1 Oğlum, bilgeliğime dikkat et, 2 Akıllıca sözlerime kulak ver.
2 Böylelikle her zaman sağgörülü olur, 2 Dudaklarınla bilgiyi korursun.
3 Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, 2 Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
4 Ama sonu pelinotu kadar acı, 2 İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
5 Ayakları ölüme gider, 2 Adımları ölüler diyarına ulaşır.
6 Yaşama giden yolu hiç düşünmez, 2 Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
7 Oğlum, şimdi beni dinle, 2 Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
8 Öyle kadınlardan uzak dur, 2 Yaklaşma evinin kapısına.
9 Yoksa onurunu başkalarına, 2 Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
10 Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, 2 Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
11 Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, 2 Etinle bedenin tükendiğinde.
12 ‹‹Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, 2 Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?›› dersin.
13 ‹‹Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, 2 Beni eğitenlere kulak vermedim.
14 Halkın ve topluluğun arasında 2 Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.››
15 Suyu kendi sarnıcından, 2 Kendi kuyunun kaynağından iç.
16 Pınarların sokakları, 2 Akarsuların meydanları mı sulamalı?
17 Yalnız senin olsun onlar, 2 Paylaşma yabancılarla.
18 Çeşmen bereketli olsun 2 Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
19 Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, 2 Hep seni doyursun memeleri. 2 Aşkıyla sürekli coş.
20 Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, 2 Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
21 RAB insanın tuttuğu yolu gözler, 2 Attığı her adımı denetler.
22 Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, 2 Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
23 Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, 2 Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
1 Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni
2 ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.
3 Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.
4 Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.
5 Hänen jalkansa kulkevat alas kuolemaan, tuonelaan vetävät hänen askeleensa.
6 Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.
7 Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.
8 Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,
9 ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,
10 ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon
11 ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa
13 Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?
15 Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.
16 Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!
17 Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.
18 Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.
19 Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.
20 Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?
21 Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.
22 Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.
23 Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.