1 O günlerde Sezar Avgustus bütün Roma dünyasında bir nüfus sayımının yapılması için buyruk çıkardı.
2 Bu ilk sayım, Kiriniusun Suriye valiliği zamanında yapıldı.
3 Herkes yazılmak için kendi kentine gitti.
4 Böylece Yusuf da, Davutun soyundan ve torunlarından olduğu için Celilenin Nasıra Kentinden Yahudiye bölgesine, Davutun kenti Beytleheme gitti.
5 Orada, hamile olan nişanlısı Meryemle birlikte yazılacaktı.
6 Onlar oradayken, Meryemin doğurma vakti geldi ve ilk oğlunu doğurdu. Onu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı. Çünkü handa yer yoktu.
8 Aynı yörede, sürülerinin yanında nöbet tutarak geceyi kırlarda geçiren çobanlar vardı.
9 Rabbin bir meleği onlara göründü ve Rabbin görkemi çevrelerini aydınlattı. Büyük bir korkuya kapıldılar.
10 Melek onlara, ‹‹Korkmayın!›› dedi. ‹‹Size, bütün halkı çok sevindirecek bir haber müjdeliyorum: Bugün size, Davutun kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesihtir.
12 İşte size bir işaret: Kundağa sarılmış ve yemlikte yatan bir bebek bulacaksınız.››
13 Birdenbire meleğin yanında, göksel ordulardan oluşan büyük bir topluluk belirdi. Tanrıyı överek, ‹‹En yücelerde Tanrıya yücelik olsun, Yeryüzünde Onun hoşnut kaldığı insanlara Esenlik olsun!›› dediler.
15 Melekler yanlarından ayrılıp göğe çekildikten sonra çobanlar birbirlerine, ‹‹Haydi, Beytleheme gidelim, Rabbin bize bildirdiği bu olayı görelim›› dediler.
16 Aceleyle gidip Meryemle Yusufu ve yemlikte yatan bebeği buldular.
17 Onları görünce, çocukla ilgili kendilerine anlatılanları bildirdiler.
18 Bunu duyanların hepsi, çobanların söylediklerine şaşıp kaldılar.
19 Meryem ise bütün bu sözleri derin derin düşünerek yüreğinde saklıyordu.
20 Çobanlar, işitip gördüklerinin tümü için Tanrıyı yüceltip överek geri döndüler. Her şeyi, kendilerine anlatıldığı gibi bulmuşlardı.
21 Sekizinci gün, çocuğu sünnet etme zamanı gelince, Ona İsa adı verildi. Bu, Onun anne rahmine düşmesinden önce meleğin kendisine verdiği isimdi.
22 Musanın Yasasına göre arınma günlerinin bitiminde Yusufla Meryem çocuğu Rabbe adamak için Yeruşalime götürdüler.
23 Nitekim Rabbin Yasasında, ‹‹İlk doğan her erkek çocuk Rabbe adanmış sayılacak›› diye yazılmıştır.
24 Ayrıca Rabbin Yasasında buyrulduğu gibi, kurban olarak ‹‹bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu›› sunacaklardı.
25 O sırada Yeruşalimde Şimon adında bir adam vardı. Doğru ve dindar biriydi. İsrailin avutulmasını özlemle bekliyordu. Kutsal Ruh onun üzerindeydi.
26 Rabbin Mesihini görmeden ölmeyeceği Kutsal Ruh aracılığıyla kendisine bildirilmişti.
27 Böylece Şimon, Ruhun yönlendirmesiyle tapınağa geldi. Küçük İsanın annesi babası, Kutsal Yasanın ilgili kuralını yerine getirmek üzere Onu içeri getirdiklerinde, Şimon Onu kucağına aldı, Tanrıyı överek şöyle dedi:
29 ‹‹Ey Rabbim, verdiğin sözü tuttun; Artık ben, kulun huzur içinde ölebilirim.
30 Çünkü senin sağladığın, Bütün halkların gözü önünde hazırladığın kurtuluşu, Ulusları aydınlatıp Halkın İsraile yücelik kazandıracak ışığı Gözlerimle gördüm.››
33 İsanın annesiyle babası, Onun hakkında söylenenlere şaştılar.
34 Şimon onları kutsayıp çocuğun annesi Meryeme şöyle dedi: ‹‹Bu çocuk, İsrailde birçok kişinin düşmesine ya da yükselmesine yol açmak ve aleyhinde konuşulacak bir belirti olmak üzere belirlenmiştir.
35 Senin kalbine de adeta bir kılıç saplanacak. Bütün bunlar, birçoklarının yüreğindeki düşüncelerin açığa çıkması için olacak.››
36 Anna adında çok yaşlı bir kadın peygamber vardı. Aşer oymağından Fanuelin kızıydı. Genç kız olarak evlenip kocasıyla yedi yıl yaşadıktan sonra dul kalmıştı. Şimdi seksen dört yaşındaydı. Tapınaktan ayrılmaz, oruç tutup dua ederek gece gündüz Tanrıya tapınırdı.
38 Tam o sırada ortaya çıkan Anna, Tanrıya şükrederek Yeruşalimin kurtuluşunu bekleyen herkese İsadan söz etmeye başladı.
39 Yusufla Meryem, Rabbin Yasasında öngörülen her şeyi yerine getirdikten sonra Celileye, kendi kentleri Nasıraya döndüler.
40 Çocuk büyüyor, güçleniyor ve bilgelikte yetkinleşiyordu. Tanrının lütfu Onun üzerindeydi.
41 İsanın annesi babası her yıl Fısıh Bayramında Yeruşalime giderlerdi.
42 İsa on iki yaşına gelince, bayram geleneğine uyarak yine gittiler.
43 Bayramdan sonra eve dönerlerken küçük İsa Yeruşalimde kaldı. Bunu farketmeyen annesiyle babası, çocuğun yol arkadaşlarıyla birlikte olduğunu sanarak bir günlük yol gittiler. Sonra Onu akrabalar ve dostlar arasında aramaya başladılar.
45 Bulamayınca Onu araya araya Yeruşalime döndüler.
46 Üç gün sonra Onu tapınakta buldular. Din öğretmenleri arasında oturmuş, onları dinliyor, sorular soruyordu.
47 Onu dinleyen herkes, zekâsına ve verdiği yanıtlara hayran kalıyordu.
48 Annesiyle babası Onu görünce şaşırdılar. Annesi, ‹‹Çocuğum, bize bunu niçin yaptın? Bak, babanla ben büyük kaygı içinde seni arayıp durduk›› dedi.
49 O da onlara, ‹‹Beni niçin arayıp durdunuz?›› dedi. ‹‹Babamın evinde bulunmam gerektiğini bilmiyor muydunuz?››
50 Ne var ki onlar ne demek istediğini anlamadılar.
51 İsa onlarla birlikte yola çıkıp Nasıraya döndü. Onların sözünü dinlerdi. Annesi bütün bu olup bitenleri yüreğinde sakladı.
52 İsa bilgelikte ve boyda gelişiyor, Tanrı'nın ve insanların beğenisini kazanıyordu.
1 But it came to pass in those days that a decree went out from Caesar Augustus, that a census should be made of all the habitable world.
2 The census itself first took place when Cyrenius had the government of Syria.
3 And all went to be inscribed in the census roll, each to his own city:
4 and Joseph also went up from Galilee out of the city Nazareth to Judaea, to David's city, the which is called Bethlehem, because he was of the house and family of David,
5 to be inscribed in the census roll with Mary who was betrothed to him {as his} wife, she being great with child.
6 And it came to pass, while they were there, the days of her giving birth {to her child} were fulfilled,
7 and she brought forth her first-born son, and wrapped him up in swaddling-clothes and laid him in the manger, because there was no room for them in the inn.
8 And there were shepherds in that country abiding without, and keeping watch by night over their flock.
9 And lo, an angel of {the} Lord was there by them, and {the} glory of {the} Lord shone around them, and they feared {with} great fear.
10 And the angel said to them, Fear not, for behold, I announce to you glad tidings of great joy, which shall be to all the people;
11 for to-day a Saviour has been born to you in David's city, who is Christ {the} Lord.
12 And this is the sign to you: ye shall find a babe wrapped in swaddling-clothes, and lying in a manger.
13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host, praising God and saying,
14 Glory to God in the highest, and on earth peace, good pleasure in men.
15 And it came to pass, as the angels departed from them into heaven, that the shepherds said to one another, Let us make our way then now as far as Bethlehem, and let us see this thing that is come to pass, which the Lord has made known to us.
16 And they came with haste, and found both Mary and Joseph, and the babe lying in the manger;
17 and having seen {it} they made known about the country the thing which had been said to them concerning this child.
18 And all who heard {it} wondered at the things said to them by the shepherds.
19 But Mary kept all these things {in her mind}, pondering {them} in her heart.
20 And the shepherds returned, glorifying and praising God for all things which they had heard and seen, as it had been said to them.
21 And when eight days were fulfilled for circumcising him, his name was called Jesus, which was the name given by the angel before he had been conceived in the womb.
22 And when the days were fulfilled for their purifying according to the law of Moses, they brought him to Jerusalem to present {him} to the Lord
23 (as it is written in the law of {the} Lord: Every male that opens the womb shall be called holy to the Lord),
24 and to offer a sacrifice according to what is said in the law of {the} Lord: A pair of turtle doves, or two young pigeons.
25 And behold, there was a man in Jerusalem whose name was Simeon; and this man was just and pious, awaiting the consolation of Israel, and {the} Holy Spirit was upon him.
26 And it was divinely communicated to him by the Holy Spirit, that he should not see death before he should see {the} Lord's Christ.
27 And he came in the Spirit into the temple; and as the parents brought in the child Jesus that they might do for him according to the custom of the law,
28 *he* received him into his arms, and blessed God, and said,
29 Lord, now thou lettest thy bondman go, according to thy word, in peace;
30 for mine eyes have seen thy salvation,
31 which thou hast prepared before the face of all peoples;
32 a light for revelation of {the} Gentiles and {the} glory of thy people Israel.
33 And his father and mother wondered at the things which were said concerning him.
34 And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Lo, this {child} is set for the fall and rising up of many in Israel, and for a sign spoken against;
35 (and even a sword shall go through thine own soul;) so that {the} thoughts may be revealed from many hearts.
36 And there was a prophetess, Anna, daughter of Phanuel, of {the} tribe of Asher, who was far advanced in years, having lived with {her} husband seven years from her virginity,
37 and herself a widow up to eighty-four years; who did not depart from the temple, serving night and day with fastings and prayers;
38 and she coming up the same hour gave praise to the Lord, and spoke of him to all those who waited for redemption in Jerusalem.
39 And when they had completed all things according to the law of {the} Lord, they returned to Galilee to their own city Nazareth.
40 And the child grew and waxed strong {in spirit}, filled with wisdom, and God's grace was upon him.
41 And his parents went yearly to Jerusalem at the feast of the passover.
42 And when he was twelve years old, and they went up {to Jerusalem} according to the custom of the feast
43 and had completed the days, as they returned, the boy Jesus remained behind in Jerusalem, and his parents knew not {of it};
44 but, supposing him to be in the company that journeyed together, they went a day's journey, and sought him among their relations and acquaintances:
45 and not having found him they returned to Jerusalem seeking him.
46 And it came to pass, after three days they found him in the temple, sitting in the midst of the teachers and hearing them and asking them questions.
47 And all who heard him were astonished at his understanding and answers.
48 And when they saw him they were amazed: and his mother said to him, Child, why hast thou dealt thus with us? behold, thy father and I have sought thee distressed.
49 And he said to them, Why {is it} that ye have sought me? did ye not know that I ought to be {occupied} in my Father's business?
50 And they understood not the thing that he said to them.
51 And he went down with them and came to Nazareth, and he was in subjection to them. And his mother kept all these things in her heart.
52 And Jesus advanced in wisdom and stature, and in favour with God and men.