1 Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım bir sepet olgun meyve.
2 Bana, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. ‹‹Bir sepet olgun meyve›› diye yanıtladım. Bunun üzerine RAB, ‹‹Halkım İsrailin sonu geldi›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.
3 O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.›› Egemen RAB, ‹‹Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek›› diyor. çağrıştırıyor.
4 Dinleyin bunu, ey yoksulu çiğneyenler, 2 Ülkedeki mazlumları yok edenler!
5 Diyorsunuz ki, 2 ‹‹Yeni Ay Töreni geçse de tahılımızı satsak, 2 Şabat Günü geçse de buğdayımızı satışa çıkarsak. 2 Ölçeğifı küçültüp fiyatı yükseltsek, 2 Hileli tartı kullanıp ağırlık taşı.
6 Yoksulları gümüş, 2 Mazlumları bir çift çarık karşılığında satın alsak. 2 Buğday yerine süprüntüsünü satsak.››
7 Yakup soyunun gurur duyduğu RAB kendi başı üstüne ant içti: 2 ‹‹Onların yaptıklarının hiçbirini asla unutmayacağım.
8 Bu yüzden yer sarsılmayacak mı, 2 Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı? 2 Bütün yer Nil gibi yükselecek, 2 Kabarıp yine inecek Mısırın ırmağı gibi.››
9 ‹‹O gün›› diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Öğleyin güneşi batıracağım, 2 Güpegündüz yeryüzünü karartacağım.
10 Bayramlarınızı yasa, 2 Bütün ezgilerinizi ağıta döndüreceğim. 2 Her bele çul kuşattıracağım, 2 Her başın saçını yoldurtacağım. 2 O günü biricik oğulun ardından tutulan yasa çevirecek, 2 Sonunu acı getireceğim.
11 ‹‹İşte günler geliyor, 2 Ülkeye kıtlık göndereceğim›› 2 Diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Ekmek ya da su kıtlığı değil, 2 RABbin sözlerine susamışlık göndereceğim.
12 RABbin sözünü bulmak için 2 İnsanlar denizden denize, 2 Kuzeyden doğuya dek dolaşacak, 2 Oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.
13 O gün güzel kızlar, 2 Yiğitler susuzluktan bayılacak.
14 Samiriye tanrıçası Aşima üzerine ant içenler, 2 ‹Ey Dan, senin ilahının başı üzerine› 2 Ve, ‹Beer-Şeva ilahının başı üzerine› diyenler 2 Düşecek ve bir daha kalkmayacak.››
1 Tämän näytti minulle Herra, Herra: Katso, oli korillinen kypsiä hedelmiä.
4 Kuulkaa tämä, te jotka poljette köyhiä ja tahdotte tehdä lopun maan nöyristä,
7 Herra on vannonut hänen kauttansa, joka on Jaakobin kunnia: Totisesti, minä en ikinä unhota yhtäkään heidän tekoansa.
8 Eikö senkaltaisesta maa jo vapise ja kaikki sen asukkaat murehdi? Eikö se nouse kaikkinensa niinkuin Niili, kuohu ja alene niinkuin Egyptin virta?
9 Ja on tapahtuva sinä päivänä, sanoo Herra, Herra, että minä annan auringon laskea sydänpäivällä ja teen maan pimeäksi keskellä kirkasta päivää.
10 Minä muutan teidän juhlanne murheeksi ja kaikki teidän laulunne valitusvirsiksi. Minä panen kaikkien lanteille säkkipuvun ja teen kaljuksi jokaisen pään. Ja minä saatan teidät suremaan, niinkuin ainokaista poikaa surraan, ja se päättyy, niinkuin päättyy katkera päivä.
11 Katso, päivät tulevat, sanoo Herra, Herra, jolloin minä lähetän nälän maahan: en leivän nälkää enkä veden janoa, vaan Herran sanojen kuulemisen nälän.
12 Silloin he hoippuvat merestä mereen, pohjoisesta itään; he samoavat etsien Herran sanaa, mutta eivät löydä.
13 Sinä päivänä nääntyvät janoon kauniit neitsyet ja nuorukaiset,