1 Yüksek sesle yakarıyorum RABbe, 2 Yüksek sesle RABbe yalvarıyorum.

2 Önüne döküyorum yakınmalarımı, 2 Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.

3 Bunalıma düştüğümde, 2 Gideceğim yolu sen bilirsin. 2 Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.

4 Sağıma bak da gör, 2 Kimse saymıyor beni, 2 Sığınacak yerim kalmadı, 2 Kimse aramıyor beni.

5 Sana haykırıyorum, ya RAB: 2 ‹‹Sığınağım, 2 Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin›› diyorum.

6 Haykırışıma kulak ver, 2 Çünkü çok çaresizim; 2 Kurtar beni ardıma düşenlerden, 2 Çünkü benden güçlüler.

7 Çıkar beni zindandan, 2 Adına şükredeyim. 2 O zaman doğrular çevremi saracak, 2 Bana iyilik ettiğin için.

1 Daavidin mietevirsi, hänen ollessaan luolassa; rukous. (H142:2) Minä korotan ääneni ja huudan Herraa, minä korotan ääneni ja rukoilen Herralta armoa.

2 (H142:3) Minä vuodatan hänen eteensä valitukseni, kerron hänelle ahdistukseni.

3 (H142:4) Kun minun henkeni minussa nääntyy, niin sinä tunnet minun tieni. Polulle, jota minä käyn, he ovat virittäneet paulan minun eteeni.

4 (H142:5) Katso minun oikealle puolelleni ja näe: ei kukaan minua tunne. Ei ole minulla pakopaikkaa, ei kukaan minun sielustani välitä.

5 (H142:6) Minä huudan sinun puoleesi, Herra; minä sanon: Sinä olet minun turvani, minun osani elävien maassa.

6 (H142:7) Tarkkaa minun huutoani, sillä minä olen sangen viheliäinen, pelasta minut vainoojistani, sillä he ovat minua väkevämmät.

7 (H142:8) Vie minun sieluni ulos vankeudesta kiittämään sinun nimeäsi. Vanhurskaat kokoontuvat minun ympärilleni, kun sinä minulle hyvin teet.