1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? 2 Kim konuşmadan durabilir?
3 Evet, pek çoklarına sen ders verdin, 2 Zayıf elleri güçlendirdin,
4 Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, 2 Titreyen dizleri sen pekiştirdin.
5 Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, 2 Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.
6 Senin güvendiğin Tanrıdan korkun değil mi, 2 Umudun kusursuz yaşamında değil mi?
7 ‹‹Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, 2 Nerede doğrular yıkıma uğradı?
8 Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, 2 Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.
9 Tanrının soluğuyla yok oluyor, 2 Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
10 Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, 2 Dişleri kırıldı genç aslanların.
11 Aslan av bulamadığı için yok oluyor, 2 Dişi aslanın yavruları dağılıyor.
12 ‹‹Bir söz gizlice erişti bana, 2 Fısıltısı kulağıma ulaştı.
13 Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, 2 İnsanları ağır uyku bastığı zaman,
14 Beni dehşet ve titreme aldı, 2 Bütün kemiklerimi sarstı.
15 Önümden bir ruh geçti, 2 Tüylerim ürperdi.
16 Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. 2 Bir suret duruyordu gözümün önünde, 2 Çıt çıkmazken bir ses duydum:
17 ‹Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? 2 Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?
18 Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, 2 Meleklerinde hata bulur da,
19 Çamur evlerde oturanlara, 2 Mayası toprak olanlara, 2 Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?
20 Ömürleri sabahtan akşama varmaz, 2 Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
21 İçlerindeki çadır ipleri çekilince, 2 Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.›
1 And Eliphaz the Temanite answered and said,
2 If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?
3 Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;
4 Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:
5 But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.
6 Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?
7 Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?
8 Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.
9 By the breath of +God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.
10 The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;
11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.
12 Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.
13 In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: -
14 Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;
15 And a spirit passed before my face-the hair of my flesh stood up-
16 It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:
17 Shall {mortal} man be more just than +God? Shall a man be purer than his Maker?
18 Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:
19 How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!
20 From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.
21 Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.