1 Davutun son sözleri şunlardır: 2 ‹‹İşay oğlu Davut, 2 Tanrının yükselttiği adam, 2 Yakupun Tanrısının meshettiği, 2 İsrailin sevilen ezgi okuyucusu şöyle diyor:

2 RABbin Ruhu benim aracılığımla konuşuyor, 2 Sözü dilimin ucundadır.

3 İsrailin Tanrısı konuştu, 2 İsrailin kayası bana dedi ki, 2 ‹İnsanları doğrulukla 2 Ve Tanrı korkusuyla yöneten kişi,

4 Bulutsuz bir sabah, 2 Şafakta görünen gün ışığı gibidir, 2 Parlaklığı yağmurdan sonra topraktan ot bitirir.›

5 Soyum da Tanrıyla böyle değil mi? 2 O benimle sonsuza dek kalıcı, 2 Her yönüyle düzenli ve güvenilir bir antlaşma yaptı. 2 Kesin kurtuluşa ve her dileğime kavuşmamı O sağlamayacak mı?

6 Kötülere gelince, 2 Elle tutulamayan dikenler gibi 2 Tümü bir yana atılacak.

7 Dikenlere dokunan kişi, 2 Demir bir araçla 2 Ya da mızrağın sapıyla dokunur. 2 Dikenler oldukları yerde bütünüyle yakılacak.››

8 Davutun yiğit askerlerinin adları şunlardır: Esnili Adino diye de bilinen üç kişinin önderi Tahkemonlu Yoşeb-Başşevet bir saldırıda sekiz yüz kişiyi öldürdü.

9 İkincisi, Ahohlu Dodo oğlu Elazar. Pas-Dammimde savaşmak için toplanan Filistlilere meydan okuyan Davutun yanındaki üç yiğitten biriydi. İsrailliler o sırada geri çekilmişlerdi.

10 Ama Elazar yerinde durdu; eli yorulup kılıca yapışıncaya dek Filistlileri öldürdü. O gün RAB büyük bir zafer sağladı. İsrailliler yalnız yere serilenleri yağmalamak üzere Elazara döndüler. 1Ta.11:13).

11 Üçüncüsü, Hararlı Age oğlu Şammaydı. Filistliler Lahaydaki bir mercimek tarlasının yanında toplandıklarında, İsrailli askerler onların önünden kaçmıştı.

12 Ama Şamma tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüştü. RAB büyük bir zafer sağlamıştı.

13 Biçme zamanı Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasına gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.

14 Bu sırada Davut hisarda, ikinci Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.

15 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.

16 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.

17 ‹‹Ya RAB, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Bu yüzden suyu içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.

18 Yoavın kardeşi, Seruya oğlu Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.

19 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.

20 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.

21 İri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.

22 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.

23 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.

24 Otuzların arasında sayılan ötekiler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, 2 Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,

25 İkisi de Harotlu olan Şamma ve Elika,

26 Paletli Heles, Tekoalı İkkeş oğlu İra,

27 Anatotlu Aviezer, Huşalı Mevunnay,

28 Ahohlu Salmon, Netofalı Mahray,

29 Netofalı Baana oğlu Helev, 2 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay,

30 Piratonlu Benaya, Gaaş vadilerinden Hidday,

31 Arvalı Avialvon, Barhumlu Azmavet,

32 Şaalbonlu Elyahba, Yaşanın oğulları ve Yonatan,

33 Hararlı Şamma, Hararlı Şarar oğlu Ahiam,

34 Maakalı Ahasbay oğlu Elifelet, 2 Gilolu Ahitofel oğlu Eliam,

35 Karmelli Hesray, Aravlı Paaray,

36 Sovalı Natan oğlu Yigal, Gatlı Bani,

37 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Beerotlu Nahray,

38 Yattirli İra ve Garev,

39 Hititli Uriya. 2 Tümü otuz yedi kişiydi.

1 Or ce sont ici les dernières paroles de David. David fils d'Isaï, l'homme qui a été élevé, pour être l'Oint du Dieu de Jacob, et qui compose les doux cantiques d'Israël, dit :

2 L'Esprit de l'Eternel a parlé par moi, et sa parole a été sur ma langue.

3 Le Dieu d'Israël a dit, le Rocher d'Israël m'a parlé, [en disant] : Le juste dominateur des hommes, le dominateur en la crainte de Dieu,

4 Est comme la lumière du matin quand le soleil se lève, du matin, [dis-je], qui est sans nuages; [il est comme] l'herbe qui sort de la [terre] après la lumière [du soleil] quand il [paraît] après la pluie.

5 Mais il n'en sera pas ainsi de ma maison envers le [Dieu] Fort, parce qu'il a traité avec moi une alliance éternelle bien établie, et assurée; car [c'est] tout mon salut, et tout mon plaisir; c'est pourquoi il ne fera pas [simplement] germer [ma maison].

6 Mais les méchants seront tous ensemble comme des épines qu'on jette au loin, parce qu'on ne les prend point avec la main.

7 Mais celui qui les veut manier, prend [ou] du fer, ou le bois d'une hallebarde; et on les brûle entièrement sur le lieu même.

8 Ce sont ici les noms des vaillants hommes que David avait : Joseb-Basebeth Tachkémonite était un des principaux capitaines; c'était Hadino le Hetsnite, qui eut le dessus sur huit cents hommes qu'il tua en une seule fois.

9 Après lui était Eléazar, fils de Dodo, fils d'Ahohi, [l'un de ces] trois vaillants hommes qui étaient avec David lorsqu'on rendit honteux les Philistins assemblés là pour combattre, et que ceux d'Israël se retirèrent.

10 Il se leva, et battit les Philistins, jusqu'à ce que sa main en fut lasse, et qu'elle demeura attachée à l'épée; en ce jour-là l'Eternel accorda une grande délivrance, et le peuple retourna après Eléazar, seulement pour prendre la dépouille.

11 Après lui [était] Samma fils d'Agné Hararite; car les Philistins s'étant assemblés dans un bourg où il y avait un endroit d'un champ plein de lentilles, et le peuple fuyant devant les Philistins;

12 Il se tint au milieu de cet endroit du champ, et le défendit, et frappa les Philistins; tellement que l'Eternel accorda une grande délivrance.

13 Il en descendit encore trois d'entre les trente capitaines qui vinrent au temps de la moisson vers David, dans la caverne d'Hadullam, lorsqu'une compagnie de Philistins était campée en la vallée des Réphaïms.

14 David était alors dans la forteresse, et la garnison des Philistins était en ce même temps-là à Bethléhem.

15 Et David fit ce souhait, et dit : Qui est-ce qui me ferait boire de l'eau du puits qui est à la porte de Bethléhem?

16 Alors ces trois vaillants hommes passèrent au travers du camp des Philistins, et puisèrent de l'eau du puits qui est à la porte de Bethléhem, et l'ayant apportée, ils la présentèrent à David, lequel n'en voulut point boire, mais il la répandit en présence de l'Eternel.

17 Car il dit : Qu'il ne m'arrive jamais, ô Eternel! de faire une telle chose. N'est-ce pas là le sang de ces hommes qui ont fait ce voyage au péril de leur vie? Il n'en voulut donc point boire. Ces trois vaillants [hommes] firent cette action-là.

18 Il y avait aussi Abisaï frère de Joab fils de Tséruja, qui [était] un des principaux capitaines ; celui-ci lançant sa hallebarde contre trois cents hommes, les blessa à mort, et il s'acquit un grand nom entre les trois.

19 Ne fut-il pas le plus estimé entre ces trois-là? c'est pourquoi aussi il fut leur chef; cependant il n égala point les trois premiers.

20 Bénaja aussi fils de Jéhojadah, fils d'un vaillant homme, de Kabtléël, avait fait de grands exploits. Il frappa deux des plus puissants hommes de Moab; il descendit aussi et frappa un lion dans une fosse en un jour de neige.

21 Il frappa aussi un homme Egyptien, [qui était] un bel homme. Cet Egyptien avait en sa main une hallebarde; mais Bénaja descendit contre lui avec un bâton, arracha la hallebarde de la main de l'Egyptien, et le tua de sa propre hallebarde.

22 Bénaja fils de Jéhojadah fit ces choses-là, et fut illustre entre les trois vaillants hommes.

23 Et fut plus honoré que les trente; encore qu'il n'égalât point ces trois-là : c'est pourquoi David l'établit sur ses gens de commandement.

24 Hasaël, frère de Joab, était des trente; Elhanan fils de Dodo, de Bethléhem;

25 Samma Harodite; Elika Harodite;

26 Helets Paltite; Hira fils de Hikkes, Tékohite;

27 Abihézer Hanathothite; Mebunnai Husathite;

28 Tsalmon Ahohite; Maharaï Nétophathite;

29 Héleb fils de Bahana Nétophathite; Ittaï fils de Ribaï de Guibha des enfants de Benjamin;

30 Bénaja Pirhathonite; Hiddaï des vallées de Gahas;

31 Abi Halbon Harbathite; Hazmaveth Barhumite;

32 Eliachba Sahalbonite; [des] enfants de Jesen, Jonathan;

33 Samma Hararite; Ahiam fils de Sarar Hararite;

34 Eliphélet, fils d'Ahasbaï, fils de Mahacati; Eliham fils d'Achithophel Guilonite;

35 Hetseraï Carmélite; Parahaï Arbite;

36 Jiguéal fils de Nathan de Tsoba; Bani Gadite;

37 Tsélek Hammonite; Naharaï Béérothite, qui portait les armes de Joab fils de Tséruja;

38 Hira Jithrite; Gareb Jithrite;

39 Urie Héthien; en tout trente-sept.