1 Eyüp şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Ne zamana dek beni üzecek, 2 Sözlerinizle ezeceksiniz?
3 On kez oldu beni aşağılıyor, 2 Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
4 Yanlış yola sapmışsam, 2 Bu benim suçum.
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, 2 Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, 2 Beni ağıyla kuşattı.
7 ‹‹İşte, ‹Zorbalık bu!› diye haykırıyorum, ama yanıt yok, 2 Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, 2 Yollarımı karanlığa boğdu.
9 Üzerimden onurumu soydu, 2 Başımdaki tacı kaldırdı.
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, 2 Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, 2 Beni hasım sayıyor.
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, 2 Bana karşı rampalar yapıyor, 2 Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
13 ‹‹Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, 2 Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
14 Akrabalarım uğramaz oldu, 2 Yakın dostlarım beni unuttu.
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler 2 Beni yabancı sayıyor, 2 Garip oldum gözlerinde.
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, 2 Dil döksem bile.
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, 2 Kardeşlerim benden iğreniyor.
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, 2 Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, 2 Sevdiklerim yüz çeviriyor.
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, 2 Ölümün eşiğine geldim.
21 ‹‹Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, 2 Çünkü Tanrının eli vurdu bana.
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, 2 Etime doymuyorsunuz?
23 ‹‹Keşke şimdi sözlerim yazılsa, 2 Kitaba geçseydi,
24 Demir kalemle, kurşunla 2 Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, 2 Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
26 Derim yok olduktan sonra, 2 Yeni bedenimle Tanrıyı göreceğim.
27 Onu kendim göreceğim, 2 Kendi gözlerimle, başkası değil. 2 Yüreğim bayılıyor bağrımda!
28 Eğer, ‹Sıkıntının kökü onda olduğu için 2 Onu kovalım› diyorsanız,
29 Kılıçtan korkmalısınız, 2 Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, 2 O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.››
1 And Job answered and said,
2 How long will ye vex my soul, and crush me with words?
3 These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed to stupefy me.
4 And be it {that} I have erred, mine error remaineth with myself.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and prove against me my reproach,
6 Know now that +God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
7 Behold, I cry out of wrong, and I am not heard; I cry aloud, but there is no judgment.
8 He hath hedged up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10 He breaketh me down on every side, and I am gone; and my hope hath he torn up as a tree.
11 And he hath kindled his anger against me, and hath counted me unto him as one of his enemies.
12 His troops have come together and cast up their way against me, and have encamped round about my tent.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are quite estranged from me.
14 My kinsfolk have failed, and my known friends have forgotten me.
15 The sojourners in my house and my maids count me as a stranger; I am an alien in their sight.
16 I called my servant, and he answered not; I entreated him with my mouth.
17 My breath is strange to my wife, and my entreaties to the children of my {mother's} womb.
18 Even young children despise me; I rise up, and they speak against me.
19 All my intimate friends abhor me, and they whom I loved are turned against me.
20 My bones cleave to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
21 Have pity upon me, have pity upon me, ye my friends; for the hand of +God hath touched me.
22 Why do ye persecute me as *God, and are not satisfied with my flesh?
23 Oh would that my words were written! oh that they were inscribed in a book!
24 That with an iron style and lead they were graven in the rock for ever!
25 And {as for} me, I know that my Redeemer liveth, and the Last, he shall stand upon the earth;
26 And {if} after my skin this shall be destroyed, yet from out of my flesh shall I see +God;
27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another: -my reins are consumed within me.
28 If ye say, How shall we persecute him? when the root of the matter is found in me,
29 Be ye yourselves afraid of the sword! for the sword is fury against misdeeds, that ye may know there is a judgment.