1 ‹‹O zaman›› diyor RAB, ‹‹Bütün İsrail boylarının Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar.››
2 RAB diyor ki, 2 ‹‹Kılıçtan kaçıp kurtulan halk çölde lütuf buldu. 2 Ben İsraili rahata kavuşturmaya gelirken,
3 Ona uzaktan görünüp şöyle dedim: 2 Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim, 2 Bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim.
4 Seni yeniden bina edeceğim, 2 Yeniden bina edileceksin, ey erden kız İsrail! 2 Yine teflerini alacak, 2 Sevinçle coşup oynayanlara katılacaksın.
5 Samiriye dağlarında yine bağ dikeceksin; 2 Bağ dikenler üzümünü yiyecekler.
6 Efrayimin dağlık bölgesindeki bekçilerin, 2 ‹Haydi, Siyona, Tanrımız RABbe çıkalım 2 Diye bağıracakları bir gün var.››
7 RAB diyor ki, 2 ‹‹Yakup için sevinçle haykırın! 2 Ulusların başı olan için bağırın! 2 Övgülerinizi duyurun! 2 ‹Ya RAB, halkını, İsrailden sağ kalanları kurtar› deyin.
8 İşte, onları kuzey ülkesinden 2 Geri getirmek üzereyim; 2 Onları dünyanın dört bucağından toplayacağım. 2 Aralarında kör, topal, 2 Gebe kadın da, doğuran kadın da olacak. 2 Büyük bir topluluk olarak buraya dönecekler.
9 Ağlaya ağlaya gelecekler, 2 Benden yardım dileyenleri geri getireceğim. 2 Akarsular boyunca tökezlemeyecekleri 2 Düz bir yolda yürüteceğim onları. 2 Çünkü ben İsrailin babasıyım, 2 Efrayim de ilk oğlumdur.
10 ‹‹RABbin sözünü dinleyin, ey uluslar! 2 Uzaktaki kıyılara duyurun: 2 ‹İsraili dağıtan onu toplayacak, 2 Sürüsünü kollayan çoban gibi kollayacak onu› deyin.
11 Çünkü RAB Yakupu kurtaracak, 2 Onu kendisinden güçlü olanın elinden özgür kılacak.
12 Siyonun yüksek tepelerine gelip 2 Sevinçle haykıracaklar. 2 RABbin verdiği iyilikler karşısında 2 -Tahıl, yeni şarap, zeytinyağı, 2 Davar ve sığır yavruları karşısında- 2 Yüzleri sevinçle parlayacak. 2 Sulanmış bahçe gibi olacak, 2 Bir daha solmayacaklar.
13 O zaman erden kızlar, genç yaşlı erkekler 2 Hep birlikte oynayıp sevinecek. 2 Yaslarını coşkuya çevirecek, 2 Üzüntülerini avutup onları sevindireceğim.
14 Kâhinleri bol yiyecekle doyuracağım, 2 Halkım iyiliklerimle doyacak›› diyor RAB.
15 RAB diyor ki, 2 ‹‹Ramada bir ses duyuldu, 2 Ağlayış ve acı feryat sesleri! 2 Çocukları için ağlayan Rahel avutulmak istemiyor. 2 Çünkü onlar yok artık!››
16 RAB diyor ki, 2 ‹‹Sesini ağlamaktan, 2 Gözlerini yaş dökmekten alıkoy. 2 Çünkü verdiğin emek ödüllendirilecek›› diyor RAB. 2 ‹‹Halkım düşman ülkesinden geri dönecek.
17 Geleceğin için umut var›› diyor RAB. 2 ‹‹Çocukların yurtlarına dönecekler.
18 ‹‹Efrayimin inlemelerini kuşkusuz duydum: 2 ‹Beni eğitilmemiş dana gibi yola getirdin 2 Ve yola geldim. 2 Beni geri getir, döneyim. 2 Çünkü RAB Tanrım sensin.
19 Yanlış yola saptıktan sonra pişman oldum. 2 Aklım başıma gelince bağrımı dövdüm. 2 Gençliğimdeki ayıplarımdan utandım, 2 Rezil oldum.›
20 ‹‹Efrayim değerli oğlum değil mi? 2 Hoşnut olduğum çocuk değil mi? 2 Kendisi için ne dersem diyeyim, 2 Onu hiç unutmuyorum. 2 Bu yüzden yüreğim sızlıyor, 2 Çok acıyorum ona›› diyor RAB.
21 ‹‹Kendin için yol işaretleri koy, 2 Direkler dik. 2 Yolunu, gittiğin yolu iyi düşün. 2 Geri dön, ey erden kız İsrail, kentlerine dön!
22 Ne zamana dek bocalayıp duracaksın, ey dönek kız? 2 RAB dünyada yeni bir şey yarattı: 2 Kadın erkeği koruyacak.››
23 İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Yahuda ve kentlerindeki halkı eski gönençlerine kavuşturduğum zaman yine şu sözleri söyleyecekler: ‹RAB sizi kutsasın, 2 Ey doğruluk yurdu, ey kutsal dağ!›
24 Halk, ırgatlar, sürüleriyle dolaşan çobanlar Yahudada ve kentlerinde birlikte yaşayacak.
25 Yorgun cana kana kana içirecek, bitkin canı doyuracağım.››
26 Bunun üzerine uyanıp baktım. Uykum bana tatlı geldi.
27 ‹‹İsrail ve Yahudada insan ve hayvan tohumu ekeceğim günler yaklaşıyor›› diyor RAB,
28 ‹‹Kökünden söküp yok etmek, yerle bir edip yıkmak, yıkıma uğratmak için onları nasıl gözledimse, kurup dikmek için de gözleyeceğim›› diyor RAB.
29 ‹‹O günler insanlar artık, ‹Babalar koruk yedi, 2 Çocukların dişleri kamaştı
30 Herkes kendi suçu yüzünden ölecek. Koruk yiyenin dişleri kamaşacak.
31 ‹‹İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla 2 Yeni bir antlaşma yapacağım günler geliyor›› diyor RAB,
32 ‹‹Atalarını Mısırdan çıkarmak için 2 Ellerinden tuttuğum gün 2 Onlarla yaptığım antlaşmaya benzemeyecek. 2 Onların kocası olmama karşın, 2 Bozdular o antlaşmamı›› diyor RAB.
33 ‹‹Ama o günlerden sonra İsrail halkıyla 2 Yapacağım antlaşma şudur›› diyor RAB, 2 ‹‹Yasamı içlerine yerleştirecek, 2 Yüreklerine yazacağım. 2 Ben onların Tanrısı olacağım, 2 Onlar da benim halkım olacak.
34 Bundan böyle kimse komşusunu ya da kardeşini, 2 ‹RABbi tanıyın› diye eğitmeyecek. 2 Çünkü küçük büyük hepsi 2 Tanıyacak beni›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü suçlarını bağışlayacağım, 2 Günahlarını artık anmayacağım.››
35 Gündüz ışık olsun diye güneşi sağlayan, 2 Gece ışık olsun diye ayı, yıldızları düzene koyan, 2 Dalgaları kükresin diye denizi kabartan RAB 2 -Onun adı Her Şeye Egemen RABdir- diyor ki,
36 ‹‹Eğer kurulan bu düzen önümden kalkarsa, 2 İsrail soyu sonsuza dek 2 Önümde ulus olmaktan çıkar›› diyor RAB.
37 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Gökler ölçülebilse, 2 Dünyanın temelleri incelenip anlaşılabilse, 2 İsrail soyunu bütün yaptıkları yüzünden 2 Reddederim›› diyor RAB.
38 ‹‹Yeruşalim Kentinin Hananel Kulesinden Köşe Kapısına dek benim için yeniden kurulacağı günler geliyor›› diyor RAB,
39 ‹‹Ölçü ipi oradan Garev Tepesine doğru uzayıp Goaya dönecek.
40 Ölülerle küllerin atıldığı bütün vadi, Kidron Vadisi'ne dek uzanan tarlalar, doğuda At Kapısı'nın köşesine dek RAB için kutsal olacak. Kent bir daha kökünden sökülmeyecek, sonsuza dek yıkılmayacak.››
1 En ce temps-là, dit l'Eternel, Je serai le Dieu de toutes les familles d'Israël, Et ils seront mon peuple.
2 Ainsi parle l'Eternel: Il a trouvé grâce dans le désert, Le peuple de ceux qui ont échappé au glaive; Israël marche vers son lieu de repos.
3 De loin l'Eternel se montre à moi: Je t'aime d'un amour éternel; C'est pourquoi je te conserve ma bonté.
4 Je te rétablirai encore, et tu seras rétablie, Vierge d'Israël! Tu auras encore tes tambourins pour parure, Et tu sortiras au milieu des danses joyeuses.
5 Tu planteras encore des vignes sur les montagnes de Samarie; Les planteurs planteront, et cueilleront les fruits.
6 Car le jour vient où les gardes crieront sur la montagne d'Ephraïm: Levez-vous, montons à Sion, vers l'Eternel, notre Dieu!
7 Car ainsi parle l'Eternel: Poussez des cris de joie sur Jacob, Eclatez d'allégresse à la tête des nations! Elevez vos voix, chantez des louanges, et dites: Eternel, délivre ton peuple, le reste d'Israël!
8 Voici, je les ramène du pays du septentrion, Je les rassemble des extrémités de la terre; Parmi eux sont l'aveugle et le boiteux, La femme enceinte et celle en travail; C'est une grande multitude, qui revient ici.
9 Ils viennent en pleurant, et je les conduis au milieu de leurs supplications; Je les mène vers des torrents d'eau, Par un chemin uni où ils ne chancellent pas; Car je suis un père pour Israël, Et Ephraïm est mon premier-né.
10 Nations, écoutez la parole de l'Eternel, Et publiez-la dans les îles lointaines! Dites: Celui qui a dispersé Israël le rassemblera, Et il le gardera comme le berger garde son troupeau.
11 Car l'Eternel rachète Jacob, Il le délivre de la main d'un plus fort que lui.
12 Ils viendront, et pousseront des cris de joie sur les hauteurs de Sion; Ils accourront vers les biens de l'Eternel, Le blé, le moût, l'huile, Les brebis et les boeufs; Leur âme sera comme un jardin arrosé, Et ils ne seront plus dans la souffrance.
13 Alors les jeunes filles se réjouiront à la danse, Les jeunes hommes et les vieillards se réjouiront aussi; Je changerai leur deuil en allégresse, et je les consolerai; Je leur donnerai de la joie après leurs chagrins.
14 Je rassasierai de graisse l'âme des sacrificateurs, Et mon peuple se rassasiera de mes biens, dit l'Eternel.
15 Ainsi parle l'Eternel: On entend des cris à Rama, Des lamentations, des larmes amères; Rachel pleure ses enfants; Elle refuse d'être consolée sur ses enfants, Car ils ne sont plus.
16 Ainsi parle l'Eternel: Retiens tes pleurs, Retiens les larmes de tes yeux; Car il y aura un salaire pour tes oeuvres, dit l'Eternel; Ils reviendront du pays de l'ennemi.
17 Il y a de l'espérance pour ton avenir, dit l'Eternel; Tes enfants reviendront dans leur territoire.
18 J'entends Ephraïm qui se lamente: Tu m'as châtié, et j'ai été châtié Comme un veau qui n'est pas dompté; Fais-moi revenir, et je reviendrai, Car tu es l'Eternel, mon Dieu.
19 Après m'être détourné, j'éprouve du repentir; Et après avoir reconnu mes fautes, je frappe sur ma cuisse; Je suis honteux et confus, Car je porte l'opprobre de ma jeunesse. -
20 Ephraïm est-il donc pour moi un fils chéri, Un enfant qui fait mes délices? Car plus je parle de lui, plus encore son souvenir est en moi; Aussi mes entrailles sont émues en sa faveur: J'aurai pitié de lui, dit l'Eternel. -
21 Dresse des signes, place des poteaux, Prends garde à la route, au chemin que tu as suivi... Reviens, vierge d'Israël, Reviens dans ces villes qui sont à toi!
22 Jusques à quand seras-tu errante, Fille égarée? Car l'Eternel crée une chose nouvelle sur la terre: La femme recherchera l'homme.
23 Ainsi parle l'Eternel des armées, le Dieu d'Israël: Voici encore ce que l'on dira dans le pays de Juda et dans ses villes, Quand j'aurai ramené leurs captifs: Que l'Eternel te bénisse, demeure de la justice, Montagne sainte!
24 Là s'établiront Juda et toutes ses villes, Les laboureurs et ceux qui conduisent les troupeaux.
25 Car je rafraîchirai l'âme altérée, Et je rassasierai toute âme languissante.
26 Là-dessus je me suis réveillé, et j'ai regardé; Mon sommeil m'avait été agréable.
27 Voici, les jours viennent, dit l'Eternel, Où j'ensemencerai la maison d'Israël et la maison de Juda D'une semence d'hommes et d'une semence de bêtes.
28 Et comme j'ai veillé sur eux Pour arracher, abattre, détruire, ruiner et faire du mal, Ainsi je veillerai sur eux pour bâtir et pour planter, Dit l'Eternel.
29 En ces jours-là, on ne dira plus: Les pères ont mangé des raisins verts, Et les dents des enfants en ont été agacées.
30 Mais chacun mourra pour sa propre iniquité; Tout homme qui mangera des raisins verts, Ses dents en seront agacées.
31 Voici, les jours viennent, dit l'Eternel, Où je ferai avec la maison d'Israël et la maison de Juda Une alliance nouvelle,
32 Non comme l'alliance que je traitai avec leurs pères, Le jour où je les saisis par la main Pour les faire sortir du pays d'Egypte, Alliance qu'ils ont violée, Quoique je fusse leur maître, dit l'Eternel.
33 Mais voici l'alliance que je ferai avec la maison d'Israël, Après ces jours-là, dit l'Eternel: Je mettrai ma loi au dedans d'eux, Je l'écrirai dans leur coeur; Et je serai leur Dieu, Et ils seront mon peuple.
34 Celui-ci n'enseignera plus son prochain, Ni celui-là son frère, en disant: Connaissez l'Eternel! Car tous me connaîtront, Depuis le plus petit jusqu'au plus grand, dit l'Eternel; Car je pardonnerai leur iniquité, Et je ne me souviendrai plus de leur péché.
35 Ainsi parle l'Eternel, qui a fait le soleil pour éclairer le jour, Qui a destiné la lune et les étoiles à éclairer la nuit, Qui soulève la mer et fait mugir ses flots, Lui dont le nom est l'Eternel des armées:
36 Si ces lois viennent à cesser devant moi, dit l'Eternel, La race d'Israël aussi cessera pour toujours d'être une nation devant moi.
37 Ainsi parle l'Eternel: Si les cieux en haut peuvent être mesurés, Si les fondements de la terre en bas peuvent être sondés, Alors je rejetterai toute la race d'Israël, A cause de tout ce qu'ils ont fait, dit l'Eternel.
38 Voici, les jours viennent, dit l'Eternel, Où la ville sera rebâtie à l'honneur de l'Eternel, Depuis la tour de Hananeel jusqu'à la porte de l'angle.
39 Le cordeau s'étendra encore vis-à-vis, Jusqu'à la colline de Gareb, Et fera un circuit du côté de Goath.
40 Toute la vallée des cadavres et de la cendre, Et tous les champs jusqu'au torrent de Cédron, Jusqu'à l'angle de la porte des chevaux à l'orient, Seront consacrés à l'Eternel, Et ne seront plus à jamais ni renversés ni détruits.