1 Eyüp şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Kendinizi birşey sandığınız belli, 2 Ama bilgelik de sizinle birlikte ölecek!
3 Sizin kadar benim de aklım var, 2 Sizden aşağı kalmam. 2 Kim bilmez bunları?
4 ‹‹Gülünç oldum dostlarıma, 2 Ben ki, Tanrıya yakarırdım, yanıtlardı beni. 2 Doğru ve kusursuz adam gülünç oldu.
5 Kaygısızlar felaketi küçümser, 2 Ayağı kayanı umursamaz.
6 Soyguncuların çadırlarında rahatlık var, 2 Tanrıyı gazaba getirenler güvenlik içinde, 2 Tanrıya değil, kendi bileklerine güveniyorlar.
7 ‹‹Ama şimdi sor hayvanlara, sana öğretsinler, 2 Gökte uçan kuşlara sor, sana anlatsınlar,
8 Toprağa söyle, sana öğretsin, 2 Denizdeki balıklara sor, sana bilgi versinler.
9 Hangisi bilmez 2 Bunu RABbin yaptığını?
10 Her yaratığın canı, 2 Bütün insanlığın soluğu Onun elindedir.
11 Damağın yemeği tattığı gibi 2 Kulak da sözleri denemez mi?
12 Bilgelik yaşlılarda, 2 Akıl uzun yaşamdadır.
13 ‹‹Bilgelik ve güç Tanrıya özgüdür, 2 Ondadır öğüt ve akıl.
14 Onun yıktığı onarılamaz, 2 Onun hapsettiği kişi özgür olamaz.
15 Suları tutarsa, kuraklık olur, 2 Salıverirse dünyayı sel götürür.
16 Güç ve zafer Ona aittir, 2 Aldanan da aldatan da Onundur.
17 Danışmanları çaresiz kılar, 2 Yargıçları çıldırtır.
18 Kralların bağladığı bağı çözer, 2 Bellerine kuşak bağlar.
19 Kâhinleri çaresiz kılar, 2 Koltuklarında yıllananları devirir.
20 Güvenilir danışmanları susturur, 2 Yaşlıların aklını alır.
21 Rezalet saçar soylular üzerine, 2 Güçlülerin kuşağını gevşetir.
22 Karanlıkların derin sırlarını açar, 2 Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır.
23 Ulusları büyütür, ulusları yok eder, 2 Ulusları genişletir, ulusları sürgün eder.
24 Dünya önderlerinin aklını başından alır, 2 Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırır onları.
25 Karanlıkta el yordamıyla yürür, ışık yüzü görmezler; 2 Sarhoş gibi dolaştırır onları.
1 Job prit la parole et dit:
2 On dirait, en vérité, que le genre humain c'est vous, Et qu'avec vous doit mourir la sagesse.
3 J'ai tout aussi bien que vous de l'intelligence, moi, Je ne vous suis point inférieur; Et qui ne sait les choses que vous dites?
4 Je suis pour mes amis un objet de raillerie, Quand j'implore le secours de Dieu; Le juste, l'innocent, un objet de raillerie!
5 Au malheur le mépris! c'est la devise des heureux; A celui dont le pied chancelle est réservé le mépris.
6 Il y a paix sous la tente des pillards, Sécurité pour ceux qui offensent Dieu, Pour quiconque se fait un dieu de sa force.
7 Interroge les bêtes, elles t'instruiront, Les oiseaux du ciel, ils te l'apprendront;
8 Parle à la terre, elle t'instruira; Et les poissons de la mer te le raconteront.
9 Qui ne reconnaît chez eux la preuve Que la main de l'Eternel a fait toutes choses?
10 Il tient dans sa main l'âme de tout ce qui vit, Le souffle de toute chair d'homme.
11 L'oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, Comme le palais savoure les aliments?
12 Dans les vieillards se trouve la sagesse, Et dans une longue vie l'intelligence.
13 En Dieu résident la sagesse et la puissance. Le conseil et l'intelligence lui appartiennent.
14 Ce qu'il renverse ne sera point rebâti, Celui qu'il enferme ne sera point délivré.
15 Il retient les eaux et tout se dessèche; Il les lâche, et la terre en est dévastée.
16 Il possède la force et la prudence; Il maîtrise celui qui s'égare ou fait égarer les autres.
17 Il emmène captifs les conseillers; Il trouble la raison des juges.
18 Il délie la ceinture des rois, Il met une corde autour de leurs reins.
19 Il emmène captifs les sacrificateurs; Il fait tomber les puissants.
20 Il ôte la parole à ceux qui ont de l'assurance; Il prive de jugement les vieillards.
21 Il verse le mépris sur les grands; Il relâche la ceinture des forts.
22 Il met à découvert ce qui est caché dans les ténèbres, Il produit à la lumière l'ombre de la mort.
23 Il donne de l'accroissement aux nations, et il les anéantit; Il les étend au loin, et il les ramène dans leurs limites.
24 Il enlève l'intelligence aux chefs des peuples, Il les fait errer dans les déserts sans chemin;
25 Ils tâtonnent dans les ténèbres, et ne voient pas clair; Il les fait errer comme des gens ivres.