1 ‹‹İlah Bel diz çökmüş, ilah Nebo sinmiş, 2 Putları hayvanlara, öküzlere yüklenmiş gidiyor. 2 Taşınan bu nesneleriniz ağırlık, 2 Yorgun hayvana yük oldu.

2 Birlikte sinmiş, diz çökmüşler, 2 Putlarını yük olmaktan kurtaramıyorlar. 2 Sürgüne gidecek onlar.

3 ‹‹Ey Yakup soyu, İsrailin sağ kalanları, 2 Doğdunuz doğalı yüklendiğim, 2 Rahimden çıktınız çıkalı taşıdığım sizler, 2 Dinleyin beni:

4 Siz yaşlanıncaya dek ben Oyum; 2 Saçlarınız ağarıncaya dek 2 Ben yükleneceğim sizi. 2 Sizi ben yarattım, ben taşıyacağım, 2 Evet, sizi ben yüklenecek, ben kurtaracağım.

5 ‹‹Beni kime benzetecek, 2 Kime denk tutacaksınız? 2 Kiminle karşılaştıracaksınız ki, benzer olalım?

6 Kimisi bol keseden harcadığı altından, 2 Terazide tarttığı gümüşten 2 Ücret karşılığında kuyumcuya ilah yaptırır, 2 Önünde yere kapanıp tapınır.

7 Onu omuzlayıp taşır, yerine koyar. 2 Öylece durur put, yerinden kımıldamaz. 2 Kendisine yakarana yanıt veremez, 2 Onu sıkıntısından kurtaramaz.

8 ‹‹Bunu anımsayın, ey başkaldıranlar, 2 Adam olun, aklınızdan çıkarmayın!

9 Çok önceden beri olup bitenleri anımsayın. 2 Çünkü Tanrı benim, başkası yok. 2 Tanrı benim, benzerim yok.

10 Sonu ta başlangıçtan, 2 Henüz olmamış olayları çok önceden bildiren, 2 ‹Tasarım gerçekleşecek, 2 İstediğim her şeyi yapacağım› diyen benim.

11 Doğudan yırtıcı kuşu, 2 Uzak bir ülkeden 2 Tasarımı gerçekleştirecek adamı çağıran benim. 2 Evet, bunları söyledim, 2 Kesinlikle yerine getirecek, 2 Tasarladığımı yapacağım mutlaka.

12 ‹‹Ey dikbaşlılar, doğruluktan uzak olanlar, 2 Dinleyin beni!

13 Zaferim yaklaştı, uzak değil; 2 Kurtarışım gecikmeyecek. 2 Güzelliğim olan İsrail için 2 Siyon'u kurtaracağım.››

1 Beel vaipuu, Nebo taipuu; heidän kuvansa joutuvat elukkain ja juhtain selkään; mitä te kulkueessa kannoitte, se sälytetään kuormaksi uupuville.

2 He taipuvat, he vaipuvat molemmat; he eivät voi pelastaa kuormaa, ja itse he vaeltavat vankeuteen.

3 Kuulkaa minua, te Jaakobin heimo, te kaikki Israelin heimon tähteet, te, joita on pitänyt kantaa äidinkohdusta asti, nostaa hamasta äidinhelmasta.

4 Teidän vanhuuteenne asti minä olen sama, hamaan harmaantumiseenne saakka minä kannan; niin minä olen tehnyt, ja vastedeskin minä nostan, minä kannan ja pelastan.

5 Keneenkä te vertaatte minut, kenenkä rinnalle minut asetatte, kenenkä kaltaiseksi te minut katsotte, että olisimme toistemme vertaiset?

6 He kaatavat kultaa kukkarosta ja punnitsevat hopeata vaa'alla; he palkkaavat kultasepän, ja hän tekee siitä jumalan, jonka eteen he lankeavat maahan ja jota he kumartavat.

7 He nostavat sen olallensa, kantavat ja asettavat sen paikoilleen, ja se seisoo eikä liikahda paikaltansa. Sitä huudetaan avuksi, mutta se ei vastaa, hädästä se ei pelasta.

8 Muistakaa tämä ja olkaa vahvat. Menkää itseenne, te luopiot.

9 Muistakaa entisiä ikiajoista asti, sillä minä olen Jumala, eikä toista ole; minä olen Jumala, eikä ole minun vertaistani.

10 Minä ilmoitan alusta asti, mitä tuleva on, ammoisia aikoja ennen, mitä ei vielä ole tapahtunut; minä sanon: minun neuvoni pysyy, kaiken, mitä tahdon, minä teen.

11 Minä olen kutsunut kotkan päivänkoitosta, kaukaisesta maasta neuvopäätökseni miehen. Minkä olen puhunut, sen minä myös toteutan; mitä olen aivoitellut, sen minä myös teen.

12 Kuulkaa minua, te kovasydämiset, jotka olette kaukana vanhurskaudesta.

13 Minä olen antanut vanhurskauteni lähestyä, se ei ole kaukana; ei viivy pelastus, jonka minä tuon. Minä annan Siionissa pelastuksen, annan kirkkauteni Israelille.