1 ‹‹Diyelim ki, bir adam karısını boşar, 2 Kadın da onu bırakıp başka biriyle evlenir. 2 Adam bir daha o kadına döner mi? 2 Bu davranış ülkeyi büsbütün kirletmez mi? 2 Oysa sen pek çok oynaşla fahişelik ettin, 2 Yine bana mı dönmek istiyorsun?›› diyor RAB.

2 ‹‹Çıplak tepelere bak da gör. 2 Sevişmediğin yer mi kaldı? 2 Çölde yaşayan bedevi gibi 2 Yol kenarlarında oynaşlarını bekleyip durdun. 2 Fahişeliğinle, kötülüklerinle ülkeyi kirlettin.

3 Bu yüzden yağmurların ardı kesildi, 2 Son yağmur yağmadı. 2 Yüzsüz bir fahişeye benzedin, 2 Utanç duymak istemedin.

4 ‹Baba, gençliğimden beri 2 Benim dostumsun› diye az önce bana seslenmedin mi?

5 ‹Sonsuza dek kızgın mı kalacaksın? 2 Öfken sonsuza dek mi sürecek?› 2 Evet, böyle konuşuyor, 2 Ama elinden gelen her kötülüğü yapıyorsun.››

6 Kral Yoşiya döneminde RAB bana, ‹‹Dönek İsrailin yaptığını gördün mü?›› dedi, ‹‹Her yüksek tepenin üzerine, her bol yapraklı ağacın altına gidip fahişelik etti.

7 Bütün bunları yaptıktan sonra bana geri döneceğini düşündüm, ama dönmedi. Hain kızkardeşi Yahuda da gördü bunları.

8 Fahişeliği yüzünden dönek İsraili boşayıp ona boşanma belgesini verdiğim halde, kızkardeşi hain Yahudanın hiç korkmadığını, gidip fahişelik ettiğini gördüm.

9 Hiç umursamadan fahişeliğiyle ülkeyi kirletti; taşla, ağaçla zina etti.

10 Bütün bunlara karşın, hain kızkardeşi Yahuda içtenlikle değil, göstermelik olarak bana döndü.›› Böyle diyor RAB.

11 RAB bana, ‹‹Dönek İsrail hain Yahudadan daha doğru olduğunu gösterdi›› dedi,

12 ‹‹Git, bu sözleri kuzeye duyur. De ki, ‹‹ ‹Ey dönek İsrail, geri dön› diyor RAB. 2 ‹Size artık öfkeyle bakmayacağım, 2 Çünkü ben sevecenim› diyor RAB. 2 ‹Öfkemi sonsuza dek sürdürmem.

13 Ancak suçunu kabul et: 2 Tanrın RABbe başkaldırdın, 2 Her bol yapraklı ağacın altında 2 Sevgini yabancı ilahlarla paylaştın, 2 Beni dinlemedin.› ›› 2 Böyle diyor RAB.

14 ‹‹Geri dön, ey dönek halk›› diyor RAB, ‹‹Çünkü kocan benim. Birinizi kentten, ikinizi bir boydan alıp Siyona geri getireceğim.

15 Size gönlüme göre çobanlar vereceğim; sizi bilgiyle, sağduyuyla güdecekler.

16 Ülkede büyüyüp sayıca çoğaldığınız günlerde›› diyor RAB, ‹‹Halk artık, ‹RABbin Antlaşma Sandığı› demeyecek. Sandık bir daha kimsenin aklına gelmeyecek; anımsanmayacak, özlenmeyecek, bir yenisi de yapılmayacak.

17 O zaman Yeruşalime, ‹RABbin Tahtı› diyecekler. RABbin adını onurlandırmak için bütün uluslar Yeruşalimde toplanacak. Bundan böyle kötü yüreklerinin inadı uyarınca davranmayacaklar.

18 O günlerde Yahuda halkıyla İsrail halkı kuzeyde bir ülkeden birlikte yürüyecek, atalarına mülk olarak vermiş olduğum ülkede bir araya gelecekler.

19 ‹‹Ben RAB, demiştim ki, ‹Ne kadar isterdim 2 Seni çocuklarımdan saymayı; 2 Sana güzel ülkeyi, 2 Ulusların en güzel mülkünü vermeyi! 2 Bana baba diyeceğini, 2 Benden hiç ayrılmayacağını sandım.

20 Ama bir kadın kocasına nasıl ihanet ederse, 2 Sen de bana öyle ihanet ettin, ey İsrail halkı!› ›› 2 Böyle diyor RAB.

21 Çıplak tepelerde bir ses duyuluyor, 2 İsrail halkının ağlayışı ve yakarışı. 2 Çünkü doğru yoldan saptılar, 2 Tanrıları RABbi unuttular.

22 ‹‹Geri dönün, ey dönek çocuklar, 2 Dönekliğinizi iyileştireyim.›› Halk, ‹‹İşte buradayız, sana geliyoruz!›› diyor, 2 ‹‹Çünkü Tanrımız RAB sensin.

23 Kuşkusuz dağlardan, 2 Tepelerden gelen tapınma sesleri aldatıcıdır. 2 Kuşkusuz İsrailin kurtuluşu Tanrımız RABdedir.

24 Gençliğimizden bu yana 2 Atalarımızın emeğinin ürününü, 2 Davarlarını, sığırlarını, 2 Oğullarını, kızlarını 2 Utanılası putlar yedi.

25 Utanç içinde yatalım, 2 Rezilliğimiz bizi örtsün! 2 Çünkü biz de atalarımız da 2 Gençliğimizden bu yana 2 Tanrımız RAB'be karşı günah işledik, 2 Tanrımız RAB'bin sesine kulak asmadık.››

1 They say, If a man put away his wife, and she go from him, and become another man's, shall he return unto her again? Would not that land be utterly polluted? But thou hast committed fornication with many lovers; yet return to me, saith Jehovah.

2 Lift up thine eyes unto the heights and see, where hast thou not been lain with? In the ways hast thou sat for them, as an Arab in the wilderness; and thou hast polluted the land with thy fornications and with thy wickedness.

3 And the showers have been withholden, and there hath been no latter rain; but thou hast a harlot's forehead, thou refusest to be ashamed.

4 Wilt thou not from this time cry unto me, My father, thou art the guide of my youth?

5 Will he keep {his anger} for ever? Will he preserve it perpetually? Behold, thou hast spoken and hast done evil things, and thou art {so} determined.

6 And Jehovah said unto me in the days of Josiah the king, Hast thou seen what backsliding Israel hath done? She hath gone up upon every high mountain and under every green tree, and there hath committed fornication.

7 And I said, After she hath done all these {things}, she will return unto me; but she returned not. And her sister Judah, the treacherous, saw {it}.

8 And I saw that when for all the causes wherein backsliding Israel committed adultery I had put her away, and given her a bill of divorce, yet the treacherous Judah, her sister, feared not, but went and committed fornication also.

9 And it came to pass through the lightness of her fornication that she polluted the land, and committed adultery with stones and with stocks.

10 And even for all this her treacherous sister Judah hath not returned unto me with her whole heart, but with falsehood, saith Jehovah.

11 And Jehovah said unto me, Backsliding Israel hath shewn herself more just than treacherous Judah.

12 Go and proclaim these words toward the north, and say, Return, thou backsliding Israel, saith Jehovah: I will not make my face dark upon you; for I am merciful, saith Jehovah; I will not keep {anger} for ever.

13 Only acknowledge thine iniquity, that thou hast transgressed against Jehovah thy God, and hast turned thy ways hither and thither to the strangers under every green tree; and ye have not hearkened to my voice, saith Jehovah.

14 Return, backsliding children, saith Jehovah; for I am a husband unto you, and I will take you, one of a city, and two of a family, and I will bring you to Zion.

15 And I will give you shepherds according to my heart, and they shall feed you with knowledge and understanding.

16 And it shall come to pass, when ye are multiplied in the land and become fruitful, in those days, saith Jehovah, they shall say no more, Ark of the covenant of Jehovah! neither shall it come to mind, nor shall they remember it, nor shall they visit {it}; neither shall it be done any more.

17 At that time they shall call Jerusalem the throne of Jehovah; and all the nations shall be gathered unto it, to the name of Jehovah, to Jerusalem; and they shall no more walk after the stubbornness of their evil heart.

18 In those days the house of Judah shall walk with the house of Israel; and they shall come together out of the land of the north, to the land which I caused your fathers to inherit.

19 And as for me, I said, How shall I put thee among the children, and give thee the pleasant land, the goodly inheritance of the hosts of the nations? And I said, Thou shalt call me, My father; and shalt not turn away from following me.

20 Surely {as} a woman treacherously departeth from her companion, so have ye dealt treacherously with me, O house of Israel, saith Jehovah.

21 A voice is heard upon the heights, the weeping supplications of the children of Israel; for they have perverted their way, they have forgotten Jehovah their God.

22 -Return, backsliding children; I will heal your backslidings. ...Behold, we come unto thee; for thou art Jehovah our God.

23 Truly in vain {is salvation looked for} from the hills, {and} the multitude of mountains; truly in Jehovah our God is the salvation of Israel.

24 But shame hath devoured the labour of our fathers from our youth; their flocks and their herds, their sons and their daughters.

25 We lie down in our shame, and our confusion covereth us; for we have sinned against Jehovah our God, we and our fathers, from our youth even unto this day, and have not hearkened to the voice of Jehovah our God.