1 Bilge kadın evini yapar, 2 Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
2 Doğru yolda yürüyen, RABden korkar, 2 Yoldan sapan, RABbi hor görür.
3 Ahmağın sözleri sırtına kötektir, 2 Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
4 Öküz yoksa yemlik boş kalır, 2 Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
5 Güvenilir tanık yalan söylemez, 2 Yalancı tanıksa yalan solur.
6 Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, 2 Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
7 Akılsız kişiden uzak dur, 2 Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
8 İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, 2 Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
9 Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, 2 Dürüstler ise iyi niyetlidir.
10 Yürek kendi acısını bilir, 2 Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11 Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, 2 Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, 2 Ama sonu ölümdür.
13 Gülerken bile yürek sızlayabilir, 2 Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, 2 İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 Saf kişi her söze inanır, 2 İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, 2 Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17 Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, 2 Düzenbazdan herkes nefret eder.
18 Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, 2 İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19 Alçaklar iyilerin önünde, 2 Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20 Komşusu bile yoksulu sevmez, 2 Oysa zenginin dostu çoktur.
21 Komşuyu hor görmek günahtır, 2 Ne mutlu mazluma lütfedene!
22 Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? 2 Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23 Her emek kazanç getirir, 2 Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24 Bilgelerin tacı servetleridir, 2 Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır. ‹‹Akılsızların çelengiyse ahmaklıktır››.
25 Dürüst tanık can kurtarır, 2 Yalancı tanık aldatıcıdır.
26 RABden korkan tam güvenliktedir, 2 RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27 RAB korkusu yaşam kaynağıdır, 2 İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, 2 Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29 Geç öfkelenen akıllıdır, 2 Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30 Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, 2 Hırs ise insanı için için yer bitirir.
31 Muhtacı ezen, Yaradanını hor görüyor demektir. 2 Yoksula acıyansa Yaradanı yüceltir.
32 Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, 2 Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
33 Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, 2 Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
34 Doğruluk bir ulusu yüceltir, 2 Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
35 Kral sağduyulu kulunu beğenir, 2 Utanç getirene öfkelenir.
1 The wisdom of women buildeth their house; but folly plucketh it down with her hands.
2 He that walketh in his uprightness feareth Jehovah; but he that is perverted in his ways despiseth him.
3 In the fool's mouth is a rod of pride; but the lips of the wise shall preserve them.
4 Where no oxen are, the crib is clean; but much increase is by the strength of the ox.
5 A faithful witness will not lie; but a false witness uttereth lies.
6 A scorner seeketh wisdom, and there is none {for him}; but knowledge is easy unto the intelligent.
7 Go from the presence of a foolish man, in whom thou perceivest not the lips of knowledge.
8 The wisdom of the prudent is to discern his way; but the folly of the foolish is deceit.
9 Fools make a mock at trespass; but for the upright there is favour.
10 The heart knoweth its own bitterness, and a stranger doth not intermeddle with its joy.
11 The house of the wicked shall be overthrown; but the tent of the upright shall flourish.
12 There is a way that seemeth right unto a man, but the end thereof is the ways of death.
13 Even in laughter the heart is sorrowful, and the end of mirth is sadness.
14 The backslider in heart shall be filled with his own ways, and the good man from what is in himself.
15 The simple believeth every word; but the prudent {man} heedeth his going.
16 A wise {man} feareth and departeth from evil; but the foolish is overbearing and confident.
17 He that is soon angry dealeth foolishly, and a man of mischievous devices is hated.
18 The simple inherit folly; but the prudent are crowned with knowledge.
19 The evil bow before the good, and the wicked at the gates of the righteous {man}.
20 He that is poor is hated even of his own neighbour; but the rich hath many friends.
21 He that despiseth his neighbour sinneth; but he that is gracious to the afflicted, happy is he.
22 Do they not err that devise evil? but loving-kindness and truth are for those that devise good.
23 In all labour there is profit; but the talk of the lips {tendeth} only to want.
24 The crown of the wise is their riches; the folly of the foolish is folly.
25 A true witness delivereth souls; but deceit uttereth lies.
26 In the fear of Jehovah is strong confidence, and his children shall have a place of refuge.
27 The fear of Jehovah is a fountain of life, to turn away from the snares of death.
28 In the multitude of people is the king's glory; but in the lack of people is the ruin of a prince.
29 He that is slow to anger is of great understanding; but he that is hasty of spirit exalteth folly.
30 A sound heart is the life of the flesh; but envy the rottenness of the bones.
31 He that oppresseth the poor reproacheth his Maker; but he that honoureth Him is gracious to the needy.
32 The wicked is driven away by his evil-doing; but the righteous trusteth, {even} in his death.
33 Wisdom resteth in the heart of the intelligent {man}; but that which is in the foolish maketh itself known.
34 Righteousness exalteth a nation; but sin is a reproach to peoples.
35 The king's favour is toward a wise servant; but his wrath is {against} him that causeth shame.