1 ‹‹Gözlerimle antlaşma yaptım 2 Şehvetle bir kıza bakmamak için.

2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrıdan payı nedir, 2 Yücelerden, Her Şeye Gücü Yetenden mirası ne?

3 Kötüler için felaket, 2 Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, 2 Attığım her adımı saymıyor mu?

5 ‹‹Eğer yalan yolunda yürüdümse, 2 Ayağım hileye seğirttiyse,

6 -Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, 2 Kusursuz olduğumu görsün-

7 Adımım yoldan saptıysa, 2 Yüreğim gözümü izlediyse, 2 Ellerim pisliğe bulaştıysa,

8 Ektiğimi başkaları yesin, 2 Ekinlerim kökünden sökülsün.

9 ‹‹Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, 2 Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, 2 Onunla başka erkekler yatsın.

11 Çünkü bu utanç verici, 2 Yargılanması gereken bir suç olurdu.

12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, 2 Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

13 ‹‹Benimle ters düştüklerinde 2 Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? 2 Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? 2 Rahimde bize biçim veren O değil mi?

16 ‹‹Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, 2 Dul kadının umudunu kırdımsa,

17 Ekmeğimi yalnız yedim, 2 Öksüzle paylaşmadımsa,

18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, 2 Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini 2 Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, 2 O da içinden beni kutsamadıysa,

21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek 2 Öksüze el kaldırdımsa,

22 Kolum omuzumdan düşsün, 2 Kol kemiğim kırılsın.

23 Çünkü Tanrıdan gelecek beladan korkarım, 2 Onun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

24 ‹‹Eğer umudumu altına bağladımsa, 2 Saf altına, ‹Güvencim sensin› dedimse,

25 Servetim çok, 2 Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

26 Işıldayan güneşe, 2 Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

27 İçimden ayartıldımsa, 2 Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, 2 Çünkü yücelerdeki Tanrıyı yadsımış olurdum.

29 ‹‹Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, 2 Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

30 -Kimsenin canına lanet ederek 2 Ağzımın günah işlemesine izin vermedim-

31 Evimdeki insanlar, ‹Eyüpün verdiği etle 2 Karnını doyurmayan var mı?› diye sormadıysa,

32 -Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, 2 Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı-

33 Kalabalıktan çok korktuğum, 2 Boyların aşağılamasından yıldığım, 2 Susup dışarı çıkmadığım için 2 Suçumu bağrımda gizleyip 2 Adem gibi isyanımı örttümse,

35 -‹‹Keşke beni dinleyen biri olsa! 2 İşte savunmamı imzalıyorum, 2 Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! 2 Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, 2 Taç gibi başıma koyardım.

37 Attığım her adımı ona bildirir, 2 Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.-

38 ‹‹Toprağım bana feryat ediyorsa, 2 Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

39 Ürününü para ödemeden yedimse 2 Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

40 Orada buğday yerine diken, 2 Arpa yerine delice bitsin.›› Eyüp'ün konuşması sona erdi.

2 Minkä osan antaisi silloin Jumala ylhäältä, minkä perintöosan Kaikkivaltias korkeudesta?

3 Tuleehan väärälle turmio ja onnettomuus väärintekijöille.

4 Eikö hän näkisi minun teitäni ja laskisi kaikkia minun askeleitani?

5 Jos minä ikinä valheessa vaelsin, jos jalkani kiiruhti petokseen,

6 punnitkoon minut Jumala oikealla vaa'alla, ja hän on huomaava minun nuhteettomuuteni.

7 Jos minun askeleeni poikkesivat tieltä ja minun sydämeni seurasi silmiäni tahi tahra tarttui minun käsiini,

8 niin syököön toinen, mitä minä kylvän, ja minun vesani revittäköön juurinensa.

9 Jos minun sydämeni hullaantui toisen vaimoon ja minä väijyin lähimmäiseni ovella,

10 niin jauhakoon oma vaimoni vieraalle, ja halailkoot häntä muut;

11 sillä se olisi ollut ilkityö ja raskaasti rangaistava rikos,

12 tuli, joka kuluttaisi manalaan saakka ja hävittäisi kaiken saatuni.

13 Jos minä pidin halpana palvelijani ja palvelijattareni oikeuden, kun heillä oli riita minun kanssani,

14 niin mitä minä tekisin, jos Jumala nousisi, ja mitä vastaisin hänelle, jos hän kävisi tutkimaan?

15 Eikö sama, joka äidin kohdussa loi minut, luonut häntäkin, eikö sama meitä äidin sydämen alla valmistanut?

16 Olenko minä kieltänyt vaivaisilta heidän toivomuksensa ja saattanut lesken silmät sammumaan?

17 Olenko syönyt leipäpalani yksinäni, orvonkin saamatta syödä siitä?

18 En, vaan nuoruudestani saakka minä kasvatin häntä niinkuin oma isä ja äitini kohdusta asti minä holhosin häntä.

19 Jos minä näin menehtyväisen vaatteetonna ja köyhän verhoa vailla,

20 jos hänen lanteensa eivät minua siunanneet eikä hän saanut lämmitellä minun karitsaini villoilla,

21 jos minä puin nyrkkiä orvolle, kun näin puoltani pidettävän portissa,

22 niin irtautukoon olkapääni hartiastani, ja murtukoon käsivarteni sijoiltansa.

23 Sillä silloin olisi minun peljättävä turmiota Jumalalta, enkä kestäisi hänen valtasuuruutensa edessä.

24 Jos minä panin uskallukseni kultaan ja sanoin hienolle kullalle: 'Sinä olet minun turvani',

25 jos iloitsin siitä, että rikkauteni oli suuri ja että käteni oli saanut paljon hankituksi,

26 jos katsellessani aurinkoa, kuinka se loisti, ja kuuta, joka ylhänä vaelsi,

27 sydämeni antautui salaa vieteltäväksi ja käteni niille suudelmia heitti,

28 niin olisi sekin raskaasti rangaistava rikos, sillä minä olisin kieltänyt korkeuden Jumalan.

29 Olenko iloinnut vihamieheni vahingosta, riemusta hykähtänyt, kun häntä onnettomuus kohtasi?

30 En ole sallinut suuni syntiä tehdä, kiroten vaatia hänen henkeänsä.

31 Eikö täydy minun talonväkeni myöntää, että kukin on saanut lihaa yllin kyllin?

32 Muukalaisen ei tarvinnut yötä ulkona viettää; minä pidin oveni auki tielle päin.

33 Olenko ihmisten tavoin peitellyt rikkomuksiani, kätkenyt poveeni pahat tekoni,

34 säikkyen suurta joukkoa ja kaiken heimon ylenkatsetta peljäten, niin että pysyin hiljaa, ovestani ulkonematta?

35 Oi, jospa joku kuuntelisi minua! Katso, tuossa on puumerkkini! Kaikkivaltias vastatkoon minulle! Jospa saisin riitapuoleni kirjoittamaan syytekirjan!

36 Totisesti, olkapäälläni sitä kantaisin, sitoisin sen päähäni seppeleeksi.

37 Tekisin hänelle tilin kaikista askeleistani ja astuisin hänen eteensä niinkuin ruhtinas.

38 Jos peltoni huusi minua vastaan ja sen vaot kaikki itkivät,

39 jos kulutin sen voiman maksamatta ja saatoin sen haltijat huokaamaan,