1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? 2 Niçin bana yardım etmekten, 2 Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, 2 Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Oysa sen kutsalsın, 2 İsrailin övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 Sana güvendiler atalarımız, 2 Sana dayandılar, onları kurtardın.
5 Sana yakarıp kurtuldular, 2 Sana güvendiler, aldanmadılar.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, 2 İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Beni gören herkes alay ediyor, 2 Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8 ‹‹Sırtını RABbe dayadı, kurtarsın bakalım onu, 2 Madem onu seviyor, yardım etsin!››
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, 2 Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, 2 Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, 2 Yardım edecek kimse yok.
12 Boğalar kuşatıyor beni, 2 Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi 2 Ağızlarını açıyorlar bana.
14 Su gibi dökülüyorum, 2 Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; 2 Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, 2 Dilim damağıma yapışıyor; 2 Beni ölüm toprağına yatırdın.
16 Köpekler kuşatıyor beni, 2 Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, 2 Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, 2 Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, 2 Elbisem için kura çekiyorlar.
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; 2 Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20 Canımı kılıçtan, 2 Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21 Kurtar beni aslanın ağzından, 2 Yaban öküzlerinin boynuzundan. 2 Yanıt ver bana!
22 Adını kardeşlerime duyurayım, 2 Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23 Ey sizler, RABden korkanlar, Ona övgüler sunun! 2 Ey Yakup soyu, Onu yüceltin! 2 Ey İsrail soyu, Ona saygı gösterin!
24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, 2 Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; 2 Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, 2 Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26 Yoksullar yiyip doyacak, 2 RABbe yönelenler Ona övgü sunacak. 2 Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RABbe dönecek, 2 Ulusların bütün soyları Onun önünde yere kapanacak.
28 Çünkü egemenlik RABbindir, 2 Ulusları O yönetir.
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak 2 Ve Onun önünde yere kapanacak, 2 Toprağa gidenler, 2 Ölümlerine engel olamayanlar, 2 Eğilecekler Onun önünde.
30 Gelecek kuşaklar Ona kulluk edecek, 2 Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31 O'nun kurtarışını, 2 ‹‹Rab yaptı bunları›› diyerek, 2 Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
1 [To the chief Musician. Upon Aijeleth-Shahar. A Psalm of David.] My *God, my *God, why hast thou forsaken me? {why art thou} far from my salvation, from the words of my groaning?
2 My God, I cry by day, and thou answerest not; and by night, and there is no rest for me:
3 And thou art holy, thou that dwellest amid the praises of Israel.
4 Our fathers confided in thee: they confided, and thou didst deliver them.
5 They cried unto thee, and were delivered; they confided in thee, and were not confounded.
6 But I am a worm, and no man; a reproach of men, and the despised of the people.
7 All they that see me laugh me to scorn; they shoot out the lip, they shake the head, {saying:}
8 Commit it to Jehovah-let him rescue him; let him deliver him, because he delighteth in him!
9 But thou art he that took me out of the womb; thou didst make me trust, upon my mother's breasts.
10 I was cast upon thee from the womb; thou art my *God from my mother's belly.
11 Be not far from me, for trouble is near; for there is none to help.
12 Many bulls have encompassed me; Bashan's strong ones have beset me round.
13 They gape upon me with their mouth, {as} a ravening and a roaring lion.
14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is become like wax; it is melted in the midst of my bowels.
15 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue cleaveth to my palate; and thou hast laid me in the dust of death.
16 For dogs have encompassed me; an assembly of evil-doers have surrounded me: they pierced my hands and my feet.
17 I may count all my bones. They look, they stare upon me;
18 They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.
19 But thou, Jehovah, be not far {from me}; O my strength, haste thee to help me.
20 Deliver my soul from the sword; my only one from the power of the dog;
21 Save me from the lion's mouth. Yea, from the horns of the buffaloes hast thou answered me.
22 I will declare thy name unto my brethren, in the midst of the congregation will I praise thee.
23 Ye that fear Jehovah, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and revere him, all ye the seed of Israel.
24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him: but when he cried unto him, he heard.
25 My praise is from thee, in the great congregation; I will pay my vows before them that fear him.
26 The meek shall eat and be satisfied; they shall praise Jehovah that seek him: your heart shall live for ever.
27 All the ends of the earth shall remember and turn unto Jehovah, and all the families of the nations shall worship before thee:
28 For the kingdom is Jehovah's, and he ruleth among the nations.
29 All the fat ones of the earth shall eat and worship; all they that go down to the dust shall bow before him, and he that cannot keep alive his own soul.
30 A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.
31 They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done {it}.