1 ‹‹Beni sormayanlara göründüm, 2 Aramayanlar beni buldu. 2 Adımla anılmayan bir ulusa, 2 ‹Buradayım, buradayım› dedim.

2 Kötü yolda yürüyen, 2 Kendi tasarılarının ardınca giden 2 Asi bir halka 2 Bütün gün ellerimi uzatıp durdum.

3 O halk ki, bahçelerde kurban keserek, 2 Tuğlalar üzerinde buhur yakarak 2 Gözümün içine baka baka boyuna öfkelendirir beni.

4 Mezarlıkta oturur, 2 Gizli yerlerde geceler, 2 Domuz eti yerler; 2 Kaplarında haram et var.

5 Birbirlerine, ‹Uzak dur, yaklaşma› derler, 2 ‹Çünkü ben senden daha kutsalım.› 2 Böyleleri burnumda duman, 2 Bütün gün yanan ateştir.

6 ‹‹Bakın, yanıt önümde yazılı duruyor. 2 Susmayacak, suçlarının karşılığını vereceğim. 2 Onların da atalarının da suçlarının cezasını 2 Başlarına getireceğim›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü dağların üzerinde buhur yaktılar, 2 Tepelerin üzerinde beni aşağıladılar. 2 Bu nedenle eskiden yaptıklarının karşılığını 2 Başlarına getireceğim.››

8 RAB diyor ki, ‹‹Taneleri sulu salkımı görünce, 2 Halk, ‹Salkımı yok etmeyin, bereket onda› diyor. 2 Kullarımın hatırı için ben de öyle yapacağım, 2 Onların hepsini yok etmeyeceğim.

9 Yakup soyunu sürdürecek, 2 Dağlarımı miras alacak olanları 2 Yahuda soyuna bırakacağım. 2 Seçtiklerim oraları miras alacak, 2 Kullarım orada yaşayacak.

10 Şaron, bana yönelen halkımın sürülerine ağıl, 2 Akor Vadisi sığırlarına barınak olacak.

11 ‹‹Ama sizler, RABbi terk edenler, 2 Kutsal dağımı unutanlar, 2 Talih ilahına sofra kuranlar, 2 Kısmet ilahına karışık şarap sunanlar,

12 Ben de sizi kılıca kısmet edeceğim, 2 Boğazlanmak üzere eğileceksiniz hepiniz. 2 Çünkü çağırdığımda yanıt vermediniz, 2 Konuştuğumda dinlemediniz; 2 Gözümde kötü olanı yaptınız, 2 Hoşlanmadığımı seçtiniz.››

13 Bu yüzden Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Bakın, kullarım yemek yiyecek, 2 Ama siz aç kalacaksınız. 2 Kullarım içecek, 2 Ama siz susuz kalacaksınız. 2 Kullarım sevinecek, 2 Ama sizin yüzünüz kızaracak.

14 Kullarım mutluluk içinde ezgiler söyleyecek, 2 Ama siz yürek acısından feryat edecek, 2 Ezik bir ruhla haykıracaksınız.

15 Adınız seçtiklerimin ağzında ancak lanet olarak kalacak. 2 Egemen RAB sizi öldürecek, 2 Ama kullarına başka bir ad verecek.

16 Öyle ki, ülkede kim bereket istese 2 Sadık Tanrıdan isteyecek; 2 Ülkede kim ant içse, 2 Sadık Tanrı üzerine ant içecek. 2 Çünkü geçmiş sıkıntılar unutulup 2 Gözümden saklanacak.››

17 ‹‹Çünkü bakın, yeni bir yeryüzü, 2 Yeni bir gök yaratmak üzereyim; 2 Geçmiştekiler anılmayacak, akla bile gelmeyecek.

18 Yaratacaklarımla sonsuza dek sevinip coşun; 2 Çünkü Yeruşalimi coşku, 2 Halkını sevinç kaynağı olarak yaratacağım.

19 Yeruşalim için sevinecek, 2 Halkım için coşacağım. 2 Orada ağlayış ve feryat duyulmayacak artık.

20 Orada birkaç gün yaşayıp ölen bebekler olmayacak, 2 Yaşını başını almadan kimse ölümü tatmayacak. 2 Yüz yaşında ölen genç, 2 Yüz yaşına basmayan kişi lanetli sayılacak.

21 Evler yapıp içlerinde yaşayacak, 2 Bağlar dikip meyvesini yiyecekler.

22 Yaptıkları evlerde başkası oturmayacak, 2 Diktikleri bağın meyvesini başkası yemeyecek. 2 Çünkü halkım ağaçlar gibi uzun yaşayacak, 2 Seçtiklerim, elleriyle ürettiklerinin tadını çıkaracaklar.

23 Emek vermeyecekler boş yere, 2 Felakete uğrayan çocuklar doğurmayacaklar. 2 Çünkü kendileri de çocukları da 2 RABbin kutsadığı soy olacak.

24 Onlar bana yakarmadan yanıt verecek, 2 Daha konuşurlarken işiteceğim onları.

25 Kurtla kuzu birlikte otlayacak, 2 Aslan sığır gibi saman yiyecek. 2 Yılanın yiyeceğiyse toprak olacak. 2 Kutsal dağımın hiçbir yerinde 2 Kimse zarar vermeyecek, yok etmeyecek.›› 2 Böyle diyor RAB.

1 Minä olen suostunut niiden etsittäväksi, jotka eivät minua kysyneet, niiden löydettäväksi, jotka eivät minua etsineet; minä olen sanonut kansalle, joka ei ole otettu minun nimiini: Tässä minä olen, tässä minä olen!

2 Koko päivän minä olen ojentanut käsiäni uppiniskaista kansaa kohden, joka vaeltaa tietä, mikä ei ole hyvä, omain ajatustensa mukaan;

3 kansaa kohden, joka vihoittaa minua alinomaa, vasten kasvojani, uhraa puutarhoissa ja suitsuttaa tiilikivialttareilla.

4 He asustavat haudoissa ja yöpyvät salaisiin paikkoihin; he syövät sianlihaa, ja saastaiset liemet on heillä astioissansa.

6 Katso, se on kirjoitettuna minun edessäni. En ole minä vaiti, vaan minä maksan, maksan heille helmaan

7 heidän pahat tekonsa ynnä teidän isienne pahat teot, sanoo Herra, niiden, jotka ovat vuorilla suitsuttaneet ja kukkuloilla minua häväisseet; ja ensiksi minä mittaan heille palkan heidän helmaansa.

9 Minä tuotan Jaakobista siemenen ja Juudasta vuorteni perillisen; ja minun valittuni saavat periä maan, ja minun palvelijani saavat siinä asua.

10 Ja Saaron on oleva lammasten laitumena ja Aakorin laakso karjan lepopaikkana minun kansallani, joka minua etsii.

11 Mutta te, jotka hylkäätte Herran ja unhotatte minun pyhän vuoreni, jotka valmistatte Gadille pöydän ja vuodatatte uhrijuomaa Menille-

12 teidät minä määrään miekan omiksi, ja kaikki te kumarrutte teurastettaviksi, sentähden ettette vastanneet, kun minä kutsuin, ettekä kuulleet, kun minä puhuin, vaan teitte sitä, mikä on pahaa minun silmissäni, ja valitsitte sen, mikä ei ole minulle otollista.

13 Sentähden, näin sanoo Herra, Herra: Katso, minun palvelijani syövät, mutta te näette nälkää; katso, minun palvelijani juovat, mutta te kärsitte janoa; katso, minun palvelijani iloitsevat, mutta te joudutte häpeään.

14 Katso, minun palvelijani riemuitsevat sydämen onnesta, mutta te huudatte sydämen tuskasta ja voivotatte mielimurteissanne.

16 Joka maassa itsensä siunaa, siunaa itsensä totisen Jumalan nimeen, ja joka maassa vannoo, vannoo totisen Jumalan nimeen; sillä entiset ahdistukset ovat unhotetut ja peitossa minun silmiltäni.

17 Sillä katso, minä luon uudet taivaat ja uuden maan. Entisiä ei enää muisteta, eivätkä ne enää ajatukseen astu;

18 vaan te saatte iloita ja riemuita iankaikkisesti siitä, mitä minä luon. Sillä katso, iloksi luon minä Jerusalemin, riemuksi sen kansan.

19 Minä iloitsen Jerusalemista ja riemuitsen kansastani; eikä siellä enää kuulla itkun ääntä eikä valituksen ääntä.

20 Ei siellä ole enää lasta, joka eläisi vain muutaman päivän, ei vanhusta, joka ei täyttäisi päiviensä määrää; sillä nuorin kuolee satavuotiaana, ja vasta satavuotiaana synnintekijä joutuu kiroukseen.

21 He rakentavat taloja ja asuvat niissä, he istuttavat viinitarhoja ja syövät niiden hedelmät;

22 he eivät rakenna muitten asua, eivät istuta muitten syödä; sillä niinkuin puitten päivät ovat, niin ovat elinpäivät minun kansassani. Minun valittuni kuluttavat itse kättensä työn.

23 He eivät tee työtä turhaan eivätkä lapsia synnytä äkkikuoleman omiksi, sillä he ovat Herran siunattujen siemen, ja heidän vesansa ovat heidän tykönänsä.

24 Ennenkuin he huutavat, minä vastaan, heidän vielä puhuessaan minä kuulen.

25 Susi ja lammas käyvät yhdessä laitumella, ja leijona syö rehua niinkuin raavas, ja käärmeen ruokana on maan tomu; ei missään minun pyhällä vuorellani tehdä pahaa eikä vahinkoa, sanoo Herra.