1 Davutun son sözleri şunlardır: 2 ‹‹İşay oğlu Davut, 2 Tanrının yükselttiği adam, 2 Yakupun Tanrısının meshettiği, 2 İsrailin sevilen ezgi okuyucusu şöyle diyor:
2 RABbin Ruhu benim aracılığımla konuşuyor, 2 Sözü dilimin ucundadır.
3 İsrailin Tanrısı konuştu, 2 İsrailin kayası bana dedi ki, 2 ‹İnsanları doğrulukla 2 Ve Tanrı korkusuyla yöneten kişi,
4 Bulutsuz bir sabah, 2 Şafakta görünen gün ışığı gibidir, 2 Parlaklığı yağmurdan sonra topraktan ot bitirir.›
5 Soyum da Tanrıyla böyle değil mi? 2 O benimle sonsuza dek kalıcı, 2 Her yönüyle düzenli ve güvenilir bir antlaşma yaptı. 2 Kesin kurtuluşa ve her dileğime kavuşmamı O sağlamayacak mı?
6 Kötülere gelince, 2 Elle tutulamayan dikenler gibi 2 Tümü bir yana atılacak.
7 Dikenlere dokunan kişi, 2 Demir bir araçla 2 Ya da mızrağın sapıyla dokunur. 2 Dikenler oldukları yerde bütünüyle yakılacak.››
8 Davutun yiğit askerlerinin adları şunlardır: Esnili Adino diye de bilinen üç kişinin önderi Tahkemonlu Yoşeb-Başşevet bir saldırıda sekiz yüz kişiyi öldürdü.
9 İkincisi, Ahohlu Dodo oğlu Elazar. Pas-Dammimde savaşmak için toplanan Filistlilere meydan okuyan Davutun yanındaki üç yiğitten biriydi. İsrailliler o sırada geri çekilmişlerdi.
10 Ama Elazar yerinde durdu; eli yorulup kılıca yapışıncaya dek Filistlileri öldürdü. O gün RAB büyük bir zafer sağladı. İsrailliler yalnız yere serilenleri yağmalamak üzere Elazara döndüler. 1Ta.11:13).
11 Üçüncüsü, Hararlı Age oğlu Şammaydı. Filistliler Lahaydaki bir mercimek tarlasının yanında toplandıklarında, İsrailli askerler onların önünden kaçmıştı.
12 Ama Şamma tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüştü. RAB büyük bir zafer sağlamıştı.
13 Biçme zamanı Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasına gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.
14 Bu sırada Davut hisarda, ikinci Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.
15 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.
16 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.
17 ‹‹Ya RAB, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Bu yüzden suyu içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.
18 Yoavın kardeşi, Seruya oğlu Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.
19 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.
20 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.
21 İri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.
22 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.
23 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.
24 Otuzların arasında sayılan ötekiler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, 2 Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,
25 İkisi de Harotlu olan Şamma ve Elika,
26 Paletli Heles, Tekoalı İkkeş oğlu İra,
27 Anatotlu Aviezer, Huşalı Mevunnay,
28 Ahohlu Salmon, Netofalı Mahray,
29 Netofalı Baana oğlu Helev, 2 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay,
30 Piratonlu Benaya, Gaaş vadilerinden Hidday,
31 Arvalı Avialvon, Barhumlu Azmavet,
32 Şaalbonlu Elyahba, Yaşanın oğulları ve Yonatan,
33 Hararlı Şamma, Hararlı Şarar oğlu Ahiam,
34 Maakalı Ahasbay oğlu Elifelet, 2 Gilolu Ahitofel oğlu Eliam,
35 Karmelli Hesray, Aravlı Paaray,
36 Sovalı Natan oğlu Yigal, Gatlı Bani,
37 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Beerotlu Nahray,
38 Yattirli İra ve Garev,
39 Hititli Uriya. 2 Tümü otuz yedi kişiydi.
1 Voici les dernières paroles de David. Parole de David, fils d'Isaï, Parole de l'homme haut placé, De l'oint du Dieu de Jacob, Du chantre agréable d'Israël.
2 L'esprit de l'Eternel parle par moi, Et sa parole est sur ma langue.
3 Le Dieu d'Israël a parlé, Le rocher d'Israël m'a dit: Celui qui règne parmi les hommes avec justice, Celui qui règne dans la crainte de Dieu,
4 Est pareil à la lumière du matin, quand le soleil brille Et que la matinée est sans nuages; Ses rayons après la pluie font sortir de terre la verdure.
5 N'en est-il pas ainsi de ma maison devant Dieu, Puisqu'il a fait avec moi une alliance éternelle, En tous points bien réglée et offrant pleine sécurité? Ne fera-t-il pas germer tout mon salut et tous mes désirs?
6 Mais les méchants sont tous comme des épines que l'on rejette, Et que l'on ne prend pas avec la main;
7 Celui qui les touche s'arme d'un fer ou du bois d'une lance, Et on les brûle au feu sur place.
8 Voici les noms des vaillants hommes qui étaient au service de David. Joscheb-Basschébeth, le Tachkemonite, l'un des principaux officiers. Il brandit sa lance sur huit cents hommes, qu'il fit périr en une seule fois.
9 Après lui, Eléazar, fils de Dodo, fils d'Achochi. Il était l'un des trois guerriers qui affrontèrent avec David les Philistins rassemblés pour combattre, tandis que les hommes d'Israël se retiraient sur les hauteurs.
10 Il se leva, et frappa les Philistins jusqu'à ce que sa main fût lasse et qu'elle restât attachée à son épée. L'Eternel opéra une grande délivrance ce jour-là. Le peuple revint après Eléazar, seulement pour prendre les dépouilles.
11 Après lui, Schamma, fils d'Agué, d'Harar. Les Philistins s'étaient rassemblés à Léchi. Il y avait là une pièce de terre remplie de lentilles; et le peuple fuyait devant les Philistins.
12 Schamma se plaça au milieu du champ, le protégea, et battit les Philistins. Et l'Eternel opéra une grande délivrance.
13 Trois des trente chefs descendirent au temps de la moisson et vinrent auprès de David, dans la caverne d'Adullam, lorsqu'une troupe de Philistins était campée dans la vallée des Rephaïm.
14 David était alors dans la forteresse, et il y avait un poste de Philistins à Bethléhem.
15 David eut un désir, et il dit: Qui me fera boire de l'eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem?
16 Alors les trois vaillants hommes passèrent au travers du camp des Philistins, et puisèrent de l'eau de la citerne qui est à la porte de Bethléhem. Ils l'apportèrent et la présentèrent à David; mais il ne voulut pas la boire, et il la répandit devant l'Eternel.
17 Il dit: Loin de moi, ô Eternel, la pensée de faire cela! Boirais-je le sang de ces hommes qui sont allés au péril de leur vie? Et il ne voulut pas la boire. Voilà ce que firent ces trois vaillants hommes.
18 Abischaï, frère de Joab, fils de Tseruja, était le chef des trois. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, et les tua; et il eut du renom parmi les trois.
19 Il était le plus considéré des trois, et il fut leur chef; mais il n'égala pas les trois premiers.
20 Benaja, fils de Jehojada, fils d'un homme de Kabtseel, rempli de valeur et célèbre par ses exploits. Il frappa les deux lions de Moab. Il descendit au milieu d'une citerne, où il frappa un lion, un jour de neige.
21 Il frappa un Egyptien d'un aspect formidable et ayant une lance à la main; il descendit contre lui avec un bâton, arracha la lance de la main de l'Egyptien, et s'en servit pour le tuer.
22 Voilà ce que fit Benaja, fils de Jehojada; et il eut du renom parmi les trois vaillants hommes.
23 Il était le plus considéré des trente; mais il n'égala pas les trois premiers. David l'admit dans son conseil secret.
24 Asaël, frère de Joab, du nombre des trente. Elchanan, fils de Dodo, de Bethléhem.
25 Schamma, de Harod. Elika, de Harod.
26 Hélets, de Péleth. Ira, fils d'Ikkesch, de Tekoa.
27 Abiézer, d'Anathoth. Mebunnaï, de Huscha.
28 Tsalmon, d'Achoach. Maharaï, de Nethopha.
29 Héleb, fils de Baana, de Nethopha. Ittaï, fils de Ribaï, de Guibea des fils de Benjamin.
30 Benaja, de Pirathon. Hiddaï, de Nachalé-Gaasch.
31 Abi-Albon, d'Araba. Azmaveth, de Barchum.
32 Eliachba, de Schaalbon. Bené-Jaschen. Jonathan.
33 Schamma, d'Harar. Achiam, fils de Scharar, d'Arar.
34 Eliphéleth, fils d'Achasbaï, fils d'un Maacathien. Eliam, fils d'Achitophel, de Guilo.
35 Hetsraï, de Carmel. Paaraï, d'Arab.
36 Jigueal, fils de Nathan, de Tsoba. Bani, de Gad.
37 Tsélek, l'Ammonite. Naharaï, de Beéroth, qui portait les armes de Joab, fils de Tseruja.
38 Ira, de Jéther. Gareb, de Jéther.
39 Urie, le Héthien. En tout, trente-sept.