1 Davamı önüne getirsem, 2 Haklı çıkarsın, ya RAB. 2 Ama adalet konusunda 2 Seninle tartışmak istiyorum. 2 Neden kötülerin işi iyi gidiyor? 2 Neden hainler tasasızca yaşıyor?
2 Onları sen diktin, kök saldılar, 2 Büyüyüp ürün verdiler. 2 Adın ağızlarından düşmüyor, 2 Yürekleriyse senden uzak.
3 Beni tanırsın, ya RAB, 2 Beni görür, yüreğimin seninle olduğunu bilirsin. 2 Kasaplık koyun gibi ayır onları, 2 Kesim gününe hazırla!
4 İçinde yaşayanların kötülüğü yüzünden, 2 Ülke ne zamana dek yas tutacak, 2 Otlar ne zamana dek sararıp solacak? 2 Hayvanlarla kuşlar yok oldu. 2 Çünkü bu halk, 2 ‹‹O başımıza neler geleceğini görmüyor›› dedi.
5 ‹‹Ey Yeremya, 2 İnsanlarla yarışa girip yoruldunsa, 2 Atlarla nasıl yarışacaksın? 2 Güvenli bir ülkede sendelersen, 2 Şeria çalılıklarıyla nasıl başa çıkacaksın?
6 Kardeşlerin, öz ailen bile sana ihanet etti, 2 Arkandan seslerini yükselttiler. 2 Yüzüne karşı olumlu konuşsalar bile onlara güvenme.
7 Evimi terk ettim, 2 Mirasımı reddettim, 2 Sevgilimi düşmanlarının eline verdim.
8 Mirasım karşımda 2 Ormandaki aslan gibi oldu; 2 Kükreyip üzerime saldırdı. 2 Bu yüzden ondan nefret ediyorum.
9 Mirasım sırtlan ya da yırtıcı kuş mu oldu karşımda? 2 Çevresindeki yırtıcı kuşlar saldırıyor ona. 2 Gidin, bütün yabanıl hayvanları toplayıp getirin, 2 Yiyip bitirsinler onu.
10 Pek çok çoban bağımı bozdu, 2 Tarlamı çiğnedi, 2 Güzelim tarlamı ıssız çöle döndürdü.
11 Onu viraneye çevirdiler, 2 Önümde viran olmuş ağlıyor; 2 Bütün ülke viran olmuş, 2 Yine de aldıran yok.
12 Çöldeki çıplak tepelere 2 Yıkıcılar geldi. 2 RABbin kılıcı ülkeyi 2 Bir uçtan bir uca yiyip bitiriyor. 2 Kimse kavuşmayacak esenliğe.
13 Halkım buğday ekip diken biçti, 2 Emek verip yarar görmedi. 2 RABbin kızgın öfkesi yüzünden 2 Ürününüzden utanacaksınız.››
14 RAB diyor ki, ‹‹Halkım İsraile verdiğim mülke el koyan bütün kötü komşularımı ülkelerinden söküp atacak, Yahuda halkını da atacağım.
15 Hepsini söküp attıktan sonra Yahudaya yine acıyacak, her birini kendi mülküne, kendi ülkesine geri getireceğim.
16 Halkıma Baalın adıyla ant içmeyi öğrettiler. Bunun gibi, halkımın yolunda yürümeyi ve ‹RABbin varlığı hakkı için› diyerek benim adımla ant içmeyi de iyice öğrenirlerse, halkımın arasında sağlam yerleri olacak.
17 Ama kulak asmayan her ulusu kökünden söküp atacak, yok edeceğim›› diyor RAB.
1 Righteous art thou, Jehovah, when I plead with thee; yet will I speak with thee of {thy} judgments. Wherefore doth the way of the wicked prosper? {wherefore} are all they at ease that deal very treacherously?
2 Thou hast planted them, they also have taken root: they advance, yea, they bring forth fruit: thou art near in their mouth, but far from their reins.
3 But thou, Jehovah, knowest me; thou hast seen me, and proved my heart toward thee. Drag them out like sheep for the slaughter, and set them apart for the day of slaughter.
4 How long shall the land mourn, and the herbs of all the fields wither? Because of the wickedness of them that dwell therein, the beasts and the birds perish; for they say, He will not see our end.
5 If thou hast run with footmen, and they have wearied thee, how wilt thou then contend with horses? And if in a land of peace thou thinkest thyself in security, how wilt thou then do in the swelling of the Jordan?
6 For even thy brethren, and the house of thy father, even they have dealt treacherously with thee, even they have cried aloud after thee. Believe them not, though they speak good {words} unto thee.
7 I have forsaken my house, I have cast off my heritage, I have given the beloved of my soul into the hand of her enemies.
8 My heritage is become unto me as a lion in the forest; it hath raised its voice against me: therefore have I hated it.
9 My heritage is unto me {as} a speckled bird of prey; the birds of prey round about are against her. Go, assemble all the beasts of the field, bring them to devour.
10 Many shepherds have destroyed my vineyard, they have trodden my portion under foot, they have made my pleasant portion a desolate wilderness:
11 they have made it a desolation; desolate, it mourneth unto me: the whole land is made desolate, for no man layeth it to heart.
12 Spoilers are come upon all heights in the wilderness; for the sword of Jehovah devoureth from one end of the land even to the {other} end of the land: no flesh hath peace.
13 They have sown wheat, and they reap thorns; they have put themselves to pain, {and} do not profit. Be ye therefore ashamed of your revenues, because of the fierce anger of Jehovah.
14 Thus saith Jehovah against all mine evil neighbours, that touch the inheritance which I have caused my people Israel to inherit: Behold, I will pluck them up out of their land, and pluck out the house of Judah from among them.
15 And it shall come to pass, after I have plucked them up, I will return, and have compassion on them, and will bring them back, each one to his inheritance, and each one to his land.
16 And it shall come to pass, if they will diligently learn the ways of my people, to swear by my name, {As} Jehovah liveth-even as they taught my people to swear by Baal-they shall be built up in the midst of my people.
17 And if they will not obey, I will utterly pluck up and destroy that nation, saith Jehovah.