1 Ey bütün halklar, dinleyin! 2 Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Halk çocukları, bey çocukları, 2 Zenginler, yoksullar!
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan, 2 Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 Kulak vereceğim özdeyişlere, 2 Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Niçin korkayım kötü günlerde 2 Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Onlar varlıklarına güvenir, 2 Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, 2 Tanrıya fidye veremez.
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, 2 Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9 Böyle olmasa, 2 Sonsuza dek yaşar insan, 2 Mezar yüzü görmez.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, 2 Aptallarla budalaların yok olduğunu. 2 Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri, 2 Kuşaklar boyu konutları olacak, 2 Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 Budalaların yolu, 2 Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, 2 Ölüm güdecek onları. 2 Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, 2 Cesetleri çürüyecek, 2 Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15 Ama Tanrı beni 2 Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak 2 Ve yanına alacak. |iSela
16 Korkma biri zenginleşirse, 2 Evinin görkemi artarsa.
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, 2 Görkemi onunla mezara gitmez.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile, 2 Başarılı olunca övülse bile.
19 Atalarının kuşağına katılacak, 2 Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
1 [To the chief Musician. Of the sons of Korah. A Psalm.] Hear this, all ye peoples; give ear, all inhabitants of the world:
2 Both men of low and men of high degree, rich and poor alike.
3 My mouth shall speak wisdom, and the meditation of my heart shall be of understanding:
4 I will incline mine ear to a parable, I will open my riddle upon the harp.
5 Wherefore should I fear in the days of adversity, {when} the iniquity of my supplanters encompasseth me? -
6 They depend upon their wealth, and boast themselves in the abundance of their riches. ...
7 None can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him,
8 (For the redemption of their soul is costly, and must be given up for ever,)
9 That he should still live perpetually, {and} not see corruption.
10 For he seeth that wise men die; all alike, the fool and the brutish perish, and they leave their wealth to others.
11 Their inward thought is, that their houses are for ever, their dwelling-places from generation to generation: they call the lands after their own names.
12 Nevertheless, man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.
13 This their way is their folly, yet they that come after them delight in their sayings. Selah.
14 Like sheep are they laid in Sheol: Death feedeth on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their comeliness shall be for Sheol to consume, that there be no habitation for them.
15 But God will redeem my soul from the power of Sheol: for he will receive me. Selah.
16 Be not afraid when a man becometh rich, when the glory of his house is increased:
17 For when he dieth, he shall carry nothing away; his glory shall not descend after him.
18 Though he blessed his soul in his lifetime, -and men will praise thee when thou doest well to thyself, -
19 It shall go to the generation of his fathers: they shall never see light.
20 Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.