1 Böylece bu üç kişi Eyüpe yanıt vermekten vaz geçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüpe çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrıdan haklı görüyordu.
3 Elihu Eyüpün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüpü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.
4 Elihu Eyüple konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi. ‹‹Tanrıyı››.
6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: ‹‹Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. 2 Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
7 ‹Çok gün görenler konuşsun› dedim, 2 ‹Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.›
8 Oysa insana ruh, 2 Her Şeye Gücü Yetenin soluğu akıl verir.
9 Akıl yaşta değil baştadır. 2 Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
10 ‹‹Bu yüzden, ‹Beni dinleyin› diyorum, 2 Ben de bildiğimi söyleyeyim.
11 Siz konuşurken ben bekledim, 2 Siz ne diyeceğinizi araştırırken 2 Düşüncelerinizi dinledim.
12 Bütün dikkatimi size çevirdim. 2 Ama hiçbiriniz Eyüpün haksızlığını kanıtlayamadı, 2 Onun söylediklerine karşılık veremedi.
13 ‹Biz bilgeliğe eriştik, 2 Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil› demeyin.
14 Ama Eyüpün sözlerinin hedefi ben değildim, 2 Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.
15 ‹‹Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, 2 Söyleyecek şeyleri kalmadı.
16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, 2 Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?
17 Benim de söyleyecek sözüm var, 2 Ben de bildiğimi söyleyeceğim.
18 Çünkü içim dolu, 2 İçimdeki ruh beni zorluyor.
19 İçim açılmamış şarap gibi, 2 Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.
20 Konuşup rahatlamalıyım, 2 Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, 2 Kimseye yaltaklanmayacağım.
22 Çünkü yaltaklanmayı bilsem, 2 Yaratıcım beni hemen yok ederdi.
1 And these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
2 Then was kindled the anger of Elihu the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram: against Job was his anger kindled, because he justified himself rather than God;
3 and against his three friends was his anger kindled, because they found no answer, and {yet} condemned Job.
4 But Elihu had waited till Job had finished speaking, because they were older than he.
5 And Elihu saw that there was no answer in the mouth of the three men, and his anger was kindled.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are aged; wherefore I was timid, and feared to shew you what I know.
7 I said, Let days speak, and multitude of years teach wisdom.
8 But there is a spirit which is in man; and the breath of the Almighty giveth them understanding.
9 It is not the great that are wise; neither do the aged understand judgment.
10 Therefore I say, Hearken to me; I also will shew what I know.
11 Lo, I waited for your words; I gave ear to your reasonings, until ye searched out what to say.
12 Yea, I gave you mine attention, and behold, there was none of you that confuted Job, that answered his words;
13 That ye may not say, We have found out wisdom; *God will make him yield, not man.
14 Now he hath not directed {his} words against me; and I will not answer him with your speeches. ...
15 They were amazed, they answered no more; words failed them.
16 And I waited, for they spoke not, but stood still, and answered no more; -
17 I will answer, I also in my turn, I also will shew what I know:
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
19 Behold, my belly is as wine which hath no vent; like new flasks, it is ready to burst.
20 I will speak, that I may find relief; I will open my lips and answer.
21 Let me not, I pray you, accept any man's person; neither will I give flattery to man.
22 For I know not how to flatter; my Maker would soon take me away.