1 Bilgelik çağırıyor, 2 Akıl sesini yükseltiyor.
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, 2 Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, 2 Sesini yükseltiyor:
4 ‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum, 2 Çağrım insan soyunadır!
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; 2 Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, 2 Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 Ağzım gerçeği duyurur, 2 Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, 2 Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, 2 Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, 2 Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, 2 Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. 2 Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir. 2 Kibirden, küstahlıktan, 2 Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. 2 Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, 2 Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 Önderler, adaletle yöneten soylular 2 Sayemde yönetirler.
17 Beni sevenleri ben de severim, 2 Gayretle arayan beni bulur.
18 Zenginlik ve onur, 2 Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 Meyvem altından, saf altından, 2 Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Doğruluk yolunda, 2 Adaletin izinden yürürüm.
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, 2 Hazinelerini doldururum.
22 RAB yaratma işine başladığında 2 İlk beni yarattı,
23 Dünya var olmadan önce, 2 Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 Enginler yokken, 2 Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 Dağlar daha oluşmadan, 2 Tepeler belirmeden, 2 RAB dünyayı, kırları 2 Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, 2 Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 Bulutları oluşturduğunda, 2 Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye 2 Denize sınır çizdiğinde, 2 Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 Baş mimar olarak Onun yanındaydım. 2 Gün be gün sevinçle dolup taştım, 2 Huzurunda hep coştum.
31 Onun dünyası mutluluğum, 2 İnsanları sevincimdi.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: 2 Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, 2 Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Beni dinleyen, 2 Her gün kapımı gözleyen, 2 Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur 2 Ve RABbin beğenisini kazanır.
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, 2 Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››
1 La sagesse ne crie-t-elle pas? L'intelligence n'élève-t-elle pas sa voix?
2 C'est au sommet des hauteurs près de la route, C'est à la croisée des chemins qu'elle se place;
3 A côté des portes, à l'entrée de la ville, A l'intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:
4 Hommes, c'est à vous que je crie, Et ma voix s'adresse aux fils de l'homme.
5 Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l'intelligence.
6 Ecoutez, car j'ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s'ouvrent pour enseigner ce qui est droit.
7 Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;
8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n'ont rien de faux ni de détourné;
9 Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
10 Préférez mes instructions à l'argent, Et la science à l'or le plus précieux;
11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.
12 Moi, la sagesse, j'ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.
13 La crainte de l'Eternel, c'est la haine du mal; L'arrogance et l'orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.
14 Le conseil et le succès m'appartiennent; Je suis l'intelligence, la force est à moi.
15 Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;
16 Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.
17 J'aime ceux qui m'aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.
18 Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.
19 Mon fruit est meilleur que l'or, que l'or pur, Et mon produit est préférable à l'argent.
20 Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,
21 Pour donner des biens à ceux qui m'aiment, Et pour remplir leurs trésors.
22 L'Eternel m'a créée la première de ses oeuvres, Avant ses oeuvres les plus anciennes.
23 J'ai été établie depuis l'éternité, Dès le commencement, avant l'origine de la terre.
24 Je fus enfantée quand il n'y avait point d'abîmes, Point de sources chargées d'eaux;
25 Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;
26 Il n'avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.
27 Lorsqu'il disposa les cieux, j'étais là; Lorsqu'il traça un cercle à la surface de l'abîme,
28 Lorsqu'il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l'abîme jaillirent avec force,
29 Lorsqu'il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n'en franchissent pas les bords, Lorsqu'il posa les fondements de la terre,
30 J'étais à l'oeuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,
31 Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l'homme.
32 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!
33 Ecoutez l'instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.
34 Heureux l'homme qui m'écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!
35 Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l'Eternel.
36 Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.