1 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Boşadığım annenizin boşanma belgesi nerede? 2 Hangi alacaklıma sattım sizi? 2 Suçlarınız yüzünden satıldınız, 2 Anneniz isyanlarınız yüzünden dışlandı.

2 Geldiğimde neden kimse yoktu, 2 Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı? 2 Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim, 2 Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya? 2 Azarlayarak denizi kurutur, 2 Irmakları çöle çeviririm. 2 Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.

3 Göklere karalar giydirir, 2 Çul ederim onların örtüsünü.››

4 Yorgunlara sözle destek olmayı bileyim diye 2 Egemen RAB bana eğitilmişlerin dilini verdi. 2 Eğitilenler gibi dinleyeyim diye kulağımı uyandırır her sabah.

5 Egemen RAB kulağımı açtı, 2 Karşı koymadım, geri çekilmedim.

6 Bana vuranlara sırtımı açtım, 2 Yanaklarımı uzattım sakalımı yolanlara. 2 Aşağılamalardan, tükürükten yüzümü gizlemedim.

7 Egemen RAB bana yardım ettiği için 2 Utanç duymam. 2 Kararımdan dönmemfş, 2 Utandırılmayacağımı bilirim. ettim››.

8 Beni haklı çıkaran yakınımda. 2 Benden davacı olan kim, yüzleşelim, 2 Kimdir hasmım, karşıma çıksın.

9 Bana yardım eden Egemen RABdir, 2 Kim suçlu çıkaracak beni? 2 Onların hepsi giysi gibi eskiyecek, 2 Tümünü güve yiyip bitirecek.

10 Aranızda RABden korkan, 2 Kulunun sözünü dinleyen kim var? 2 Karanlıkta yürüyen, ışığı olmayan, 2 RABbin adına güvensin, Tanrısına dayansın.

11 Ama ateş yakan, 2 Alevli oklar kuşanan sizler, hepiniz, 2 Ateşinizin aydınlığında, 2 Tutuşturduğunuz alevli okların arasında yürüyün. 2 Benden alacağınız şudur: 2 Azap içinde yatacaksınız.

1 Näin sanoo Herra: Missä on teidän äitinne erokirja, jolla olisin lähettänyt hänet pois? Tai kuka on minun velkojani, jolle minä olisin teidät myynyt? Katso, pahojen tekojenne tähden te olette myydyt, teidän rikkomustenne tähden on äitinne lähetetty pois.

2 Miksi ei ollut ketään, kun minä tulin, miksi ei kukaan vastannut, kun minä huusin? Onko minun käteni liian lyhyt vapahtamaan, olenko minä voimaton auttamaan? Katso, nuhtelullani minä kuivaan meren, minä teen virrat erämaaksi, niin että niitten kalat mätänevät, kun ei ole vettä; ne kuolevat janoon.

3 Minä puetan taivaat mustiin ja panen murhepuvun niitten verhoksi.

4 Herra, Herra on minulle antanut opetuslasten kielen, niin että minä taidan sanalla virvoittaa väsynyttä; hän herättää aamu aamulta, herättää minun korvani kuulemaan opetuslasten tavalla.

5 Herra, Herra on avannut minun korvani; minä en ole niskoitellut, en vetäytynyt pois.

6 Selkäni minä annoin lyötäväksi, poskieni parran revittäväksi, en peittänyt kasvojani pilkalta ja syljeltä.

7 Herra, Herra auttaa minua; sentähden ei minuun pilkka koskenut, sentähden tein kasvoni koviksi kuin piikivi, sillä minä tiedän, etten häpeään joudu.

8 Lähellä on hän, joka minut vanhurskaaksi tuomitsee. Kuka voi minun kanssani riidellä? Astukaamme yhdessä esiin! Kuka on minun vastapuoleni? Tulkoon tänne lähelleni!

9 Katso, Herra, Herra auttaa minua; kuka minut syylliseksi tuomitsee? Katso, kaikki he hajoavat kuin vaate; koi heidät syö.

10 Kuka teistä pelkää Herraa ja kuulee hänen palvelijansa ääntä? Joka vaeltaa pimeydessä ja valoa vailla, se luottakoon Herran nimeen ja turvautukoon Jumalaansa.

11 Mutta katso, te kaikki, jotka palon sytytätte, te palavilla nuolilla varustetut, suistukaa oman tulenne liekkeihin, niihin palaviin nuoliin, jotka olette sytyttäneet. Minun kädestäni tämä teille tulee; vaivassa täytyy teidän asua.