.
42 ‹‹Kutsal Yazıda, ‹Mesih, Davutun soyundan, Davutun yaşadığı Beytlehem Kentinden gelecek› denmemiş midir?››
43 Böylece İsadan dolayı halk arasında ayrılık doğdu.
44 Bazıları Onu yakalamak istedilerse de, kimse Ona el sürmedi.
45 Görevliler geri dönünce, başkâhinlerle Ferisiler, ‹‹Niçin Onu getirmediniz?›› diye sordular.
46 Görevliler, ‹‹Hiç kimse hiçbir zaman bu adamın konuştuğu gibi konuşmamıştır›› karşılığını verdiler.
47 Ferisiler, ‹‹Yoksa siz de mi aldandınız?›› dediler.
48 ‹‹Önderlerden ya da Ferisilerden Ona iman eden oldu mu hiç?
49 Kutsal Yasayı bilmeyen bu halk lanetlidir.››
50 İçlerinden biri, daha önce İsaya gelen Nikodim, onlara şöyle dedi: ‹‹Yasamıza göre, bir adamı dinlemeden, ne yaptığını öğrenmeden onu yargılamak doğru mu?››
52 Ona, ‹‹Yoksa sen de mi Celiledensin?›› diye karşılık verdiler. ‹‹Araştır, bak, Celileden peygamber çıkmaz.››
53 Bundan sonra herkes evine gitti.
1 And after these things Jesus walked in Galilee, for he would not walk in Judaea, because the Jews sought to kill him.
2 Now the tabernacles, the feast of the Jews, was near.
3 His brethren therefore said to him, Remove hence and go into Judaea, that thy disciples also may see thy works which thou doest;
4 for no one does anything in secret and himself seeks to be {known} in public. If thou doest these things, manifest thyself to the world:
5 for neither did his brethren believe on him.
6 Jesus therefore says to them, My time is not yet come, but your time is always ready.
7 The world cannot hate you, but me it hates, because I bear witness concerning it that its works are evil.
8 Ye, go ye up to this feast. I go not up to this feast, for *my* time is not yet fulfilled.
9 Having said these things to them he abode in Galilee.
10 But when his brethren had gone up, then he himself also went up to the feast, not openly, but as in secret.
11 The Jews therefore sought him at the feast, and said, Where is he?
12 And there was much murmuring concerning him among the crowds. Some said, He is {a} good {man}; others said, No; but he deceives the crowd.
13 However, no one spoke openly concerning him on account of {their} fear of the Jews.
14 But when it was now the middle of the feast, Jesus went up into the temple and taught.
15 The Jews therefore wondered, saying, How knows this {man} letters, having never learned?
16 Jesus therefore answered them and said, My doctrine is not mine, but {that} of him that has sent me.
17 If any one desire to practise his will, he shall know concerning the doctrine, whether it is of God, or {that} I speak from myself.
18 He that speaks from himself seeks his own glory; but he that seeks the glory of him that has sent him, he is true, and unrighteousness is not in him.
19 Has not Moses given you the law, and no one of you practises the law? Why do ye seek to kill me?
20 The crowd answered {and said}, Thou hast a demon: who seeks to kill thee?
21 Jesus answered and said to them, I have done one work, and ye all wonder.
22 Therefore Moses gave you circumcision (not that it is of Moses, but of the fathers), and ye circumcise a man on sabbath.
23 If a man receives circumcision on sabbath, that the law of Moses may not be violated, are ye angry with me because I have made a man entirely sound on sabbath?
24 Judge not according to sight, but judge righteous judgment.
25 Some therefore of those of Jerusalem said, Is not this he whom they seek to kill?
26 and behold, he speaks openly, and they say nothing to him. Have the rulers then indeed recognised that this is the Christ?
27 But {as to} this {man} we know whence he is. Now {as to} the Christ, when he comes, no one knows whence he is.
28 Jesus therefore cried out in the temple, teaching and saying, Ye both know me and ye know whence I am; and I am not come of myself, but he that sent me is true, whom ye do not know.
29 I know him, because I am from him, and *he* has sent me.
30 They sought therefore to take him; and no one laid his hand upon him, because his hour had not yet come.
31 But many of the crowd believed on him, and said, Will the Christ, when he comes, do more signs than those which this {man} has done?
32 The Pharisees heard the crowd murmuring these things concerning him, and the Pharisees and the chief priests sent officers that they might take him.
33 Jesus therefore said, Yet a little while I am with you, and I go to him that has sent me.
34 Ye shall seek me and shall not find {me}, and where I am ye cannot come.
35 The Jews therefore said to one another, Where is he about to go that we shall not find him? Is he about to go to the dispersion among the Greeks, and teach the Greeks?
36 What word is this which he said, Ye shall seek me and shall not find {me}; and where I am ye cannot come?
37 In the last, the great day of the feast, Jesus stood and cried saying, If any one thirst, let him come to me and drink.
38 He that believes on me, as the scripture has said, out of his belly shall flow rivers of living water.
39 But this he said concerning the Spirit, which they that believed on him were about to receive; for {the} Spirit was not yet, because Jesus had not yet been glorified.
40 {Some} out of the crowd therefore, having heard this word, said, This is truly the prophet.
41 Others said, This is the Christ. Others said, Does then the Christ come out of Galilee?
42 Has not the scripture said that the Christ comes of the seed of David, and from the village of Bethlehem, where David was?
43 There was a division therefore in the crowd on account of him.
44 But some of them desired to take him, but no one laid hands upon him.
45 The officers therefore came to the chief priests and Pharisees, and they said to them, Why have ye not brought him?
46 The officers answered, Never man spoke thus, as this man {speaks}.
47 The Pharisees therefore answered them, Are ye also deceived?
48 Has any one of the rulers believed on him, or of the Pharisees?
49 But this crowd, which does not know the law, are accursed.
50 Nicodemus says to them (being one of themselves),
51 Does our law judge a man before it have first heard from himself, and know what he does?
52 They answered and said to him, Art thou also of Galilee? Search and look, that no prophet arises out of Galilee.
53 And every one went to his home.