1 RAB kasırganın içinden Eyüpü şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Bilgisizce sözlerle 2 Tasarımı karartan bu adam kim?
3 Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, 2 Ben sorayım, sen anlat.
4 ‹‹Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? 2 Anlıyorsan söyle.
5 Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! 2 Kim çekti ipi üzerine?
6 Neyin üstüne yapıldı temelleri? 2 Kim koydu köşe taşını,
7 Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, 2 İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
8 ‹‹Denizin ardından kapıları kim kapadı, 2 Ana rahminden fışkırdığı zaman;
9 Ona bulutları giysi, 2 Koyu karanlığı kundak yaptığım,
10 Sınırını koyduğum, 2 Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
11 ‹Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, 2 Gururlu dalgaların şurada duracak› dediğim zaman?
12 ‹‹Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, 2 Şafağa yerini gösterdin mi;
13 Yeryüzünün uçlarını tutsun, 2 Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
14 Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, 2 Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
15 Kötülerin ışıkları alınır, 2 Kalkan kolları kırılır.
16 ‹‹Denizin kaynaklarına vardın mı, 2 Gezdin mi enginin diplerinde?
17 Ölüm kapıları sana gösterildi mi? 2 Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
18 Dünyanın genişliğini kavradın mı? 2 Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
19 ‹‹Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? 2 Ya karanlık, onun yeri neresi?
20 Onları yerlerine götürebilir misin? 2 Evlerinin yolunu biliyor musun?
21 Bilmediğin şey yok zaten, 2 Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! 2 O kadar yaşlısın!
22 ‹‹Karın ambarlarına girdin mi, 2 Dolunun ambarlarını gördün mü?
23 Ben onları sıkıntılı günler için, 2 Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
24 Nerede ışığın dağıtıldığı, 2 Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
25 Kim sellere kanal, 2 Yıldırımlara yol açtı;
26 Kimsenin yaşamadığı toprakları, 2 İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
27 Kurak ve ıssız yeri doyursun, 2 Ot bitirsin diye?
28 Yağmurun babası var mı? 2 Çiy damlalarını kim yarattı?
29 Buz kimin rahminden çıktı? 2 Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
30 Sular taş gibi katılaşıp 2 Enginin yüzü donunca?
31 ‹‹Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? 2 Oryonun bağlarını çözebilir misin?
32 Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? 2 Büyük ve Küçük Ayıya yol gösterebilir misin?
33 Biliyor musun göklerin yasalarını? 2 Tanrının yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
34 ‹‹Başına bol yağmur yağsın diye 2 Bulutlara sesini duyurabilir misin?
35 Varıp da, ‹Buradayız› desinler diye, 2 Şimşekleri gönderebilir misin?
36 Kim mısırturnasına bilgelik, 2 Horoza anlayış verdi? sezdikleri sanılırdı. Bu iki sözcük ‹‹yüreğimiz›› ve ‹‹aklımız›› anlamına da gelebilir.
37 Kimin bulutları sayacak bilgisi var? 2 Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
38 Toprak sertleşip 2 Parçaları birbirine yapışınca?
39 ‹‹Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, 2 Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
40 İnlerine sindikleri, 2 Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
41 Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, 2 Yavruları Tanrı'ya feryat edip 2 Açlıktan kıvrandığı zaman?
1 And Jehovah answered Job out of the whirlwind and said,
2 Who is this that darkeneth counsel by words without knowledge?
3 Gird up now thy loins like a man; and I will demand of thee, and inform thou me.
4 Where wast thou when I founded the earth? Declare, if thou hast understanding.
5 Who set the measures thereof-if thou knowest? or who stretched a line upon it?
6 Whereupon were the foundations thereof sunken? or who laid its corner-stone,
7 When the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?
8 And who shut up the sea with doors, when it burst forth, issuing out of the womb?
9 When I made the cloud its garment, and thick darkness a swaddling band for it;
10 When I cut out for it my boundary, and set bars and doors,
11 And said, Hitherto shalt thou come and no further, and here shall thy proud waves be stayed?
12 Hast thou since thy days commanded the morning? hast thou caused the dawn to know its place,
13 That it might take hold of the ends of the earth, and the wicked might be shaken out of it?
14 It is changed like the signet-clay; and {all things} stand forth as in a garment:
15 And from the wicked their light is withholden, and the uplifted arm is broken.
16 Hast thou entered as far as the springs of the sea? and hast thou walked in the recesses of the deep?
17 Have the gates of death been revealed unto thee? and hast thou seen the gates of the shadow of death?
18 Hath thine understanding compassed the breadths of the earth? Declare if thou knowest it all.
19 Where is the way to where light dwelleth? and the darkness, where is its place,
20 That thou shouldest take it to its bound, and that thou shouldest know the paths to its house?
21 Thou knowest, for thou wast then born, and the number of thy days is great!
22 Hast thou entered into the storehouses of the snow, and hast thou seen the treasuries of the hail,
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of battle and war?
24 By what way is the light parted, {and} the east wind scattered upon the earth?
25 Who hath divided a channel for the rain-flood, and a way for the thunder's flash;
26 To cause it to rain on the earth, where no one is; on the wilderness wherein there is not a man;
27 To satisfy the desolate and waste {ground}, and to cause the sprout of the grass to spring forth?
28 Hath the rain a father? or who begetteth the drops of dew?
29 Out of whose womb cometh the ice? and the hoary frost of heaven, who bringeth it forth?
30 When the waters lie hidden as in stone, and the face of the deep holdeth fast together.
31 Canst thou fasten the bands of the Pleiades, or loosen the cords of Orion?
32 Dost thou bring forth the constellations each in its season? or dost thou guide the Bear with her sons?
33 Knowest thou the ordinances of the heavens? dost thou determine their rule over the earth?
34 Dost thou lift up thy voice to the clouds, that floods of waters may cover thee?
35 Dost thou send forth lightnings that they may go, and say unto thee, Here we are?
36 Who hath put wisdom in the inward parts? or who hath given understanding to the mind?
37 Who numbereth the clouds with wisdom? or who poureth out the bottles of the heavens,
38 When the dust runneth as into a molten mass, and the clods cleave fast together?
39 Dost thou hunt the prey for the lioness, and dost thou satisfy the appetite of the young lions,
40 When they crouch in {their} dens, {and} abide in the thicket to lie in wait?
41 Who provideth for the raven his food, when his young ones cry unto *God, {and} they wander for lack of meat?