1 |iPeygamber Habakkukun Duası - Şigyonotfç |iMakamında|r

2 Ya RAB, ününü duydum ve yaptıklarının karşısında ürperdim. 2 Günümüzde de aynı şeyleri yap, ya RAB, 2 Şimdi herkes bilsin neler yapabildiğini. 2 Öfkeliyken merhametini anımsa! biçimi olduğu sanılıyor.

3 Tanrı Temandan, 2 Kutsal Tanrı Paran Dağından geldi. |iSela 2 Görkemi kapladı gökleri, 2 Ona sunulan övgüler dünyayı doldurdu. sanılıyor.

4 Güneş gibi parıldıyor, 2 Elleri ışık saçıyor. 2 Gücünün gizi ellerinde.

5 Yayılıyor salgın hastalıklar önüsıra, 2 Ardısıra da ölümcül hastalıklar.

6 Duruşuyla dünyayı sarstı, 2 Titretti ulusları bakışıyla, 2 Yaşlı dağlar darmadağın oldu, 2 Dünya kurulalı beri var olan tepeler Ona baş eğdi. 2 Tanrının yolları değişmezdir.

7 Kuşan çadırlarını çaresizlik içinde gördüm, 2 Midyan konutları korkudan titriyordu.

8 Ya RAB, nehirlere mi öfkelendin? 2 Gazabın ırmaklara mı? 2 Yoksa denize mi kızdın da, 2 Atlarına, yenilmez savaş arabalarına bindin?

9 Gerdin yayını, 2 Okların içtiğin antlardır. |iSela 2 Yeryüzünü akarsularla yardın.

10 Sarsıldı dağlar seni görünce, 2 Seller her yanı süpürüp geçti. 2 Engin denizler gürledi, dalgalar yükseldi.

11 Uçuşan oklarının pırıltısından, 2 Parlayan mızrağının ışıltısından, 2 Yerlerinde durakaldı güneş ve ay.

12 Gazap içinde ilerledin yeryüzünde, 2 Ulusları öfkeyle çiğneyip ezdin.

13 Kendi halkını, seçtiğin ulusu kurtarmaya geldin. 2 Kötü soyun başını ezdin, 2 Soydun onu tepeden tırnağa. |iSela

14 Başını kendi mızrağıyla deldin. 2 Askerleri fırtına gibi gelmişti bizi dağıtmaya, 2 Saklanan düşkünleri yok etmiş gibi seviniyorlardı.

15 Sense atlarınla çiğneyip geçtin büyük denizleri, 2 Sularını köpürterek...

16 Sesini duyunca yüreğim hopladı, 2 Seğirdi dudaklarım, 2 Kemiklerim eridi sanki, 2 Çözüldü dizlerimin bağı. 2 Ama bize saldıran halkın felakete uğrayacağı günü 2 Sabırla bekleyeceğim.

17 Tomurcuklanmasa incir ağaçları, 2 Asmalar üzüm vermese, 2 Boşa gitse de zeytine verilen emek, 2 Tarlalar ürün vermese de, 2 Boşalsa da davar ağılları, 2 Sığır kalmasa da ahırlarda,

18 Ben yine RAB sayesinde sevineceğim, 2 Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.

19 Egemen RAB gücümdür benim. 2 Ayaklarıma geyik ayağının çevikliğini verir. 2 Aşırtır beni yükseklerden. |iMüzik şefi için: Telli sazlar eşliğinde söylenecek.|r

1 Prière d'Habakuk, le prophète. Sur le mode des complaintes.

2 Eternel, j'ai entendu ce que tu as annoncé, je suis saisi de crainte. Accomplis ton oeuvre dans le cours des années, ô Eternel! Dans le cours des années manifeste-la! Mais dans ta colère souviens-toi de tes compassions!

3 Dieu vient de Théman, Le Saint vient de la montagne de Paran... Pause. Sa majesté couvre les cieux, Et sa gloire remplit la terre.

4 C'est comme l'éclat de la lumière; Des rayons partent de sa main; Là réside sa force.

5 Devant lui marche la peste, Et la peste est sur ses traces.

6 Il s'arrête, et de l'oeil il mesure la terre; Il regarde, et il fait trembler les nations; Les montagnes éternelles se brisent, Les collines antiques s'abaissent; Les sentiers d'autrefois s'ouvrent devant lui.

7 Je vois dans la détresse les tentes de l'Ethiopie, Et les tentes du pays de Madian sont dans l'épouvante.

8 L'Eternel est-il irrité contre les fleuves? Est-ce contre les fleuves que s'enflamme ta colère, Contre la mer que se répand ta fureur, Pour que tu sois monté sur tes chevaux, Sur ton char de victoire?

9 Ton arc est mis à nu; Les malédictions sont les traits de ta parole... Pause. Tu fends la terre pour donner cours aux fleuves.

10 A ton aspect, les montagnes tremblent; Des torrents d'eau se précipitent; L'abîme fait entendre sa voix, Il lève ses mains en haut.

11 Le soleil et la lune s'arrêtent dans leur demeure, A la lumière de tes flèches qui partent, A la clarté de ta lance qui brille.

12 Tu parcours la terre dans ta fureur, Tu écrases les nations dans ta colère.

13 Tu sors pour délivrer ton peuple, Pour délivrer ton oint; Tu brises le faîte de la maison du méchant, Tu la détruis de fond en comble. Pause.

14 Tu perces de tes traits la tête de ses chefs, Qui se précipitent comme la tempête pour me disperser, Poussant des cris de joie, Comme s'ils dévoraient déjà le malheureux dans leur repaire.

15 Avec tes chevaux tu foules la mer, La boue des grandes eaux.

16 J'ai entendu... Et mes entrailles sont émues. A cette voix, mes lèvres frémissent, Mes os se consument, Et mes genoux chancellent: En silence je dois attendre le jour de la détresse, Le jour où l'oppresseur marchera contre le peuple.

17 Car le figuier ne fleurira pas, La vigne ne produira rien, Le fruit de l'olivier manquera, Les champs ne donneront pas de nourriture; Les brebis disparaîtront du pâturage, Et il n'y aura plus de boeufs dans les étables.

18 Toutefois, je veux me réjouir en l'Eternel, Je veux me réjouir dans le Dieu de mon salut.

19 L'Eternel, le Seigneur, est ma force; Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me fait marcher sur mes lieux élevés. Au chef des chantres. Avec instruments à cordes.