1 Bununla birlikte sıkıntı çekmiş olan ülke karanlıkta kalmayacak. Geçmişte Zevulun ve Naftali bölgelerini alçaltan Tanrı, gelecekte Şeria Irmağının ötesinde, Deniz Yolunda, ulusların yaşadığı Celileyi onurlandıracak.

2 Karanlıkta yürüyen halk 2 Büyük bir ışık görecek; 2 Ölümün gölgelediği diyarda 2 Yaşayanların üzerine ışık parlayacak.

3 Ya RAB, ulusu çoğaltacak, sevincini artıracaksın. 2 Ekin biçenlerin neşelendiği, 2 Ganimet paylaşanların coştuğu gibi, 2 Onlar da sevinecek senin önünde.

4 Çünkü onlara yük olan boyunduruğu, 2 Omuzlarını döven değneği, 2 Onlara eziyet edenlerin sopasını paramparça edeceksin; 2 Tıpkı Midyanlıları yenilgiye uğrattığın günkü gibi.

5 Savaşta giyilen çizmeleri 2 Ve kana bulanmış giysileri 2 Yakılacak, ateşe yem olacak.

6 Çünkü bize bir çocuk doğacak, 2 Bize bir oğul verilecek. 2 Yönetim onun omuzlarında olacak. 2 Onun adı Harika Öğütçüfı, Güçlü Tanrı, 2 Ebedi Baba, Esenlik Önderi olacak.

7 Davutun tahtı ve ülkesi üzerinde egemenlik sürecek. 2 Egemenliğinin ve esenliğinin büyümesi son bulmayacak. 2 Egemenliğini adaletle, doğrulukla kuracak 2 Ve sonsuza dek sürdürecek. 2 Her Şeye Egemen RABbin gayreti bunu sağlayacak.

8 Rab İsrail için, 2 Yakup soyu için yargısını bildirdi. 2 Bu yargı yerine gelecek.

9 Bütün halk, Efrayim ve Samiriyede yaşayanlar, 2 Rabbin bu yargısını duyacak. 2 Gururlu ve küstah olan bu halk diyor ki,

10 ‹‹Kerpiç evler yıkıldı, 2 Ama yerlerine yontma taştan evler yapacağız. 2 Yabanıl incir ağaçları kesildi, 2 Ama yerlerine sedir ağaçları dikeceğiz.››

11 Bundan dolayı RAB, Resinin hasımlarını 2 Halka karşı güçlendirecek; 2 Düşmanlarını, doğudan Aramlıları, 2 Batıdan Filistlileri ayaklandıracak. 2 Bunlar ağızlarını ardına kadar açıp İsraili yutacaklar. 2 Bütün bunlara karşın RABbin öfkesi dinmedi, 2 Eli hâlâ kalkmış durumda.

13 Halk kendisini cezalandıran RABbe dönmeyecek, 2 Her Şeye Egemen RABbi aramayacak.

14 Bunun için RAB İsrailden başı da kuyruğu da 2 Hurma dalını da sazı da 2 Bir günde kesip atacak.

15 Baş ileri gelen saygın kişi, 2 Kuyruksa öğretisi sahte olan peygamberdir.

16 Çünkü bu halkı saptıranlar ona yol gösterenlerdir. 2 Onları izleyenler de yem oluyor.

17 Bu yüzden Rab onların gençleri için sevinç duymayacak, 2 Öksüzlerine, dul kadınlarına acımayacak. 2 Çünkü hepsi tanrısızdır, kötülük yaparlar. 2 Her ağız saçmalıyor. 2 Bütün bunlara karşın RABbin öfkesi dinmedi, 2 Eli hâlâ kalkmış durumda.

18 Kötülük dikenli çalıları yiyip bitiren ateş gibidir. 2 Ormandaki çalılığı tutuşturur, 2 Duman sütunları yükseltir.

19 Her Şeye Egemen RABbin öfkesi 2 Ülkeyi ateş gibi sardı. 2 Halk ateşe yem olacak, 2 Kardeş kardeşini esirgemeyecek.

20 İnsanlar şurada burada bulduklarını yiyecekler, 2 Ama aç kalacak, doymayacaklar. 2 Herkes çocuğunun etini yiyecek:

21 Manaşşe Efrayim'i, 2 Efrayim Manaşşe'yi yiyecek, 2 Sonra birlikte Yahuda'nın üzerine yürüyecekler. 2 Bütün bunlara karşın RAB'bin öfkesi dinmedi, 2 Eli hâlâ kalkmış durumda.

1 Mais les ténèbres ne régneront pas toujours Sur la terre où il y a maintenant des angoisses: Si les temps passés ont couvert d'opprobre Le pays de Zabulon et le pays de Nephthali, Les temps à venir couvriront de gloire La contrée voisine de la mer, au delà du Jourdain, Le territoire des Gentils.

2 Le peuple qui marchait dans les ténèbres Voit une grande lumière; Sur ceux qui habitaient le pays de l'ombre de la mort Une lumière resplendit.

3 Tu rends le peuple nombreux, Tu lui accordes de grandes joies; Il se réjouit devant toi, comme on se réjouit à la moisson, Comme on pousse des cris d'allégresse au partage du butin.

4 Car le joug qui pesait sur lui, Le bâton qui frappait son dos, La verge de celui qui l'opprimait, Tu les brises, comme à la journée de Madian.

5 Car toute chaussure qu'on porte dans la mêlée, Et tout vêtement guerrier roulé dans le sang, Seront livrés aux flammes, Pour être dévorés par le feu.

6 Car un enfant nous est né, un fils nous est donné, Et la domination reposera sur son épaule; On l'appellera Admirable, Conseiller, Dieu puissant, Père éternel, Prince de la paix.

7 Donner à l'empire de l'accroissement, Et une paix sans fin au trône de David et à son royaume, L'affermir et le soutenir par le droit et par la justice, Dès maintenant et à toujours: Voilà ce que fera le zèle de l'Eternel des armées.

8 Le Seigneur envoie une parole à Jacob: Elle tombe sur Israël.

9 Tout le peuple en aura connaissance, Ephraïm et les habitants de Samarie, Qui disent avec orgueil et fierté:

10 Des briques sont tombées, Nous bâtirons en pierres de taille; Des sycomores ont été coupés, Nous les remplacerons par des cèdres.

11 L'Eternel élèvera contre eux les ennemis de Retsin, Et il armera leurs ennemis,

12 Les Syriens à l'orient, les Philistins à l'occident; Et ils dévoreront Israël à pleine bouche. Malgré tout cela, sa colère ne s'apaise point, Et sa main est encore étendue.

13 Le peuple ne revient pas à celui qui le frappe, Et il ne cherche pas l'Eternel des armées.

14 Aussi l'Eternel arrachera d'Israël la tête et la queue, La branche de palmier et le roseau, En un seul jour.

15 L'ancien et le magistrat, c'est la tête, Et le prophète qui enseigne le mensonge, c'est la queue.

16 Ceux qui conduisent ce peuple l'égarent, Et ceux qui se laissent conduire se perdent.

17 C'est pourquoi le Seigneur ne saurait se réjouir de leurs jeunes hommes, Ni avoir pitié de leurs orphelins et de leurs veuves; Car tous sont des impies et des méchants, Et toutes les bouches profèrent des infamies. Malgré tout cela, sa colère ne s'apaise point, Et sa main est encore étendue.

18 Car la méchanceté consume comme un feu, Qui dévore ronces et épines; Il embrase l'épaisseur de la forêt, D'où s'élèvent des colonnes de fumée.

19 Par la colère de l'Eternel des armées le pays est embrasé, Et le peuple est comme la proie du feu; Nul n'épargne son frère.

20 On pille à droite, et l'on a faim; On dévore à gauche, et l'on n'est pas rassasié; Chacun dévore la chair de son bras.

21 Manassé dévore Ephraïm, Ephraïm Manassé, Et ensemble ils fondent sur Juda. Malgré tout cela, sa colère ne s'apaise point, Et sa main est encore étendue.