1 Ey İsrail, öteki halklar gibi sevinme, coşma! 2 Çünkü kendi Tanrına vefasızlık ederek zina ettin, 2 Harman yerlerinin tümünde zina kazancına gönül verdin.
2 Ama harman yeri, şarap teknesi halkı doyurmayacak, 2 Yeni şarap umutları boşa çıkacak.
3 RABbin diyarında kalmayacaklar, 2 Mısıra dönecek Efrayim, 2 Asurda kirli sayılan şeyleri yiyecekler.
4 RABbe şarap sunuları dökmeyecekler, 2 Onu hoşnut etmeyecek kurbanları. 2 Kurbanları yas yemeğine dönecek, 2 Kirli sayılacak onları yiyenlerin hepsi. 2 Yalnız kendi karınlarını doyuracak yiyecekleri, 2 RABbin Tapınağına girmeyecek.
5 Ne yapacaksınız dinsel bayramlarda, 2 RABbin bayram gününde?
6 Yıkımdan kaçsalar bile, 2 Mısır bir araya toplayacak onları, 2 Mof gömecek. 2 Değerli gümüş eşyalarını yabanıl otlar saracak, 2 Diken bitecek çadırlarında.
7 Onların ceza günleri geldi, 2 Hesap günleri çattı. 2 Bunu bilsin İsrail! 2 Suçunuzun çokluğundan, 2 Düşmanlığınızın büyüklüğü yüzünden, 2 Peygamber aptal, ruhsal insan deli sayıldı.
8 Peygamber Tanrımın yanısıra Efrayime gözcülük eder, 2 Ama tuzak kurulmuş bütün yollarına, 2 Düşmanlık var Tanrının Tapınağında.
9 Alabildiğine yozlaştılar, 2 Givada olduğu gibi. 2 Tanrı suçlarını anımsayacak, 2 Günahlarının cezasını verecek.
10 ‹‹İsrail çölde 2 Bir salkım üzüm gibi geldi bana, 2 Atalarıysa incir ağacının ilk ürünü gibi. 2 Ama Baal-Peora geldiklerinde 2 Utanç dolu puta adadılar kendilerini, 2 Sevdikleri şey kadar iğrenç oldular.
11 Efrayimin görkemi bir kuş gibi uçup gidecek, 2 Ne doğum ne gebelik olacak, kimse gebe kalmayacak.
12 Çocuklarını büyütseler bile, 2 Çocuklarından edeceğim onları, 2 Kimse kalmayıncaya dek; 2 Evet, vay başlarına, 2 Onları terk ettiğimde!
13 Efrayimi, Sur Kenti gibi, 2 Güzel bir yere kurulmuş gördüm. 2 Ama Efrayim çocuklarını celladın önüne götürecek.››
14 Ya RAB, ver onlara ne vereceksen! 2 Düşük yapan rahimler, sütsüz memeler ver.
15 ‹‹Gilgaldaki kötülükleri yüzünden, 2 Nefret ettim orada onlardan. 2 İşledikleri günahlardan ötürü, 2 Onları evimden kovacağım. 2 Artık sevmeyeceğim onları, 2 Bütün önderleri asidir.
16 Vuruldu Efrayim, 2 Kökleri kurudu, 2 Meyve vermeyecekler artık. 2 Çocuk doğursalar bile, 2 Rahimlerinin değerli meyvelerini öldüreceğim.››
17 Reddedecek Tanrım onları, 2 Çünkü O'nu dinlemediler, 2 Uluslar arasında dolaşıp duracaklar.
1 Älä iloitse, Israel, älä riemuitse, niinkuin muut kansat, sillä sinä olet haureudessa luopunut Jumalastasi, olet rakastanut portonpalkkoja kaikilla viljan puimatanterilla.
2 Puimatanner ja viinikuurna eivät heitä elätä, rypälemehu hänet pettää.
3 Eivät he saa asua Herran maassa, vaan Efraimin on palattava Egyptiin, ja Assurissa he syövät saastaista.
4 Eivät he vuodata viiniä juomauhriksi Herralle, eivätkä heidän teurasuhrinsa hänelle kelpaa. Ne ovat heille kuin murheen leipä: kaikki, jotka sitä syövät, saastuttavat itsensä; sillä heidän leipänsä tulee heidän omaan nälkäänsä, ei tule se Herran temppeliin.
5 Mitä teette, kun tulee juhla-aika, Herran juhlapäivä?
6 Sillä katso, heidän on mentävä hävitystä pakoon: Egypti heidät kokoaa, Moof heidät hautaa. Orjantappurat valtaavat heidän hopeakalleutensa, ohdakkeita on oleva heidän majoissansa.
7 Rangaistuksen päivät tulevat, koston päivät tulevat, Israel saa tuntea sen. Hulluna on oleva profeetta, mieletönnä hengen mies sinun paljojen rikoksiesi ja paljon vainoamisen tähden.
8 Efraim on väijyjä minun Jumalaani vastaan. Profeetta-hänen kaikilla teillään on pyydystäjän paula, vainoamista on hänen Jumalansa temppelissä.
9 He ovat syvälle vajonneet turmiontekoon niinkuin Gibean päivinä. Hän muistaa heidän rikoksensa, rankaisee heidän syntinsä.
10 Niinkuin rypäleet erämaassa minä löysin Israelin; niinkuin varhaishedelmät viikunapuussa, sen alkurunsaudessa, minä näin teidän isänne. He tulivat Baal-Peoriin, vihkiytyivät häpeäjumalalle ja tulivat kauhistaviksi, niinkuin tuo heidän rakastettunsa.
11 Efraim-lintuna lentää pois heidän kunniansa: ei synnyttämistä, ei raskautta, ei sikiämistä enää.
12 Ja vaikka he saisivat lapsensa isoiksi, teen minä heidät lapsettomiksi, niin ettei ihmisiä jää. Voi heitä itseänsäkin, kun minä heistä luovun!
13 Efraim on, kun minä sitä katson Tyyroon päin, istutettu laidunmaalle; mutta Efraimin täytyy viedä lapsensa surmaajalle.
14 Anna heille, Herra-mitä antaisitkaan? -anna heille hedelmätön kohtu ja kuivettuneet rinnat.
15 Kaikki heidän pahuutensa on Gilgalissa, sillä siellä minä rupesin heitä vihaamaan. Heidän tekojensa pahuuden tähden minä karkoitan heidät temppelistäni pois. En minä enää heitä rakasta: kaikki heidän ruhtinaansa ovat niskureita.
16 Efraim on hakattu maahan, heidän juurensa on kuivettunut: hedelmää he eivät tee. Ja jos synnyttävätkin, kuoletan minä heidän kohtunsa kalleimmat.
17 Minun Jumalani on hylkäävä heidät, sillä he eivät ole häntä totelleet. He joutuvat pakolaisiksi pakanain sekaan.