1 Eyüp şöyle yanıtladı:

2 ‹‹Bugün de acı acı yakınacağım, 2 İniltime karşın Tanrının üzerimdeki eli ağırdır.

3 Keşke Onu nerede bulacağımı bilseydim, 2 Tahtına varabilseydim!

4 Davamı önünde dile getirir, 2 Kanıtlarımı art arda sıralardım.

5 Bana vereceği yanıtı öğrenir, 2 Ne diyeceğini anlardım.

6 Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı? 2 Hayır, yalnızca dinlerdi beni.

7 Haklı kişi davasını oraya, Onun önüne getirebilirdi, 2 Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.

8 ‹‹Doğuya gitsem orada değil, 2 Batıya gitsem Onu bulamıyorum.

9 Kuzeyde iş görse Onu seçemiyorum, 2 Güneye dönse Onu göremiyorum.

10 Ama O tuttuğum yolu biliyor, 2 Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.

11 Adımlarını yakından izledim, 2 Sapmadan yolunu tuttum.

12 Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım, 2 Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.

13 ‹‹O tek başınadır, kim Onu caydırabilir? 2 Canı ne isterse onu yapar.

14 Benimle ilgili kararını yerine getirir, 2 Daha nice tasarısı vardır.

15 Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda, 2 Düşündükçe korkarım Ondan.

16 Tanrı cesaretimi kırdı, 2 Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.

17 Karanlık beni susturamadı, 2 Yüzümü örten koyu karanlık.

1 Job prit la parole et dit:

2 Maintenant encore ma plainte est une révolte, Mais la souffrance étouffe mes soupirs.

3 Oh! si je savais où le trouver, Si je pouvais arriver jusqu'à son trône,

4 Je plaiderais ma cause devant lui, Je remplirais ma bouche d'arguments,

5 Je connaîtrais ce qu'il peut avoir à répondre, Je verrais ce qu'il peut avoir à me dire.

6 Emploierait-il toute sa force à me combattre? Ne daignerait-il pas au moins m'écouter?

7 Ce serait un homme droit qui plaiderait avec lui, Et je serais pour toujours absous par mon juge.

8 Mais, si je vais à l'orient, il n'y est pas; Si je vais à l'occident, je ne le trouve pas;

9 Est-il occupé au nord, je ne puis le voir; Se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.

10 Il sait néanmoins quelle voie j'ai suivie; Et, s'il m'éprouvait, je sortirais pur comme l'or.

11 Mon pied s'est attaché à ses pas; J'ai gardé sa voie, et je ne m'en suis point détourné.

12 Je n'ai pas abandonné les commandements de ses lèvres; J'ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.

13 Mais sa résolution est arrêtée; qui s'y opposera? Ce que son âme désire, il l'exécute.

14 Il accomplira donc ses desseins à mon égard, Et il en concevra bien d'autres encore.

15 Voilà pourquoi sa présence m'épouvante; Quand j'y pense, j'ai peur de lui.

16 Dieu a brisé mon courage, Le Tout-Puissant m'a rempli d'effroi.

17 Car ce ne sont pas les ténèbres qui m'anéantissent, Ce n'est pas l'obscurité dont je suis couvert.