21 Bunun üzerine Petrus İsaya gelip, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Kardeşim bana karşı kaç kez günah işlerse onu bağışlamalıyım? Yedi kez mi?››

22 İsa, ‹‹Yedi kez değil›› dedi. ‹‹Yetmiş kere yedi kez derim sana.

23 Şöyle ki, Göklerin Egemenliği, köleleriyle hesaplaşmak isteyen bir krala benzer.

24 Kral hesap görmeye başladığında kendisine, borcu on bin talantı bulan bir köle getirildi.

25 Kölenin ödeme gücü olmadığından efendisi onun, karısının, çocuklarının ve bütün malının satılıp borcun ödenmesini buyurdu.

26 Köle yere kapanıp efendisine, ‹Ne olur, sabret! Bütün borcumu ödeyeceğim› dedi.

27 Efendisi köleye acıdı, borcunu bağışlayıp onu salıverdi.

28 ‹‹Ama köle çıkıp gitti, kendisine yüz dinar borcu olan başka bir köleye rastladı. Onu yakalayıp, ‹Borcunu öde› diyerek boğazına sarıldı.

29 Bu köle yüzüstü yere kapandı, ‹Ne olur, sabret! Borcumu ödeyeceğim› diye yalvardı.

30 Ama ilk köle bunu reddetti. Gitti, borcunu ödeyinceye dek adamı zindana kapattı.

31 Öteki köleler, olanları görünce çok üzüldüler. Efendilerine gidip bütün olup bitenleri anlattılar.

32 ‹‹Bunun üzerine efendisi köleyi yanına çağırdı. ‹Ey kötü köle!› dedi. ‹Bana yalvardığın için bütün borcunu bağışladım.

33 Benim sana acıdığım gibi, senin de köle arkadaşına acıman gerekmez miydi?›

34 Bu öfkeyle efendisi, bütün borcunu ödeyinceye dek onu işkencecilere teslim etti.

35 ‹‹Eğer her biriniz kardeşini gönülden bağışlamazsa, göksel Babam da size öyle davranacaktır.››

21 Then Peter came to him and said, Lord, how often shall my brother sin against me and I forgive him? until seven times?

22 Jesus says to him, I say not to thee until seven times, but until seventy times seven.

23 For this cause the kingdom of the heavens has become like a king who would reckon with his bondmen.

24 And having begun to reckon, one debtor of ten thousand talents was brought to him.

25 But he not having anything to pay, {his} lord commanded him to be sold, and his wife, and his children, and everything that he had, and that payment should be made.

26 The bondman therefore falling down did him homage, saying, Lord, have patience with me and I will pay thee all.

27 And the lord of that bondman, being moved with compassion, loosed him and forgave him the loan.

28 But that bondman having gone out, found one of his fellow-bondmen who owed him a hundred denarii. And having seized him, he throttled him, saying, Pay {me} if thou owest anything.

29 His fellow-bondman therefore, having fallen down {at his feet}, besought him, saying, Have patience with me, and I will pay thee.

30 But he would not, but went away and cast him into prison, until he should pay what was owing.

31 But his fellow-bondmen, having seen what had taken place, were greatly grieved, and went and recounted to their lord all that had taken place.

32 Then his lord, having called him to {him}, says to him, Wicked bondman! I forgave thee all that debt because thou besoughtest me;

33 shouldest not thou also have had compassion on thy fellow-bondman, as *I* also had compassion on thee?

34 And his lord being angry delivered him to the tormentors till he paid all that was owing to him.

35 Thus also my heavenly Father shall do to you if ye forgive not from your hearts every one his brother.