1 Keşke başım bir pınar, 2 Gözlerim bir gözyaşı kaynağı olsa! 2 Halkımın öldürülenleri için 2 Ağlasam gece gündüz!
2 Keşke halkımı bırakabilmem, 2 Onlardan uzaklaşabilmem için 2 Çölde konaklayacak bir yerim olsa! 2 Hepsi zina ediyor, 2 Hain bir topluluk!
3 ‹‹Yalan söylemek için ülkede 2 Dillerini yay gibi geriyor, 2 Güçlerini gerçek yolunda kullanmıyorlar. 2 Kötülük üstüne kötülük yapıyor, 2 Beni tanımıyorlar›› diyor RAB.
4 ‹‹Herkes dostundan sakınsın, 2 Kardeşlerinizin hiçbirine güvenmeyin. 2 Çünkü her kardeş Yakup gibi aldatıcı, 2 Her dost iftiracıdır.
5 Dost dostu aldatıyor, 2 Kimse gerçeği söylemiyor. 2 Dillerine yalan söylemeyi öğrettiler, 2 Suç işleye işleye yorgun düştüler.
6 Sen, ey Yeremya, 2 Aldatıcılığın ortasında yaşıyorsun. 2 Aldatıcılıkları yüzünden 2 Beni tanımak istemiyorlar.›› 2 Böyle diyor RAB.
7 Bundan ötürü Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹İşte, onları arıtıp sınayacağım, 2 Halkımın günahı yüzünden 2 Başka ne yapabilirim ki?
8 Dilleri öldürücü bir ok, 2 Hep aldatıyor. 2 Komşusuna esenlik diliyor, 2 Ama içinden ona tuzak kuruyor.
9 Bu yüzden onları cezalandırmayayım mı?›› diyor RAB, 2 ‹‹Böyle bir ulustan öcümü almayayım mı?››
10 Dağlar için ağlayıp yas tutacağım, 2 Otlaklar için ağıt yakacağım. 2 Çöle dönüştüler, 2 Kimse geçmiyor oralardan. 2 Sığırların böğürmesi duyulmuyor, 2 Kuşlar, yabanıl hayvanlar kaçıp gitti.
11 ‹‹Yeruşalimi taş yığını, 2 Çakalların barınağı haline getireceğim. 2 Yahuda kentlerini 2 Kimsenin yaşayamayacağı bir viraneye döndüreceğim.››
12 Hangi bilge kişi buna akıl erdirecek? RABbin seslendiği kişi kim ki, sözünü açıklayabilsin? Ülke neden yıkıldı? Neden kimsenin geçemediği bir çöle dönüştü?
13 RAB, ‹‹Kendilerine verdiğim yasayı bıraktılar, sözümü dinlemediler, yasamı izlemediler›› diyor,
14 ‹‹Onun yerine yüreklerinin inadını, atalarının öğrettiği gibi Baalları izlediler.››
15 Bunun için İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹Bu halka pelinotu yedirecek, zehirli su içireceğim.
16 Onları kendilerinin de atalarının da tanımadığı ulusların arasına dağıtacak, tümünü yok edene dek peşlerine kılıcı salacağım.››
17 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹İyi düşünün! 2 Ağıt yakan kadınları çağırın gelsinler. 2 En iyilerini çağırın gelsinler.
18 Hemen gelip bizim için ağıt yaksınlar; 2 Gözlerimiz gözyaşı döksün, 2 Gözkapaklarımızdan sular aksın.
19 Siyondan ağlama sesi duyuluyor: 2 ‹Yıkıma uğradık! 2 Büyük utanç içindeyiz, 2 Çünkü ülkemizi terk ettik, 2 Evlerimiz yerle bir oldu.› ››
20 Ey kadınlar, RABbin sözünü dinleyin! 2 Ağzından çıkan her söze kulak verin. 2 Kızlarınıza yas tutmayı, 2 Komşunuza ağıt yakmayı öğretin.
21 Ölüm pencerelerimize tırmandı, 2 Kalelerimize girdi; 2 Sokakları çocuksuz, 2 Meydanları gençsiz bıraktı.
22 Onlara de ki, ‹‹RAB şöyle diyor: 2 ‹İnsan cesetleri gübre gibi, 2 Biçicinin ardındaki demetler gibi toprağa serilecek. 2 Onları toplayacak kimse olmayacak.› ››
23 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Bilge kişi bilgeliğiyle, 2 Güçlü kişi gücüyle, 2 Zengin kişi zenginliğiyle övünmesin.
24 Dünyada iyilik yapanın, 2 Adaleti, doğruluğu sağlayanın 2 Ben RAB olduğumu anlamakla 2 Ve beni tanımakla övünsün övünen. 2 Çünkü ben bunlardan hoşlanırım›› diyor RAB.
25 ‹‹Yalnız bedence sünnetli olanları cezalandıracağım günler geliyor›› diyor RAB.
26 ‹‹Mısır'ı, Yahuda'yı, Edom'u, Ammon'u, Moav'ı, çölde yaşayan ve zülüflerini kesenlerin hepsini cezalandıracağım. Çünkü bütün bu uluslar gerçekte sünnetsiz, bütün İsrail halkı da yürekte sünnetsizdir.››
1 Oh that my head were waters, and mine eye a fountain of tears, that I might weep day and night for the slain of the daughter of my people!
2 Oh that I had in the wilderness a traveller's lodging-place, that I might leave my people, and go away from them! For they are all adulterers, an assembly of treacherous men.
3 And they bend their tongue, their bow of falsehood, and not for fidelity are they valiant in the land; for they proceed from evil to evil, and they know not me, saith Jehovah.
4 Take ye heed every one of his friend, and confide not in any brother; for every brother only supplanteth, and every friend goeth about with slander.
5 And they act deceitfully every one with his neighbour, and speak not the truth: they teach their tongue to speak falsehood, they weary themselves with perverse dealing.
6 Thy habitation is in the midst of deceit; through deceit they refuse to know me, saith Jehovah.
7 Therefore thus saith Jehovah of hosts: Behold, I will melt them, and try them; for how else could I do for the daughter of my people?
8 Their tongue is a murderous arrow; it speaketh deceit. {A man} speaketh peaceably to his neighbour with his mouth, but in his heart he layeth his ambush.
9 Shall I not visit them for these {things}? saith Jehovah; shall not my soul be avenged on such a nation as this?
10 For the mountains will I take up weeping and wailing, and for the pastures of the wilderness, a lamentation; for they are burnt up, so that none passeth through them; and the voice of the cattle is not heard. Both the fowl of the heavens and the beasts are fled; they are gone.
11 And I will make Jerusalem heaps, a dwelling-place of jackals; and I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.
12 Who is a wise man, that he may understand this? and he to whom the mouth of Jehovah hath spoken, that he may declare it? Why is the land perished, burnt up like a wilderness, so that none passeth through?
13 And Jehovah saith, Because they have forsaken my law which I set before them, and have not hearkened unto my voice, nor walked in it,
14 but have walked after the stubbornness of their own heart, and after the Baals, as their fathers taught them;
15 therefore thus saith Jehovah of hosts, the God of Israel, Behold, I will feed this people with wormwood, and give them water of gall to drink,
16 and will scatter them among the nations, whom neither they nor their fathers have known; and I will send the sword after them, till I have consumed them.
17 Thus saith Jehovah of hosts: Consider, and call for the mourning women, that they may come, and send for the skilful women, that they may come;
18 and let them make haste, and take up a wailing for us, that our eyes may run down with tears, and our eyelids pour forth waters.
19 For a voice of wailing is heard out of Zion, How are we spoiled, sorely put to shame! For we have forsaken the land, for they have cast down our dwellings.
20 Hear then the word of Jehovah, ye women, and let your ear receive the word of his mouth, and teach your daughters wailing, and each one her companion lamentation.
21 For death is come up through our windows, is entered into our palaces, to cut off the children from the street, the young men from the broadways.
22 Speak, Thus saith Jehovah: Yea, the carcases of men shall fall as dung upon the open field, and as the handful after the reaper, and there shall be none to gather.
23 Thus saith Jehovah: Let not the wise glory in his wisdom, neither let the mighty glory in his might; let not the rich glory in his riches:
24 but let him that glorieth glory in this, that he understandeth and knoweth me, that I {am} Jehovah, who exercise loving-kindness, judgment, and righteousness in the earth; for in these things I delight, saith Jehovah.
25 Behold, days are coming, saith Jehovah, when I will visit all {them that are} circumcised with the uncircumcised;
26 Egypt, and Judah, and Edom, and the children of Ammon, and Moab, and all that have the corners {of their beard} cut off, that dwell in the wilderness: for all the nations are uncircumcised, and all the house of Israel are uncircumcised in heart.