1 Yatarken fesat ve kötülük tasarlayanların vay haline! 2 Ortalık ağarınca tasarladıklarını yaparlar. 2 Çünkü güçleri buna yeter.

2 Göz diktikleri tarlaları zorla alır, evlere el koyarlar. 2 Birini evinden, bir başkasını mirasından ederler.

3 Bu nedenle RAB bu halka şöyle diyor: 2 ‹‹Bakın, size öyle bir bela hazırlıyorum ki, 2 Bundan yakanızı kurtaramayacaksınız. 2 Öyle amansız bir zaman gelecek ki, 2 Başınız dik yürüyemeyeceksiniz.

4 O gün sizinle alay edecekler. 2 Sizin için şu acıklı ezgiyi söyleyecekler: 2 ‹Büsbütün mahvolduk! 2 RAB halkımızın varını yoğunu başkalarına bölüştürüyor, 2 Topraklarımızı hainlere dağıtıyor.› ››

5 Bu nedenle, ülkeyi kurayla bölüştürme zamanı gelince 2 RABbin topluluğunda sizden kimse bulunmayacak.

6 İnsanlar, ‹‹Peygamberlik etmeyin›› diyorlar, 2 ‹‹Bu konularda peygamberlik etmemeli. 2 Utandırılmayacağız.››

7 Ey Yakupoğulları, böyle konuşulur mu? 2 ‹‹RABbin sabrı mı tükendi acaba? 2 O böyle şeyler yapar mı? 2 Benim sözlerim doğru yolda yürüyenin yararına değil mi?›› diyor RAB,

8 ‹‹Daha dün halkım düşman gibi ayaklandı. 2 Savaştan dönenlerin, kaygısızca önünüzden geçenlerin sırtından 2 Güzel giysilerini sıyırıp alırsınız.

9 Halkımın kadınlarını rahat evlerinden kovar, 2 Çocuklarını yüce huzurumdan yoksun bırakırsınız.

10 Kalkıp gidin, dinlenme yeriniz değil burası! 2 Murdarlığınız yüzünden bu yer korkunç biçimde yıkılacak.

11 Yalancı, aldatıcı biri gelip, 2 ‹Size şarap ve içkiden söz edeyim› dese, 2 Bu halk onu peygamber kabul edecek.››

12 ‹‹Ey Yakupoğulları, 2 Elbette hepinizi bir araya getireceğim. 2 İsrailin geride kalanlarını elbette toplayacağım. 2 Ağıldaki davar gibi, 2 Otlaktaki sürü gibi bir araya getireceğim sizleri. 2 Topraklarınız insanlarla dolacak.››

13 Tanrı yolu açıp halkın önünden gidecek. 2 Kent kapılarını kırıp dışarı çıkacaklar. 2 Kralları olan RAB önlerinden gidecek.

1 Voi niitä, jotka miettivät turmiota ja valmistelevat pahaa vuoteillansa! Aamun valjettua he sen tekevät, sillä heillä on siihen valta.

2 He himoitsevat peltoja ja ryöstävät ne, taloja, ja ottavat ne; he sortavat miestä ja hänen taloansa, miestä ja hänen perintöosaansa.

3 Sentähden, näin sanoo Herra: Katso, minä mietin tätä sukua vastaan onnettomuutta: siitä te ette saa kaulaanne irti ettekä voi ylpeästi astella; sillä se on oleva paha aika.

5 Sentähden ei sinulla ole oleva ketään, joka heittäisi arpaa maaosuudesta Herran seurakunnassa.

7 Onko tämä Jaakobin heimon puhetta? Onko Herra pikavihainen? Ovatko sellaisia hänen tekonsa? Eivätkö hänen puheensa ole hyvät sitä kohtaan, joka oikein vaeltaa?

8 Mutta aikoja sitten on minun kansani asettunut viholliseksi; vaatteiden päältä te kiskotte vaipan niiltä, jotka huoleti kulkevat, jotka sotaa väistävät.

9 Minun kansani naiset te ajatte pois heidän kodeistansa, jotka ovat heidän ilonsa; heidän pieniltä lapsiltansa te otatte minun kunniani ainiaaksi.

10 Nouskaa ja menkää pois: ei tässä ole leposijaa saastutuksen tähden, joka on saanut aikaan turmion, parantumattoman turmion.

12 Minä tahdon tarkoin koota sinut, Jaakob, kaikkinesi, visusti kerätä Israelin jääneet, saattaa heidät yhteen, niinkuin lampaat tarhaan, niinkuin lauman laitumellensa: on oleva ihmisten kohina!

13 Tien aukaisija käy heidän edellänsä; he aukaisevat tiensä, kulkevat portille ja lähtevät siitä ulos. Heidän kuninkaansa käy heidän edellään, ja Herra heitä johdattaa.