1 RAB bana dedi ki, ‹‹Musayla Samuel önümde durup yalvarsalar bile, bu halka acımayacağım; kov onları önümden, gitsinler!
2 Sana, ‹Nereye gidelim?› diye sorarlarsa de ki, ‹RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Ölüm için ayrılanlar ölüme, 2 Kılıç için ayrılanlar kılıca, 2 Kıtlık için ayrılanlar kıtlığa, 2 Sürgün için ayrılanlar sürgüne.›
3 ‹‹Onların başına dört tür yıkım getirmeye karar verdim›› diyor RAB, ‹‹Öldürmek için kılıcı, paralamak için köpekleri, yiyip bitirmek, yok etmek için yırtıcı kuşlarla yabanıl hayvanları salacağım üzerlerine.
4 Yahuda Kralı Hizkiya oğlu Manaşşenin Yeruşalimde yaptıkları yüzünden bütün yeryüzü krallıklarını dehşete düşüreceğim.
5 ‹‹Kim acıyacak sana, ey Yeruşalim? 2 Kim yas tutacak senin için? 2 Hal hatır sormak için 2 Kim yolundan dönüp sana gelecek?
6 Sen beni reddettin›› diyor RAB, 2 ‹‹Gerisingeri gidiyorsun. 2 Ben de elimi sana karşı kaldıracak, 2 Seni yok edeceğim; 2 Merhamet ede ede yoruldum.
7 Ülkenin kapılarında, 2 Halkımı yabayla savuracak, 2 Çocuksuz bırakacak, yok edeceğim; 2 Çünkü yollarından dönmediler.
8 Dul kadınlarının sayısı denizin kumundan çok olacak. 2 Gençlerinin annelerine 2 Öğle vakti yok ediciyi göndereceğim; 2 Üzerlerine ansızın acı, dehşet salacağım.
9 Yedi çocuklu kadın 2 Bayılıp son soluğunu verecek; 2 Daha gündüzken güneşi batacak, 2 Utandırılıp alçaltılacak. 2 Sağ kalanları düşmanlarının önünde 2 Kılıca teslim edeceğim.›› 2 Böyle diyor RAB.
10 Vay başıma! 2 Herkesle çekişip davacı olayım diye 2 Doğurmuşsun beni, ey annem! 2 Ne ödünç aldım, ne de verdim, 2 Yine de herkes lanet okuyor bana.
11 RAB şöyle dedi: 2 ‹‹Kuşkun olmasın, iyilik için seni özgür kılacağım, 2 Yıkım ve sıkıntı zamanında 2 Düşmanlarını sana yalvartacağım.
12 ‹‹Demiri, kuzeyden gelen demiri 2 Ya da tuncu kimse kırabilir mi?
13 Ülkende işlenen günahlar yüzünden 2 Servetini de hazinelerini de karşılıksız, 2 Çapul malı olarak vereceğim.
14 Bilmediğin bir ülkede 2 Düşmanlarına köle edeceğim seni. 2 Çünkü size karşı öfkem 2 Ateş gibi tutuşup yanacak.›› ‹‹Geçireceğim›› (bkz. 17:4).
15 Sen bilirsin, ya RAB, 2 Beni anımsa, beni kolla. 2 Bana eziyet edenlerden öcümü al. 2 Sabrınla beni canımdan etme, 2 Senin uğruna aşağılandığımı unutma.
16 Sözlerini bulur bulmaz yuttum, 2 Bana neşe, yüreğime sevinç oldu. 2 Çünkü seninim ben, 2 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı!
17 Eğlenenlerin arasında oturmadım, 2 Onlarla sevinip coşmadım. 2 Elin üzerimde olduğu için 2 Tek başıma oturdum, 2 Çünkü beni öfkeyle doldurmuştun.
18 Neden sürekli acı çekiyorum? 2 Neden yaram ağır ve umarsız? 2 Benim için aldatıcı bir dere, 2 Güvenilmez bir pınar mı olacaksın?
19 Bu yüzden RAB diyor ki, 2 ‹‹Eğer dönersen seni yine hizmetime alırım; 2 İşe yaramaz sözler değil, 2 Değerli sözler söylersen, 2 Benim sözcüm olursun. 2 Bu halk sana dönecek, 2 Ama sen onlara dönmemelisin.
20 Bu halkın karşısında 2 Sağlamlaştırılmış tunç bir duvar kılacağım seni; 2 Seninle savaşacak ama yenemeyecekler, 2 Çünkü yardım etmek, kurtarmak için 2 Ben seninleyim›› diyor RAB.
21 ‹‹Seni kötünün elinden kurtaracak, 2 Acımasızın avucundan kurtaracağım.››
2 Ja jos he kysyvät sinulta: 'Minne meidän on mentävä?' niin vastaa heille: Näin sanoo Herra: Joka ruton oma, se ruttoon, joka miekan, se miekkaan, joka nälän, se nälkään, joka vankeuden, se vankeuteen!
3 Ja minä asetan heille neljänkaltaiset käskijät, sanoo Herra: miekan surmaamaan, koirat raahaamaan, taivaan linnut ja maan eläimet syömään ja hävittämään.
4 Minä panen heidät kauhistukseksi kaikille valtakunnille maan päällä Manassen, Hiskian pojan, Juudan kuninkaan, tähden, kaiken tähden, mitä hän teki Jerusalemissa.
5 Kuka säälii sinua, Jerusalem, kuka surkuttelee sinua, kuka poikkeaa kysymään sinun vointiasi?
6 Sinä olet hyljännyt minut, sanoo Herra, olet kääntynyt pois; niinpä minä olen ojentanut käteni sinua vastaan, ja minä hävitän sinut. En jaksa enää armahtaa.
7 Minä viskaan viskimellä heidät maan porteilla; minä teen lapsettomaksi, minä hukutan kansani, kun he eivät ole teiltänsä kääntyneet.
8 Heidän leskiänsä on oleva enemmän kuin meren hiekkaa; minä tuon heidän nuorukaistensa äitien kimppuun hävittäjän keskellä päivää, langetan äkkiä heidän päällensä tuskan ja kauhun.
10 Voi minua, äitini, kun minut synnytit riidan ja toran mieheksi koko maalle! En ole lainaksi antanut enkä lainaksi ottanut; kuitenkin kiroavat minua kaikki.
12 Murtuuko rauta, pohjoisesta tuotu rauta, ja vaski? -
13 Sinun tavarasi ja aarteesi minä annan ryöstettäviksi, ilman hintaa kaikkien sinun syntiesi tähden, kaikkia rajojasi myöten.
15 Herra, sinä sen tiedät. Muista minua ja pidä minusta huoli ja kosta puolestani minun vainoojilleni; älä tempaa minua pois, sinä, joka olet pitkämielinen. Huomaa, kuinka minä kannan häväistystä sinun tähtesi.
16 Sinun sanasi tulivat, ja minä söin ne, ja sinun sanasi olivat minulle riemu ja minun sydämeni ilo; sillä minä olen otettu sinun nimiisi, Herra, Jumala Sebaot.
17 En ole minä istunut iloitsemassa ilonpitäjäin seurassa. Sinun kätesi tähden minä olen istunut yksinäni, sillä sinä olet täyttänyt minut vihallasi.
18 Miksi kestää minun kipuni ainiaan ja haavani on paha eikä tahdo parantua? Sinä olet minulle kuin ehtyvä puro, kuin vesi, joka ei pysy.
20 Ja minä teen sinut vahvaksi vaskimuuriksi tätä kansaa vastaan, ja he sotivat sinua vastaan, mutta eivät voita sinua; sillä minä olen sinun kanssasi, minä vapahdan ja pelastan sinut, sanoo Herra.