1 O gün RAB Livyatanı, o kaçan yılanı, 2 Evet Livyatanı, o kıvrıla kıvrıla giden yılanı 2 Acımasız, kocaman, güçlü kılıcıyla cezalandıracak, 2 Denizdeki canavarı öldürecek.

2 O gün RAB, 2 ‹‹Sevdiğim bağ için ezgiler söyleyin›› diyecek,

3 ‹‹Ben RAB, bağın koruyucusuyum, 2 Onu sürekli sularım. 2 Kimse zarar vermesin diye 2 Gece gündüz beklerim.

4 Kızgın değilim. 2 Keşke karşıma dikenli çalılar çıksa! 2 Onların üzerine yürür, 2 Tümünü ateşe verirdim.

5 Ya da koruyuculuğuma sarılsınlar, 2 Barışsınlar benimle, 2 Evet, benimle barışsınlar.››

6 Yakup soyu gelecekte kök salacak, 2 İsrail filizlenip çiçeklenecek, 2 Yeryüzünü meyvesiyle dolduracak.

7 RAB İsraillileri, kendilerini cezalandıranları cezalandırdığı gibi cezalandırdı mı? 2 Ya da İsraillileri başkalarını öldürdüğü gibi öldürdü mü?

8 RAB onları yargıladı, 2 Kovup sürgüne gönderdi. 2 Doğu rüzgarının estiği gün 2 Onları şiddetli soluğuyla savurdu.

9 Böylece Yakup soyunun suçu bağışlanacak. 2 Günahlarının kaldırılmasının sonucu şöyle olacak: 2 Sunağın taşlarını tebeşir taşı gibi un ufak ettiklerinde 2 Ne Aşera putu ne de buhur sunağı kalacak.

10 Surlu kent terk edildi, 2 Çöl kadar ıssız, sahipsiz bir yurt oldu. 2 Dana orada otlayıp uzanacak, 2 Filizlerini yiyip bitirecek.

11 Kuruyan dalları koparılacak, 2 Kadınlar gelip bunları yakacaklar. 2 Çünkü bu halk akıllı bir halk değil. 2 Bu yüzden onları yaratan kendilerine acımayacak, 2 Onlara biçim veren onları kayırmayacak.

12 Ey İsrailoğulları, o gün RAB gürül gürül akan Fırat ile Mısır Vadisi arasında harman döver gibi, sizi birer birer toplayacak.

13 Evet, o gün büyük bir boru çalınacak; Asur'da yitenlerle Mısır'a sürgün edilenler gelip kutsal dağda, Yeruşalim'de RAB'be tapınacaklar.

1 En ce jour, l'Eternel frappera de sa dure, grande et forte épée Le léviathan, serpent fuyard, Le léviathan, serpent tortueux; Et il tuera le monstre qui est dans la mer.

2 En ce jour-là, Chantez un cantique sur la vigne.

3 Moi l'Eternel, j'en suis le gardien, Je l'arrose à chaque instant; De peur qu'on ne l'attaque, Nuit et jour je la garde.

4 Il n'y a point en moi de colère; Mais si je trouve à combattre des ronces et des épines, Je marcherai contre elles, je les consumerai toutes ensemble,

5 A moins qu'on ne me prenne pour refuge, Qu'on ne fasse la paix avec moi, qu'on ne fasse la paix avec moi.

6 Dans les temps à venir, Jacob prendra racine, Israël poussera des fleurs et des rejetons, Et il remplira le monde de ses fruits.

7 L'Eternel l'a-t-il frappé comme il a frappé ceux qui le frappaient? L'a-t-il tué comme il a tué ceux qui le tuaient?

8 C'est avec mesure que tu l'as châtié par l'exil, En l'emportant par le souffle impétueux du vent d'orient.

9 Ainsi le crime de Jacob a été expié, Et voici le fruit du pardon de son péché: L'Eternel a rendu toutes les pierres des autels Pareilles à des pierres de chaux réduites en poussière; Les idoles d'Astarté et les statues du soleil ne se relèveront plus.

10 Car la ville forte est solitaire, C'est une demeure délaissée et abandonnée comme le désert; Là pâture le veau, il s'y couche, et broute les branches.

11 Quand les rameaux sèchent, on les brise; Des femmes viennent, pour les brûler. C'était un peuple sans intelligence: Aussi celui qui l'a fait n'a point eu pitié de lui, Celui qui l'a formé ne lui a point fait grâce.

12 En ce temps-là, L'Eternel secouera des fruits, Depuis le cours du fleuve jusqu'au torrent d'Egypte; Et vous serez ramassés un à un, enfants d'Israël!

13 En ce jour, on sonnera de la grande trompette, Et alors reviendront ceux qui étaient exilés au pays d'Assyrie Ou fugitifs au pays d'Egypte; Et ils se prosterneront devant l'Eternel, Sur la montagne sainte, à Jérusalem.