1 İsraillilerin tümü Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: ‹‹Biz senin etin, kemiğiniz.

2 Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsraile komuta eden sendin. Tanrın RAB sana, ‹Halkım İsraili sen güdecek, onlara sen önder olacaksın› diye söz verdi.››

3 İsrailin bütün ileri gelenleri Hevrona, Kral Davutun yanına gelince, Davut RABbin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da RABbin Samuel aracılığıyla söylediği söz uyarınca, Davutu İsrail Kralı olarak meshettiler.

4 Kral Davutla İsrailliler Yevus diye bilinen Yeruşalime saldırmak için yola çıktılar. Orada yaşayan Yevuslular

5 Davuta, ‹‹Sen buraya giremezsin›› dediler. Ne var ki, Davut Siyon Kalesini, Davut Kentini ele geçirdi.

6 Davut, ‹‹Yevuslulara ilk saldıran kişi komutan ve önder olacak›› demişti. İlk saldırıyı Seruya oğlu Yoav yaptı, böylece ordu komutanı oldu.

7 Bundan sonra Davut kalede oturmaya başladı. Bunun için oraya ‹‹Davut Kenti›› adı verildi.

8 Çevredeki bölgeyi, Millodan çevre surlara kadar uzanan kesimi inşa etti. Yoav da kentin geri kalan bölümünü onardı.

9 Davut giderek güçleniyordu. Çünkü Her Şeye Egemen RAB onunlaydı.

10 RABbin İsraile verdiği söz uyarınca Davutun yiğit askerlerinin komutanları İsrail halkıyla birlikte Davutu kral yaptılar ve krallığının güçlenmesi için onu desteklediler.

11 Bunların adları şöyledir: Üçlerin önderi Hakmonlu Yaşovam, mızrağını üç yüz kişiye karşı kaldırıp bir saldırıda hepsini öldürdü. ‹‹Otuzlar››.

12 İkincisi, üç yiğitlerden biri olan Ahohlu Dodo oğlu Elazar.

13 Filistliler savaş için Pas-Dammimde toplandıklarında Elazar Davutun yanındaydı. Orada bir arpa tarlası vardı. İsrailliler Filistlilerin önünden kaçmıştı.

14 Ama Elazarla Davut tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüşlerdi. RAB onlara büyük bir zafer sağlamıştı.

15 Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasındaki kayaya gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.

16 Bu sırada Davut hisarda, başka bir Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.

17 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.

18 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.

19 ‹‹Ey Tanrım, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Canlarını tehlikeye atarak suyu getirdikleri için Davut içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.

20 Yoavın kardeşi Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.

21 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.

22 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.

23 Beş arşınfü boyunda iri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde dokumacı sırığı gibi bir mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.

24 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.

25 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.

26 Öteki yiğitler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,

27 Harorlu Şammot, Pelonlu Heles,

28 Tekoalı İkkeş oğlu İra, Anatotlu Aviezer,

29 Huşalı Sibbekay, Ahohlu İlay,

30 Netofalı Mahray ve Baana oğlu Helet,

31 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay, Piratonlu Benaya,

32 Gaaş vadilerinden Huray, Arvalı Aviel,

33 Baharumlu Azmavet, Şaalbonlu Elyahba,

34 Gizonlu Haşemin oğulları, Hararlı Şage oğlu Yonatan,

35 Hararlı Sakâr oğlu Ahiam, Ur oğlu Elifal,

36 Mekeralı Hefer, Pelonlu Ahiya,

37 Karmelli Hesro, Ezbay oğlu Naaray,

38 Natanın kardeşi Yoel, Hacer oğlu Mivhar,

39 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Berotlu Nahray,

40 Yattirli İra ve Garev,

41 Hititli Uriya, Ahlay oğlu Zavat,

42 Rubenlilerin önderi Rubenli Şiza oğlu Adina ve ona eşlik eden otuz kişi,

43 Maaka oğlu Hanan, Mitanlı Yoşafat,

44 Aşteralı Uzziya, Aroerli Hotamın oğulları Şama ve Yeiel,

45 Şimri oğlu Yediael ve kardeşi Tisli Yoha,

46 Mahavlı Eliel, Elnaamın oğulları Yerivay ve Yoşavya, Moavlı Yitma,

47 Eliel, Ovet, Mesovalı Yaasiel.

1 Tout Israël s'assembla auprès de David à Hébron, en disant: Voici, nous sommes tes os et ta chair.

2 Autrefois déjà, même lorsque Saül était roi, c'était toi qui conduisais et qui ramenais Israël. L'Eternel, ton Dieu, t'a dit: Tu paîtras mon peuple d'Israël, et tu seras le chef de mon peuple d'Israël.

3 Ainsi tous les anciens d'Israël vinrent auprès du roi à Hébron, et David fit alliance avec eux à Hébron, devant l'Eternel. Ils oignirent David pour roi sur Israël, selon la parole de l'Eternel, prononcée par Samuel.

4 David marcha avec tout Israël sur Jérusalem, qui est Jebus. Là étaient les Jébusiens, habitants du pays.

5 Les habitants de Jebus dirent à David: Tu n'entreras point ici. Mais David s'empara de la forteresse de Sion: c'est la cité de David.

6 David avait dit: Quiconque battra le premier les Jébusiens sera chef et prince. Joab, fils de Tseruja, monta le premier, et il devint chef.

7 David s'établit dans la forteresse; c'est pourquoi on l'appela cité de David.

8 Il fit tout autour de la ville des constructions, depuis Millo et aux environs; et Joab répara le reste de la ville.

9 David devenait de plus en plus grand, et l'Eternel des armées était avec lui.

10 Voici les chefs des vaillants hommes qui étaient au service de David, et qui l'aidèrent avec tout Israël à assurer sa domination, afin de l'établir roi, selon la parole de l'Eternel au sujet d'Israël.

11 Voici, d'après leur nombre, les vaillants hommes qui étaient au service de David. Jaschobeam, fils de Hacmoni, l'un des principaux officiers. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, qu'il fit périr en une seule fois.

12 Après lui, Eléazar, fils de Dodo, l'Achochite, l'un des trois guerriers.

13 Il était avec David à Pas-Dammim, où les Philistins s'étaient rassemblés pour combattre. Il y avait là une pièce de terre remplie d'orge; et le peuple fuyait devant les Philistins.

14 Ils se placèrent au milieu du champ, le protégèrent, et battirent les Philistins. Et l'Eternel opéra une grande délivrance.

15 Trois des trente chefs descendirent auprès de David sur le rocher dans la caverne d'Adullam, lorsque le camp des Philistins était dressé dans la vallée des Rephaïm.

16 David était alors dans la forteresse, et il y avait un poste de Philistins à Bethléhem.

17 David eut un désir, et il dit: Qui me fera boire de l'eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem?

18 Alors les trois hommes passèrent au travers du camp des Philistins, et puisèrent de l'eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem. Ils l'apportèrent et la présentèrent à David; mais David ne voulut pas la boire, et il la répandit devant l'Eternel.

19 Il dit: Que mon Dieu me garde de faire cela! Boirais-je le sang de ces hommes qui sont allés au péril de leur vie? Car c'est au péril de leur vie qu'ils l'ont apportée. Et il ne voulut pas la boire. Voilà ce que firent ces trois vaillants hommes.

20 Abischaï, frère de Joab, était le chef des trois. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, et les tua; et il eut du renom parmi les trois.

21 Il était le plus considéré des trois de la seconde série, et il fut leur chef; mais il n'égala pas les trois premiers.

22 Benaja, fils de Jehojada, fils d'un homme de Kabtseel, rempli de valeur et célèbre par ses exploits. Il frappa les deux lions de Moab. Il descendit au milieu d'une citerne, où il frappa un lion, un jour de neige.

23 Il frappa un Egyptien d'une stature de cinq coudées et ayant à la main une lance comme une ensouple de tisserand; il descendit contre lui avec un bâton, arracha la lance de la main de l'Egyptien, et s'en servit pour le tuer.

24 Voilà ce que fit Benaja, fils de Jehojada; et il eut du renom parmi les trois vaillants hommes.

25 Il était le plus considéré des trente; mais il n'égala pas les trois premiers. David l'admit dans son conseil secret.

26 Hommes vaillants de l'armée: Asaël, frère de Joab. Elchanan, fils de Dodo, de Bethléhem.

27 Schammoth, d'Haror. Hélets, de Palon.

28 Ira, fils d'Ikkesch, de Tekoa. Abiézer, d'Anathoth.

29 Sibbecaï, le Huschatite. Ilaï, d'Achoach.

30 Maharaï, de Nethopha. Héled, fils de Baana, de Nethopha.

31 Ithaï, fils de Ribaï, de Guibea des fils de Benjamin. Benaja, de Pirathon.

32 Huraï, de Nachalé-Gaasch. Abiel, d'Araba.

33 Azmaveth, de Bacharum. Eliachba, de Schaalbon.

34 Bené-Haschem, de Guizon. Jonathan, fils de Schagué, d'Harar.

35 Achiam, fils de Sacar, d'Harar. Eliphal, fils d'Ur.

36 Hépher, de Mekéra. Achija, de Palon.

37 Hetsro, de Carmel. Naaraï, fils d'Ezbaï.

38 Joël, frère de Nathan. Mibchar, fils d'Hagri.

39 Tsélek, l'Ammonite. Nachraï, de Béroth, qui portait les armes de Joab, fils de Tseruja.

40 Ira, de Jéther. Gareb, de Jéther.

41 Urie, le Héthien. Zabad, fils d'Achlaï.

42 Adina, fils de Schiza, le Rubénite, chef des Rubénites, et trente avec lui.

43 Hanan, fils de Maaca. Josaphat, de Mithni.

44 Ozias, d'Aschtharoth. Schama et Jehiel, fils de Hotham, d'Aroër.

45 Jediaël, fils de Schimri. Jocha, son frère, le Thitsite.

46 Eliel, de Machavim, Jeribaï et Joschavia, fils d'Elnaam. Jithma, le Moabite.

47 Eliel, Obed et Jaasiel-Metsobaja.